مهدی عسکری | شهرآرانیوز؛ از این هفته قرار است صریح‌تر از گذشته و در گفت وگویی مفصل با اعضای شورای اسلامی شهر مشهد، به مرور مهم‌ترین اولویت‌ها و رئوس برنامه‌های شورای ششم بپردازیم؛ برنامه‌هایی که برآمده از گفتمان غالب این شورا برای خدمت به مشهد، مجاوران و زائران بارگاه منور رضوی است. در اولین گفتگو با حسن موحدیان، رئیس شورای شهر مشهد گفتگو می‌کنیم که در کارنامه کاری خود مسئولیت‌های اجرایی متعددی در مشهد داشته است.
شورای شهر از یک پایگاه ائتلافی، توسط مردم انتخاب شد؛ پایگاهی که با کار جهادی و انقلابی و روحیه پرکاری معرفی شد. به دنبال آن شهردار مشهد انتخاب شد. قبل از آن همه اعضای شورای ششم متعهد شدیم هرکدام از نامزد‌های تصدی سمت شهرداری مشهد که بیشترین رأی را به دست آورد، همه پای کار او باشیم و کمک کنیم تا شهردار موفقی باشد. موفقیت شهرداری و مدیریت شهری عملا به پای همه تیم شورا نوشته می‌شود.
مردم تفکیکی بین آن دسته از اعضای شورا که به شهردار فعلی رأی داده اند و آن‌ها که نداده اند قائل نیستند و طبیعی است که در هنگام قضاوت، کل شورا را قضاوت می‌کنند.
البته حمایت ما هم به معنای چک سفیدامضا نیست و اینکه آقای شهردار مجاز باشد که هراقدامی -حتی برخلاف مصوبات شورای شهر- انجام بدهد. شورا در این مسائل حساسیت بالایی دارد. می‌دانیم که کار اجرایی کار سختی است و همه باید به کسی که در میدان اجراست کمک کنند. بهتر است بگویم کار اجرایی با حرف زدن خیلی تفاوت دارد. کسی که می‌خواهد کار را اجرا کند، با هزاران مشکل مواجه است.
حتما باید بیش از آن چیزی که لازم است از شهرداری حمایت کنیم تا این حمایت مایه دلگرمی شهردار و بدنه شهرداری، معاونان و حتی کارمندان ساده شهرداری بشود. نتیجه این حمایت را هم می‌دانیم: حل مشکلات عمده مردم در شهر.
گفتگوی تصویری شهرآرا با حسن موحدیان، رئیس شورای شهر مشهد
یکی از اهداف مهم ما، موفقیت در محرومیت زدایی از حاشیه شهر و نقاط کم برخوردار شهر است. ایجاد توسعه متوازن در شهر هدف بزرگ ماست. مایلیم در چهار سال آینده یک چهره زیباتر از آنچه هست ارائه بدهیم. البته معتقدم نمی‌توان در ۴ سال آینده تمام مشکلات را برطرف کرد و سروسامان داد. آن‌ها که به دنبال ایجاد چنین مدینه فاضله‌ای در عرض ۴ سال هستند، نه شرایط اقتصادی مملکت را می‌دانند و نه به عمق کار و مشکلات آشنا هستند. من ۹ سال در مشهد فرماندار بودم و از ماهیت مسائل و مشکلات شهر اطلاعات زیادی دارم.
بله کاملا درست است. اولویت بعدی ما خود شهرداری است. مایلیم شهرداری یک منشور اخلاقی داشته باشد که همه کارمندان شهرداری به آن پایبند باشند. باید تا جایی که می‌توانیم به نیرو‌های شهردای بها بدهیم و آن‌ها را توانمند کنیم و ارتقا بدهیم. یکی از این ابزارها، شکل گیری درست سیستم ارتقای شغلی در شهرداری است. یک کارمند باید بداند وقتی وارد شهرداری می‌شود ۳۰ سال دیگر کجا قرار دارد.
