به گزارش شهرآرانیوز - حرز در لغت به معنای پناهگاه و وسیله‌ای است که باعث حفاظت می‌شود. دراصطلاح به دعایی گفته می‌شود که برای حفاظت از شر شیاطین، جن و... است. این واژه و ترکیباتش در متن قرآن و ادعیه به کار رفته است. پیامبر اکرم (ص) و ائمه معصومین (ع) برای مصونیت خویش و دیگران از خطرات و گزند‌ها از حرز استفاده و آن را به دیگران سفارش می‌کردند. در منابع حدیثی حرز امام جواد (ع) با روش‌های مختلف نقل شده است. شیخ عباس قمی در کتاب «مفاتیح‌الجنان» نیز متن آن را با سند ذکر کرده است.
حرز امام جوادالائمه (ع) بیشتر در قالب نسخه‌های ارزشمند به‌صورت طومار‌هایی از جنس پوست کتابت شده که در گنجینه کتب خطی کتابخانه مرکزی آستان قدس رضوی موجود است. نسخه ارزشمندی از حرز حضرت در قطع طوماری به طول ۶ متر و ۹۷ سانتی‌متر و عرض ۷ سانتی‌متر روی پوست دل آهو به شیوه ظریف و هنرمندانه‌ای کتابت شده است و قدمت آن به قرن دوازدهم قمری برمی‌گردد و در سال ۱۳۷۳ خورشیدی به‌دست عباس شیخی نارانی وقف آستان مقدس رضوی شده است.
این نسخه روی یک طرف پوست بسیار ظریف و شفافی کتابت شده و رنگ‌ها از طرف دیگر آن مشهود است. از مهم‌ترین امتیازات این حرز آن است که کل قرآن روی آن به خط خوانا و زیبا کتابت شده است و حرز حضرت با شیوه نگارش خاص با استفاده از ۲ رنگ سیاهی و سرخی در دل متن قرآن مشاهده می‌شود.
این نسخه طوماری ارزشمند دارای سرلوح ظریف زرپوش به‌صورت یک کتیبه در آغاز حرز است که داخل آن جمله «هذا حرز حضرت جواد علیه‌السلام» با خط ثلث و به شنجرف به چشم می‌خورد. رنگی‌نویسی آن، با سیاهی و سرخی و دارای جدول‌بندی مضاعف با طلا و لاجورد است و اسامی سوره‌های قرآن به لاجورد در زمینه زر درج و با رنگ طلایی چشم‌نوازی برجسته شده است.