ما جنگ طلب و حتی تفنگ به دست و جنگجو هم نبودیم، بلکه قدم نهادنمان به میدان ضرورتی بود که شرایط دشمن ساخته اقتضا می‌کرد. جنگ را که تحمیل کردند، ما به عنوان جهادگران به جبر مسلح شدیم و به دفاع برخاستیم؛ تکلیفی شرعی و ملی که کنشی طبیعی هم بود. آنان درنده خویی از حد می‌گذراندند و ما، اما به مهار زدن بر چنگ و دندانشان بسنده می‌کردیم. به کشتن ما حریص بودند، ما، اما در «سفک دما» یشان امساک می‌ورزیدیم. این هم در جهان بینی معرفتی ما ریشه داشت.
از سوی دیگر این را هم معتقد بودیم و هستیم و حماسه دفاع مقدس هم امضای خون نهاد پای این گزاره عقیدتی که انقلاب اسلامی ایران شهادت‌الحدوث و شهادت‌البقاست؛ یعنی حدوث و ایجاد آن بر پایه شهادت‌باوری است؛ رشحه‌ای از حقیقت که جلوه کامل آن را در عاشورا دیده ایم و بعد از آن بشر تصاویری خاص در قیام‌های خالص و ناب علیه بیداد را تجربه کرده است. انقلاب اسلامی ما و فرزندش نظام جمهوری اسلامی ایران نیز در این دایره تعریف می‌شود و می‌توان ریشه‌های آن را جان گرفته از خون پاکان دانست. ماندگاری این انقلاب و نظام و یکپارچگی ایران عزیز نیز به‌برکت شهادت و جریان این نور مطلق در فلات ایران است.
ما خود را با عاشورا و سطر‌های نورانی قرآن تعریف می‌کنیم. وقتی در شرح مؤمنان می‌خوانیم «والذین هم على صلواتهم یحافظون» و مراقبتشان را بر نمازشان می‌بینیم، به این باور می‌رسیم که باید مراقب و حافظ شهادت هم باشند. با این نگاه به امروز و فردا و فردا‌هایی می‌نگریم که از راه خواهند رسید. تربیت نیرو برای فردای کشور هم اقتضا می‌کند به فرهنگ شهادت مستظهر باشیم و ظرفیت‌های وجودی انسانی را بدان غنی سازی کنیم. راه استغنا این است. دولت و همه دستگاه‌های مسئول هم باید به این مهم توجه و اهتمام داشته باشند.
ما مردمان به ویژه رزمندگان دفاع مقدس حتما به اندازه توان و گستره معرفتمان در این «صراط مستقیم» همراهی خواهیم کرد. نهاد‌های فرهنگی و تشکیلات فرهنگ ساز برای نهادینه شدن فرهنگ شهادت و ایثار در همه شئون بکوشند و این نگاه را توسعه دهند که نیاز ما به این فرهنگ فقط برای زمان جنگ نیست که از قضا در زمان صلح بیشتر بدان نیاز داریم؛ هم برای ساختن کشور و هم برای اینکه دیگر جنگی اتفاق نیفتد. چه اینکه ما هرگز از جنگ استقبال نمی‌کنیم، بلکه همه توانمان را می‌گذاریم و راهبردسازی می‌کنیم که جنگی اتفاق نیفتد.
ما اگر از شکوه شهادت و حرمت دفاع مقدس می‌گوییم، به این دلیل است که هر دو مفهوم به شدت ضدجنگ است. ما با جنگ مخالفیم، بنابراین با جنگ افروزان هم سر ناسازگاری داریم و تقویت بنیه دفاعی کشور هم برای مرزبانی از صلح و صلاح است. پروژه‌های دفاعی هم مقوم صلح و توسعه برد موشک‌ها هم برای سدسازی در برابر جنگ و فزون خواهی بیگانه است. ما نه دیروز اهل جنگ بودیم و نه امروز و نه هیچ وقت دیگر، اما از همان اول اهل دفاع مردانه بوده ایم و هستیم و خواهیم بود. روحیه شهادت و ایثار هم به این قدرت دفاعی توانی دوچندان و ضریبی چندبرابری می‌دهد؛ بنابراین تأکید می‌کنیم که روحیه دفاع مقدس باید پررونق‌تر از همیشه و مثل خون در رگ‌های جامعه جریان داشته باشد.