به گزارش شهرآرانیوز؛ پس از حدود دو دهه حضور آمریکا در افغانستان برای مبارزه با تروریسم، ایالات متحده از اول ماه می‌خروج کامل نیروهایش را آغاز کرد، شدید شدن حملات گروه طالبان در این ماه به درستی پیش‌بینی شده بود. عده‌ای انتظار داشتند که گروه طالبان هم‌زمان با خروج نیرو‌های آمریکایی به بعضی از ولایت‌ها حمله جدی کنند.
براساس اظهارات مقامات امنیتی، در این ماه در ۱۰۴ شهرستان میان ارتش و گروه طالبان جنگ جریان داشت. در ماه می‌به جز ولایت پنجشیر و دایکندی، در ۳۲ ولایت دیگر رویدادهایی، چون جنگ، انفجار و درگیری رخ داده است. همه این رویداد‌ها کشته و زخمی در پی داشته است.
روزنامه ۸ صبح در این باره نوشت که طالبان در این ماه توانستند چند شهرستان را در میدان‌وردک و لغمان ساقط کند. البته این‌گونه دست به دست شدن شهرستان‌ها میان دولت و گروه طالبان قبل از ماه می‌معمول بود.
اما پیش‌بینی غلبه و سلطه گروه طالبان در بعضی از ولایت‌های کشور غلط از آب در آمده است. طالبان در این ماه به چندین ولایت و شهرستان حمله کردند و با نیرو‌های ارتش وارد جنگ شدید شدند؛ اما تاکنون پیروز میدان در این جنگ‌ها ارتش بوده است. ارتش با وارد کردن تلفات زیاد به گروه طالبان، قاطعیت و توانایی خویش را برای نگه‌داری شهر‌های بزرگ، ثابت کرده است.
شدیدترین جنگ گروه طالبان با نیرو‌های ارتش در ولایت‌های بغلان، هلمند، میدان‌وردک و قندهار رخ داده است. آنچه در جریان خروج نیرو‌های آمریکایی طی ماه می‌روشن شده، این است که ارتش کشور در جنگ رو در رو در تمام ولایت‌ها طالبان را عقب زده است. به صورتی که در یک ماه گذشته تمام حملات طالبان را دفع و تلفات سنگینی بر آنان وارد کرده است.
در این جنگ‌های نفس‌گیر به گروه طالبان تلفات زیادی وارد شده است و چندین رهبر کلیدی در بین کشته‌شده‌ها هستند. به طور مثال، فرمانده قطعه سرخ طالبان برای ولایت کنر کشته شده است. هم‌چنان یک فرمانده مهم قطعه سرخ‌شان در ولایت هلمند از بین رفته است.
جنگ نیرو‌های امنیتی با طالبان در ولایت قندهار تمام محاسبات این گروه برای سقوط ولایت‌ها وشهرستان‌ها را نقش بر آب کرده است. براساس گفته‌های مقامات امنیتی، گروه طالبان برای سقوط ارغنداب تدابیر ویژه گرفته بود و ظاهراً برای این مهم از ولایت‌های مختلف افغانستان نیروی کمکی طلب کرده بود؛ اما در پایان کار چیزی به دست این گروه نیامده است. تلفات گروه طالبان در جنگ ارغنداب بی‌پیشینه گفته شده است.
یکی از برنامه‌ها و یا جنگ مهم طالبان، جنگ و برنامه محاصره و سقوط ولایت بغلان بود که در آن نه تنها این گروه موفق نشد ولایت را ساقط کند، بلکه متحمل تلفات بی‌شمار شد.
جنگ بغلان در جریان ماه رمضان چند شب و روز دوام آورد که در یک نوبت یک مقام ارتش افغانستان ادعا کرد که در آن ولایت حدود ۱۰۰ جنگ‌جوی گروه طالبان کشته و زخمی شده‌اند. این تلفات در یک نوبت و طی ۴۸ ساعت در شهرستان‌های نهرین، بغلان مرکزی و دهنه غوری به طالبان وارد شده بود. چیزی در حدود این رقم تلفات، در جریان جنگ در روز‌های قبل و بعد از آن نیز گزارش شده بود.
جنگ نفس‌گیر دیگر در جریان ماه می، در ولایت هلمند رخ داده که در این جنگ نیز به گروه طالبان تلفات سنگینی وارد شده است. فرماندهان ارتش در ولایت هلمند از شکست پرتلفات طالبان خبر داده‌اند.
براساس گفته‌های مقامات ولایت بدخشان، گروه طالبان در این ماه به شهرستان‌های یفتل پایان، درایم، خاش، جُرم، وردوج و راغستان حملات تهاجمی انجام داده که با دادن تلفات سنگین عقب زده شده است. طالبان در ولایت بدخشان هم در جریان ماه می‌هیچ‌گونه دستاورد و پیش روی چشم‌گیری نداشته‌اند.
خلاف انتظار و محاسبات عده‌ای در داخل و خارج از افغانستان، ارتش در غیاب نیرو‌های نظامی ایالات متحده امریکا و در جریان خروج آنان به مراتب بهتر عمل کرده است. طالبان تصور می‌کردند که در غیاب نیرو‌های امریکایی قادر هستند بعضی از ولایت‌ها را سقوط و کابل را در محاصره شدید اقتصادی قرار دهند. اما عمل‌کرد ارتش در ماه می‌و در جنگ علیه طالبان چیز دیگری را نشان می‌دهد. در تمام جنگ‌های رو در رو در جریان ماه می، پیروزی از آن نیرو‌های امنیتی بوده است.
درگیری ارتش و گروه طالبان در جریان ماه می‌نشان می‌دهد که غلبه از راه نظامی که طالبان به آن فکر می‌کنند، غیرممکن است. سقوط ارتش و حکومت از راه نظامی به این ساده‌گی که گروه طالبان فکر می‌کند، نیست. برای همین، فرصت تمرکز روی بحث و مذاکره را نباید هیچ یکی از طرف‌ها از دست بدهد.
منبع: فارس افغانستان