به گزارش شهرآرانیوز، تولیدپوشاک از جمله شغل‌هایی است که می‌توان گفت فصل سوددهی پایان سال برایشان از اهمیت فراوانی برخوردار است. با توجه به افزایش قیمت مواد اولیه تعداد زیادی از کارگاه‌های تولید پوشاک دچار مشکل شده بودند که با هزاران آمال و آرزو تولیدات خود رابرای فروش پایان سال نگه داشته بودند، اما با شیوع کرونا و بسته شدن مرز‌ها امکان صادرات کالاهایشان به کشور‌های همسایه از دست رفت ونتوانستند محصولات خود را به کشور‌های همسایه بفروشند از سوی دیگر به دلیل کاهش قدرت خرید مردم، و کم شدن رفت و آمد‌ها و مهمانی‌ها میزان تقاضا در داخل کشور نیز کمتر شد، همین مسئله کافی بود که بخش زیادی از کارگاه‌های تولیدی در سراسر کشور از ادامه فعالیت خودداری کنند.
تولید کننده پیراهن مردانه در خیابان جمهوری می‌گوید:انبار‌های خودم و چند انبار اجاره‌ای مملو از پیراهن‌هایی است که در دو ماه دی و تا اواخر بهمن ماه در دوشیفت دوخته‌ام. ۱۵ کارگر خیاط دو ماه در دو شیفت کار کردند چیزی در حدود ۸۰ میلیون تومان فقط حقوق داده‌ام. پارچه‌ها را هم از تولیدکننده داخلی با نیمی نقد و الباقی چک سه ماهه خریداری کرده‌ام. به چه امیدی؟ به امید شب عید که در بازار داخلی بفروشم.
وی ادامه می‌دهد: قرار بود تولیدات را به کشور‌هایی مانند افغانستان و تاجیکستان و عراق صادر کنم و ... حالا چه اتفاقی افتاده است؟ از نیمه اسفند همه جا تعطیل شده؛ پیراهن‌ها دپو شده و مرز‌ها بسته شده‌اند. من مانده‌ام و کلی هزینه جاری و چک‌هایی که از ۱۵ اردیبهشت سراریز خواهند شد. اگر در دولت مدام صحبت از حمایت از تولید ملی است. در این وضعیت از بنده به عنوان تولیدکننده داخلی چه حمایتی کرده است؟ قرار بود جلوی اقدام برای چک‌های برگشتی گرفته شود، اما بانک‌ها لحظه‌ای در برگشت زدن و اقدام برای چک‌ها تعلل نمی‌کنند.
یکی دیگر از تولیدکنندگان پوشاک در خیابان جمهوری می‌گوید: سال گذشته اسفند ماه خوبی را سپری کردیم، اما امسال با شیوع کرونا بدبخت شدیم، دولت هم هیچ حمایتی از تولید و کارگر ایرانی ندارد. تمام حمایت‌های دولت در حد شعار باقی مانده است. با لغو شدن عروسی‌ها و مراسم‌ها ضربه بزرگی به صنف پوشاک وارد شد، این روز‌ها به دلیل هزینه‌های بالا کمتر کسی به سمت دوخت و دوز می‌رود.
وی ادامه می‌دهد:کرونا ضربه مهلکی در اسفندماه که اوج کار ما بود به صنف ما زده است. کار‌های تولید شده در کارگاه‌های ما به صورت صددرصد فروش نرفته است و روی دست تولیدکنندگان مانده است. انبار‌های کارگاه‌های ما تا سقف مملو از دپو تولیدات ماه‌های آخر سال است که برای شب عید تولید شده بود.
وی می‌افزاید:بخشی از متعلقات دوخت و دوز را با چک خریداری کرده ایم، ولی به سود نرسیده ایم. تمام سه ماه آخر مزد را به کارگر داده اند و حالا نوبت وصول چک است، ولی خبری از فروش نیست. در حال حاضر با فعال شدن نسبی بازار تنها نیمی از صنف فعال هستند و باقی یا تعطیل هستند یا نیمه فعال هستند. از اسفند ماه تا کنون تعداد کارگران از کار بیکار شده اند. کارفرمایان ما از جان مایه می‌گذارند تا کارگران را اخراج نکنند، ولی با ادامه این وضعیت حداقل نیمی از کارگران بیکار خواهند شد.
هادی ابوی، دبیر کل کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران کشور، درباره مشکلات و بیکاری کارگران واحد‌های تولیدی افزود:کرونا بخش زیادی از تولید را تحت تأثیر قرار داد. مشهد به دلیل اینکه شهر زائری است و حدود ۳ میلیون زائر داشته است که این زائرین هم از لحاظ مواد غذایی که در مدت سفر استفاده می‌کردند و هم از لحاظ سوغات خرید‌های بسیاری داشتند، اما با کرونا زائرین کم شدند، مشکلات برای واحد‌های تولیدی پیش آمد.
وی با بیان اینکه برخی کارگاه‌های پوشاک تغییرکاربری دادند و تولید ماسک کردند، اما تعداد زیادی از این کارگاه موفق نشدند گفت: این کارگاه‌ها برای کار خود چک داده بودند، موفق به پاس کردن چک خود نشدند و همین مسئله باعث شد، تا نتوانند به مسیر خود ادامه دهند.
ابوی افزود: تعداد زیادی از کارگرانی که در واحد‌های تولید کوچک فعالیت می‌کردند، بیکار شدند، بخشی از کارگرانی که از واحد‌های تولیدی بیکار شدند به سمت مشاغل خانگی، مشاغل روز مزدی رفتند. این افراد جز آمار بیمه بیکاری نبودند. یعنی جز آمار رسمی بیکاری نیستند؛ اما کارگاه‌ها آسیب بسیاری دیدند.
منبع: تسنیم