نباید سینوسی حرکت کنیم تا کارمند خسته شود. کارمند اگر درست کار و با پشتکار باشد، باید بداند دو سال دیگر کجاست و ۱۰ سال دیگر در کجا قرار دارد. این سیستم ارتقای شغلی حتما باید در شهرداری شکل بگیرد و اگر این سیستم شکل بگیرد، یک شهرداری بالنده خواهیم داشت. اگر جز این باشد و برای آرامش کارمندان شهرداری تلاش نکنیم، انگیزه کارمندان از بین می‌رود. بخش زیادی از مشکل بی انگیزگی برخی کارمندان به مدیران بالاسر آن‌ها بر می‌گردد. کارمندان نیامده اند که ۳۰ سال درجا بزنند.
روایتی داریم از امام علی (ع) که می‌فرمایند: «قلیل یدوم خیر من کثیر لا یدوم»؛ یعنی کار اندکی که تداوم داشته باشد، خیلی بهتر است از کار زیادی که شروع کنید، اما استمرار نداشته باشد. کار فرهنگی هم باید کم باشد، اما با برنامه ریزی و استمرار. کار فرهنگی را نمی‌شود با یک همایش و سخنرانی تمام کرد. در مورد مسائل فرهنگی اولویت‌هایی داریم و ۴ سال هم قرار است بر روی این اولویت‌ها کار کنیم. بعد از اتمام این دوره هم اگر قدری از اثراتش را ببینیم، باز هم مفید است. کار فرهنگی مثل ساختمان سازی نیست که زود به جواب برسیم. باید بسیار حساس، حساب شده و با تداوم کار کنیم.
بله، همه قبول داریم که صنعت باعث جدایی از روح زندگی و ایجاد گرفتاری‌هایی شده است. باید برای آموزش‌های ضروری زندگی شهری به مردم تلاش کنیم. از فرهنگ رانندگی گرفته تا آپارتمان نشینی. زندگی آپارتمانی هم که جزء جدانشدنی زندگی شهروندی شده است؛ مثلا مردم باید موضوعات و فرهنگ گسترده آپارتمان نشینی را بهتر فرا بگیرند. در مورد تمیزی شهر و احترام به حقوق دیگران هم کلی برنامه داریم.
در مجموع باید در ۴ سال برای ۴ یا ۵ موضوع کلان سرمایه گذاری کنیم؛ مثلا در مورد زباله ریختن در خیابان، نمی‌توانیم با یک هفته بنر زدن این فرهنگ را جاری و ساری کنیم. باید سال‌ها دوندگی و کار کنیم تا این فرهنگ در جامعه نهادینه شود. تفکیک زباله هم با یک بخش نامه حل نمی‌شود. ما لایحه یا طرحی را تصویب می‌کنیم و بعد برای اجرا باید کلی کار شود تا بین مردم اجرایی و عملی شود. معتقدم باید در چند مورد خاص مثل آموزش شهرنشینی و شهروندی کار را جدی بگیریم. گسترش فرهنگ دینی هم که کارویژه ما در این دوره است.
هنوز برای ارزیابی به نظرم زود است. اما شوق و اشتیاق همکارانم در شورای شهر برای حل مسائل زیاد است. همه باید بدانیم که حل شدن مسائل شهر صبر و بردباری می‌خواهد. همکارانم ارتباط گیری گسترده‌ای را با مردم برای استخراج مشکلات و شبکه مسائل مردمی آغاز کرده اند. امیدوارم در آینده نزدیک با ارزیابی عملکرد به این نتیجه برسیم که شورای ششم شورایی پرتلاش است و برای مردم کار می‌کند.
کشف رود باوجود اینکه مشکلات جدی دارد، سرمایه بزرگی برای مشهد است. از خانم غیور، عضو شورای سوم و چهارم، تشکر کنم که اولین نفری بود که وارد این عرصه شد. طی ۶ سالی که از عرصه کار اجرایی دور بوده ام اقدامات بسیار خوبی برای کشف رود انجام شده است.
قرار است یک پارک عمومی هم در آنجا ایجاد شود. امیدوارم با درخت کاری در آنجا هم سرانه فضای سبز مشهد افزایش یابد و هم فاضلاب‌ها درست هدایت شود. شهرداری با هماهنگی آب و فاضلاب مشغول ایجاد ایستگاه‌هایی برای تصفیه فاضلاب است. باید برای حضور سرمایه گذاران در کشف رود نیز طرح و برنامه داشته باشیم. تصفیه خانه فاضلاب سنگین هم در جاده میامی در حال احداث است.
