در چند ماه گذشته، واژه پرقداست «خانواده»، بیش از هر زمان دیگری در گستره جهان طنین‌افکن شده است. از تاریخ تأسیس غالب کشور‌های جهان تا کنون، هیچ زمانی به‌اندازه امروز، مستقیم و غیرمستقیم، بر ضرورت محوریت خانواده برای سلامت، بقا و تلاش انسان‌ها تأکید نشده است. اینک با اذعان بر اندیشه محوریت خانواده و ضرورت تأکید بر جامعه و جهان خانواده‌محور به‌ویژه در طراحی و برنامه‌ریزی‌های ملی، دیگر بعید است محققان آینده‌پژوه در قلمرو خانواده، نظریه‌پردازان پدیده جهانی‌شدن و طراحان فرایند جهانی‌سازی، از کم‌رنگ‌شدن ارزش‌ها و میراث معنوی خانواده و از بی‌تفاوتی نسل‌های بعد نسبت به تعهدات اخلاقی و دلبستگی‌های عاطفی به خانواده‌ها سخن بگویند.
پدیده نوظهور و ناگوار کرونا، به‌رغم پیامد‌های فراوان ناخوشایند و غم‌بار در همه کشور‌های جهان، درس گهرباری به جهانیان ارزانی داشت؛ اینکه محور سلامت، فرهنگ و ماندگاری «خانواده» است، قدردان حریم پرقداست خانواده باشید و همه با هم همه مهرورزی‌ها را در خانواده تجربه کنید! پس بایسته و سزاوار آن است که برای تأسیس به‌هنگام نهاد مقدس خانواده، با فراهم‌کردن زمینه‌های فرهنگی و اقتصادی ازدواج ماندگار برای داوطلبان ازدواج و تحکیم و تعالی خانواده‌ها، از هیچ تلاش و کوششی دریغ نشود و یقینا ضروری است که محور اصلی همه برنامه‌های ملی و بین‌المللی خانواده باشد؛ در واقع درست همان‌گونه که در اصل دهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران بدان تأکید شده است: «از آنجا که خانواده واحد بنیادی جامعه اسلامی است، همه قوانین و مقررات و برنامه‌ریزی‌های مربوطه باید برای آسان‌کردن تشکیل خانواده، پاسداری از قداست آن و استواری روابط خانوادگی بر پایه حقوق و اخلاق اسلامی باشد.» آری، خانواده تنها نهاد فطری، طبیعی، بی‌بدیل و جاودانه هستی است. سلامت زیستی و روانی، اخلاقی و معنوی، فرهنگی و اجتماعی و پیشرفت و تحول همه‌جانبه جامعه در گرو طراحی، تدوین و اجرای متعهدانه برنامه‌های خانواده محور است.
بدیهی است لازمه طراحی و اجرای کامل برنامه‌های اثربخش و ماندگار خانواده‌محور آن است که همه نهاد‌های ملی خانواده‌محور باشند و همه کارگزاران نظام از اندیشه والای خانواده‌محوری بر خوردار شوند. یعنی مجلس و قوانین خانواده‌محور، دستگاه قضایی خانواده‌محور، دولت و برنامه‌ها خانواده‌محور، اقتصاد خانواده‌محور، صنعت خانواده‌محور، مسکن خانواده‌محور، کشاورزی خانواده‌محور، آب و برق و گاز خانواده‌محور، تأمین‌اجتماعی خانواده‌محور، بهداشت‌ودرمان خانواده‌محور، مدرسه خانواده‌محور، مسجد خانواده‌محور، رسانه خانواده‌محور، ارتباطات خانواده‌محور، حمل‌ونقل خانواده‌محور، شهرداری خانواده‌محور، پلیس خانواده‌محور و جامعه و جهان خانواده‌محور باشند. همین نگاه است که تأسیس یک وزارتخانه قوی و پراقتدار به‌عنوان «وزارت خانواده» برای هماهنگی در طراحی و اجرای دقیق برنامه‌های ملی خانواده‌محور را به یک ضرورت اساسی تبدیل می‌کند. کانون خانواده با حاکمیت آرامش و نشاط معنوی، اصلی‌ترین بستر رشد و شکوفایی وجود است. پیامبر خدا، حضرت محمد مصطفی (ص) هنگامی که اولین مسجد مسلمانان را در مدینه بنا کرد، در همان مسجد به حاضران فرمود: «از منظر من محبوب‌ترین بنای هستی خانواده است.» این وزارتخانه می‌تواند با تجمیع بهزیستی، معاونت خانواده ریاست‌جمهوری، حوزه معاونت جوانان، وزارت ورزش و جوانان، سازمان تأمین‌اجتماعی و... تأسیس شود.