فاطمه حسینی، بازیکن مشهدی تیم فوتسال بانوان گل زن اول این تیم شده و می خواهد جانشینی خلف برای سارا شیربیگی باشد.
مژده رنگیان | شهرآرانیوز؛ سال‌هاست که حسین طیبی، شماره ۱۵ مشهدی تیم‌ملی فوتسال مردان، به شاه‌ماهی فوتسال تبدیل شده است و در ایران و جهان می‌درخشد، اما این روز‌ها یک شماره ۱۵ دیگر ظهور کرده و در فوتسال بانوان، درحالی‌که کمتر از یک‌ماه از شروع لیگ‌برتر گذشته، همه نگاه‌ها را به سمت خود جلب کرده و به پدیده نوظهور تیم مشهد و لیگ امسال تبدیل شده است.
بی‌شک در آینده نام فاطمه حسینی را بیشتر خواهیم شنید. سخت است که ۲ خانم‌گل و ماشین گل‌زنی باتجربه و کهنه‌کار هم‌تیمی‌هایت باشند و بازهم بتوانی بدرخشی. چهره جوان و تازه‌وارد تیم هیئت‌فوتبال خراسان‌رضوی توانسته است در اولین حضورش، به صدر جدول گل‌زنان برسد. فاطمه حسینی، بازیکن مشهدی، در اولین بازی خود برای تیم شهرش ۵ گل زد. فوتبالی‌ها به زدن ۵ گل «گلات» می‌گویند؛ یعنی گل‌باران حریف.
در همین روز بود که ۲ هم‌تیمی‌اش، سارا شیربیگی و فاطمه ارژنگی، هرکدام یک گل به حریف زدند. این بازی را تیم خراسان با نتیجه ۱۰ بر ۳ پیروز شد. در بازی بعدی هم شاگردان شریف ۱۴ گل زدند و باز هم حسینی به گل رسید و دبل کرد، اما بازی سوم، دیداری حیثیتی و حساس مقابل قهرمان فصل قبل بود. مس رفسنجان با بازیکنان مطرح خود که در بین برترین‌های دنیا نیز جای گرفته بودند، حریف مشهدی‌ها شدند، اما حسینی و شیربیگی توانستند یک پیروزی باارزش را برای تیمشان به ارمغان بیاورند. گل‌زنی حسینی در این بازی عیار او را نشان داد و معلوم شد که او از پس تیم‌های سخت نیز برمی‌آید. او حالا با ۸ گل زده طی ۳ بازی، در صدر جدول گل‌زنان است و یکی از مدعیان کفش طلای لیگ امسال محسوب می‌شود.
مهاجرت از فوتبال به فوتسال
فاطمه حسینی، بازیکن ۲۲ ساله تیم هیئت‌فوتبال خراسان‌رضوی که پیراهن شماره ۱۵ را به تن می‌کند، سال‌ها فوتبالیست بوده است. او ۶ سال از عمرش را در تیم‌های ملی نونهالان، نوجوانان و جوانان فوتبال دختران گذرانده است و ۲ سال هم به‌عنوان بازیکن سپاهان اصفهان در لیگ‌برتر فوتبال بانوان بازی کرده است. حسینی سال گذشته از نیم‌فصل دوم به تیم فوتسال سایپا در لیگ‌برتر فوتسال اضافه شد و برای تیم اردلان به میدان رفت، اما امسال اولین‌بار است که برای تیم شهرش بازی می‌کند. او درباره اینکه چطور فوتبالی شد، می‌گوید: با تیم مدرسه به مسابقات فوتسال کشوری اعزام شدیم.
در همین مسابقات بود که برای تیم‌ملی استعدادیابی می‌کردند و از همان زمان به تمرینات فوتبال دعوت شدم. ده‌ساله بودم که برای تمرین به تهران می‌رفتم و وقتی به مشهد برمی‌گشتم، مجبور بودم در سالن تمرین کنم. چون زمین چمن برای دختران وجود نداشت و فقط در تهران بازی در چمن را تجربه کردم. در این مدت با تیم‌های ملی رده‌های سنی مختلف به رقابت‌های متفاوتی اعزام شدیم و تا نوزده‌سالگی در تیم‌ملی حضور داشتم. با تیم‌ملی دختران به جمع ۸ تیم برتر آسیا نیز رسیدیم.
ترک فوتبال برای پیشرفت
حسینی ادامه می‌دهد: از آن زمان با دعوت مربی تیم‌ملی که در سپاهان حضور داشت، به تیم اصفهان پیوستم و ۲ سال در لیگ‌برتر بازی کردم. از سال قبل تصمیم گرفتم وارد فوتسال شوم. چون در همه این سال‌ها در سالن تمرین می‌کردم و فوتبال و فوتسال را دوست داشتم، اما احساس کردم پیشرفتی که در فوتسال بانوان ایران وجود دارد، بیشتر از فوتبال است و فوتبال را کنار گذاشتم. از نیم‌فصل دوم فصل گذشته به تیم سایپای تهران اضافه شدم. هدف‌گذاری من در سال قبل فقط آشنایی بود.