درباره مسائل مشهد و به ویژه غرب این شهر نباید ساده انگاری کنیم. اطلاعات من هم نشان می‌دهد که مشکل همچنان باقی است. همین جا از استاندار پرتلاش خراسان رضوی می‌خواهم به نحوی این مسئله را حل وفصل کند تا مشهد در آینده دچار مشکل نشود. توسعه مشهد اکنون فقط به سمت غرب است و اگر نتوانیم غرب را آزاد و در اختیار این شهر قرار بدهیم، در آینده مشکلات جدی خواهیم داشت.
مشکل حاشیه شهر و نقاط کم برخوردار سه راهکار اساسی دارد. باید بسترسازی کنیم تا شرایط محیطی را پایدار و فراگیر ارتقا دهیم تا کرامت اهالی این مناطق و سلامت و امنیت آن‌ها حفظ شود. مسئله دوم این است که باید به صورت جدی از پیشروی این حاشیه جلوگیری کنیم و اجازه ندهیم حاشیه‌ای بعد از حاشیه شهر ایجاد شود. یکی از علل گسترش حاشیه نشینی هم گرانی روزافزون مسکن است که باعث گرایش بیشتر به حاشیه نشینی می‌شود. مسئله بعد اینکه هر اقدامی در حاشیه مشهد بدون مشارکت و تصمیم سازی اهالی این مناطق نباید عملی شود. در مشهد ستادی با راهبری آیت ا... علم الهدی در همین زمینه تشکیل شده است که باید به این ستاد به چشم یک فرصت نگاه کرد و ما هم با این ستاد هماهنگ و همراه و قائل به اجرایی شدن تصمیاتش هستیم.
نماینده شورا در آن ستاد هم آقای دکتر صاحبی هستند و نظرات شورا را به این ستاد منعکس می‌کنند. مسئله بعدی ساخت مسکن ارزان است. باید حتما برای برخی اقشار که توانایی لازم را ندارند، فکری بکنیم. اگر بخواهیم با خط کش‌های دانشگاهی کار‌هایی بکنیم، کار پیش نمی‌رود. حرف‌های دانشگاهی و آکادمیک خوب است، اما کافی نیست. مثلا حد تفکیک ۲۵۰ متر است و می‌شود آن را به ۱۰۰ متر کاهش داد. تأکید دارم که اگر قرار است به صورت آپارتمانی مسکن ساخته شود، نباید به صورت فشرده ساخته شود، زیرا معضلات اجتماعی و فرهنگی به دنبال خواهد داشت.
شهرداری مجری سیاست‌های شورای عالی شهرسازی و معماری است و در تصمیم گیری دخالت ندارد، اما می‌توانیم در تصمیم سازی مشارکت کنیم و فعال باشیم. معتقدم باید طبق اصل قانون کار را عمل و اجرا کنیم. طرح قبلی هویت تاریخی اطراف حرم را به هم زده است. زائر و مجاور وقتی از حرم بیرون می‌آیند، انگار دیگر حال وهوای حرم را ندارند و وارد یک شهر و فضای دیگر و از فضای معنوی جدا می‌شوند. در طرح جدید به این مشکل توجه ویژه‌ای شده است. نباید اطراف حرم را از افراد بومی خالی کنیم.
مشاور این را لحاظ کرده است که اگر کسی در اطراف حرم خانه دارد و می‌خواهد بازسازی اش کند و بماند، این اجازه به او داده می‌شود. ماندن جمعیت بومی در اطراف حرم، یکی از ابزار‌های هویت این منطقه است و الا زائری که می‌آید و می‌رود که هویت نمی‌بخشد. در برخی مسیر‌ها که مشاور اعلام کرده است باید مسدود شود به نظرم می‌توان این کار را نکرد؛ چون برخی معابر و خیابان‌ها شکل گرفته است. شما نمی‌توانید وقتی فقط ۱۰۰ متر پایانی احداث یک خیابان مانده است، رأی به تمام نشدن آن خیابان بدهید. من ۹۵ درصد این طرح جدید را می‌پسندم و بقیه را هم باید بنشینیم و با همفکری هم برایش چاره اندیشی کنیم.