از همان ماه‌های اول بحران کرونا با دیدن شرایط و اینکه مشخص نیست چه زمانی این ماجرا تمام خواهد شد، دختران دوومیدانی‌کار مشهد تمرینات را از سر گرفتند؛ اما از پیست و سالن به طبیعت اطراف مشهد و ارتفاعات نقل‌مکان کردند تا آمادگی خود را حفظ کنند.
مژده رنگیان | شهرآرانیوز؛ قرنطینه و تعطیلی باشگاه‌های ورزشی هم باعث نشد گروهی از ورزشکاران قید ورزش و تمرین را بزنند. از همان ماه‌های اول با دیدن شرایط و اینکه مشخص نیست چه زمانی این ماجرا تمام خواهد شد، دختران دوومیدانی‌کار مشهد تمرینات را از سر گرفتند؛ اما از پیست و سالن به طبیعت اطراف مشهد و ارتفاعات نقل‌مکان کردند تا آمادگی خود را حفظ کنند. فائزه نسایی یکی از همین ورزشکاران و قهرمانان مشهدی است که خود را برای حضور در رکوردگیری برترین‌های ایران که کمتر از ۱۰ روز دیگر برگزار می‌شود، آماده می‌کند.
قرار است رکوردگیری از‌سوی فدراسیون با حضور ۳ نفر برتر هر ماده در تهران برگزار شود. تا‌به اینجای کار تقویمی که فدراسیون و هیئت استان برای برگزاری رویداد‌ها اعلام کرده بودند، به‌دلیل وضعیت بحرانی شهر‌ها به تعویق افتاده است، اما برترین‌های ایران خودشان را برای رکوردگیری اوایل شهریورماه آماده می‌کنند. فدراسیون دوومیدانی ماه گذشته نام ۳ نفر برتر هر ماده را اعلام کرد که براساس آن ۸ ورزشکار دختر مشهدی، صلاحیت حضور در این رقابت را دارند.
پس از تست کرونا اعزام می‌شویم
دختر دونده سرعت و قهرمان مشهدی این رشته درباره حضور در این رویداد گفت: تاریخ نخستی که برای این رویداد در نظر گرفته شده بود، با تاریخ کنکور سراسری یکی بود که به‌همین‌دلیل تغییر دادند و به سوم و چهارم شهریور موکول شد. در‌واقع این رکوردگیری به‌جای لیگ خواهد بود. البته فدراسیون از نفرات مدنظر که ۳ نفر اول هر ماده هستند، دعوت کرده است در این رقابت حاضر شوند.
او ادامه داد: برای حضور در این رقابت‌ها من و مشهدی‌های دعوت‌شده دیگر باید در مشهد تست کرونا بدهیم و نتیجه آن را برای فدراسیون ارسال کنیم و در صورت منفی‌بودن جواب آزمایش راهی این رکوردگیری شویم. در آنجا نیز پروتکل‌های بهداشتی رعایت خواهد شد و حتی شنیده‌ام ماده‌های استقامت به دلیل نزدیک‌بودن ورزشکاران به یکدیگر در این دوره حضور نخواهند داشت.
اولین رقابت پس از ماه‌ها تعطیلی غیرقابل پیش‌بینی است
نسایی درباره رقیبان خود خاطرنشان کرد: من در رشته سرعت و ماده ۱۰۰ متر حضور خواهم داشت. به‌جز من، حمیده اسماعیل‌نژاد، دیگر‌دونده مشهدی این ماده نیز حضور دارد و باید با فرزانه فصیحی، نفر اول سرعت ایران، رقابت کنیم. به نفرات اول تا سوم این رقابت جوایزی اهدا خواهد شد، علاوه‌بر‌آن اگر دونده‌ای حدنصاب یا رکوردشکنی نیز داشته باشد، جوایزی دریافت خواهد کرد. قطعا حضور در فضای رقابت و مسابقه پس از ماه‌ها دوری سخت خواهد بود. نمی‌توانم عملکردم را پیش‌بینی کنم، چون شرایط کاملا متفاوت است از‌سوی‌دیگر در رشته‌ای همچون دو، بعد از حضور در شش هفت مسابقه می‌توانیم به هدف و رکورد مدنظرمان دست پیدا کنیم. از نظر روحی‌روانی نیز کار برای ورزشکاران بسیار سخت است. قطعا در طول مسیر حضور در مسابقه و شرکت در آن استرس ابتلا به ویروس و حواشی آن نیز همراه ما خواهد بود. بااین‌حال برگزاری آن، اتفاق خوبی است و ورزشکاران از آن استقبال می‌کنند و امیدوارم از‌سوی فدراسیون لغو نشود.
در کوه یا پشت بام به تمرینات ادامه دادیم
او درباره تمرینات خود در ماه‌های گذشته نیز گفت: از آخرین رقابت‌هایی که شرکت کردیم، زمان خیلی زیادی می‌گذرد و در این مدت فقط سعی کردیم آمادگی بدن خود را حفظ کنیم. خوشبختانه از اوایل شیوع و تعطیل‌شدن سالن‌ها و پیست‌ها تصمیم گرفتیم تمرینات را با پروتکل‌های بهداشتی ادامه دهیم تا از شرایط ورزش قهرمانی دور نشویم. در این ماه‌ها در کوه‌ها و طبیعت و حتی پشت‌بام خانه به‌صورت انفرادی به تمرین می‌پرداختیم. بعد از مدتی سالن و پیست را برای قهرمانان بازگشایی کردند تا بتوانند در پیست و سالن، تمرین داشته باشیم. در همان‌جا نیز بازهم مباحث بهداشتی و ماسک‌زدن را رعایت می‌کردیم. خردادماه وضعیت بهبود پیدا کرد و باشگاه‌ها باز شدند، اما تا دوسه هفته پیش که دوباره دستور تعطیلی این اماکن صادر شد.
باوجود‌این خوشبختانه از نظر فضای تمرین مشکلی نداریم، زیرا ساعاتی از پیست دوومیدانی استاد صابری در مجموعه کوثر در اختیار ماست تا بتوانیم به تمرین بپردازیم. نسایی درباره سختی‌های تمرین در این ماه‌ها تصریح کرد: هیچ‌چیزی پیش روی ما مشخص نبود. یک ورزشکار حرفه‌ای براساس تقویم مسابقاتی که پیش‌رو دارد، برنامه‌ریزی و تمرین می‌کند؛ اما در این چند ماه بار‌ها خبر‌هایی درباره برگزاری رقابت‌ها داده شد و باز به تعویق افتاد. شرایط بدتر و قرمز شد و امیدی به برگزاری مسابقات نبود. فدراسیون اعلام کرد قرار است لیگ را برگزار کند، اما شرایط برای انجام آن مساعد نبود. ما در این وضعیت سردرگم بودیم و نمی‌دانستیم چقدر با رقابت پیش‌رو فاصله داریم.