این تغییر سخت بود، اما در انتهای فصل اوضاع خیلی بهتر شده بود. بازی کردم و فکر می‌کنم ۵ گل هم برای سایپا زدم. این بازیکن با بیان اینکه سختی‌های فوتسال در فوتبال نیست، تصریح می‌کند: در لیگ فوتبال شاید فقط چند تیم خوب باشند، اما در لیگ فوتسال دست‌کم ۸ تیم خوب داریم. به همین دلیل بازی‌ها سنگین‌تر است و البته هیجان بسیار بیشتری دارد.
از سازندگی فوتبالی تا گل‌زنی فوتسالی
حسینی، بازیکن جدید تیم هیئت‌فوتبال خراسان‌رضوی که توانسته است بیش از بازیکنان دیگر این تیم گل‌زنی کند و ۸ گل به ثمر رسانده است، درباره این اتفاق می‌گوید: کمک خدا و دوستان بود که شروع کارم با این گل‌ها همراه بود. هدف اولم کمک به تیم است، اما خوش‌حالم که توانستم گل بزنم. از ماه‌ها قبل تمرینات فشرده‌ای داشتم و سعی می‌کردم فقط روی فوتسال تمرکز کنم. این تازه اول مسیر است و کارم ادامه دارد. در فوتبال هافبک کناری و دفاع بودم و کارم سازندگی بود. یعنی پاس گل می‌دادم و خیلی کم گل می‌زدم. چهارپنج گل هم زده‌ام، اما عادت به گل‌زنی نداشتم، اما امسال برای خودم نیز عجیب است که زیاد گل می‌زنم.
البته از این اتفاقات استقبال کردم، چرا که نه! حسینی در پاسخ به اینکه بازی در کنار چهره‌هایی همچون سارا شیربیگی و فاطمه ارژنگی سخت نیست، اظهار می‌کند: خوش‌حالم امسال در کنار این بازیکنان بزرگ بازی و تمرین می‌کنم و این موضوع برایم بسیار ارزشمند است. تک‌تک بچه‌های تیم روحیه می‌دهند و جو تیم بسیار خوب است. با کمک این بازیکنان است که جسارت گل‌زنی پیدا می‌کنم و چهارپنج گل را با پاس‌های شیربیگی و ارژنگی به ثمر رسانده‌ام.
گفتند این بازیکن کجا بوده است؟!
او درباره رسیدن به کفش طلای لیگ امسال نیز می‌گوید: برای کسب عنوان خانم‌گلی کار سختی دارم. بازی‌های گروه دیگر آسان‌تر است و بازیکنان می‌توانند گل‌های بیشتری بزنند. با این حال در قدم اول برای پیروزی تیم تلاش می‌کنم و سپس به دیگر هدف‌ها فکر می‌کنم. واکنش‌ها به گل‌زنی‌های من خوب بوده است. به دلیل اینکه از فوتبال به فوتسال آمده بودم و کسی من را نمی‌شناخت، خیلی از فوتسالی‌ها تعجب کرده بودند و می‌گفتند این بازیکن تا حالا کجا بوده است.
من بازیکنی هستم که در سکوت کار می‌کنم. در فضای مجازی نیستم و فقط روی تمریناتم تمرکز می‌کنم. شماره ۱۵ حسینی نیز داستانی دارد. او خاطرنشان می‌کند: شماره پیراهن من در تیم‌ملی ۸ بود. در یک دوره از مسابقات، مربی اشتباهی شماره ۱۵ را به من اختصاص داده بود و از آنجا به اجبار شماره ۱۵ پوشیدم. دیدم این عدد برای من خوش‌یمن است و حالا شماره من ۱۵ شده است و آن را دوست دارم. در سپاهان هم شماره ۱۵ بودم و امسال هم با همین شماره پیراهن لیگ را شروع کردم.
بازیکن تیم هیئت‌فوتبال خراسان‌رضوی با اشاره به پیشرفت مشهد در فوتبال و فوتسال دختران تصریح می‌کند: در دوره‌ای که راهی تیم‌ملی فوتبال دختران شدم، تنها بازیکن مشهدی بودم، اما در استان به این موضوع اصلا بها نمی‌دادند و کسی خبر نداشت. دوستانم در شهرستان‌های کوچک پاداش می‌گرفتند، اما در مشهد خبری نبود. چون فوتبال بانوان وجود نداشت. در کل دوران بازیکنی‌ام فقط یک‌بار از من تقدیر کردند، اما در سال‌های اخیر اوضاع خیلی بهتر شده است. توجه بیشتری به دختران می‌شود و هیئت برای پیشرفت فوتبال و فوتسال بانوان تلاش‌های زیادی می‌کند و بازیکنان خوبی در تیم‌های ملی داریم.