به گزارش شهرآرانیوز، مصرف نوعی باکتری که معمولا در خاک یافت می‌شود به موش‌ها کمک می‌کند از عفونت خونی که به طور بالقوه می‌تواند منجر به عفونت شود، جلوگیری می‌کند و این تحقیقات ممکن است روزی به درمان‌هایی برای افراد نیز منجر شود.
سپسیس ناشی از فعالیت باکتری‌ها از جمله «انتروکوکوس فکالیس» است. این میکروب‌ها می‌توانند بدون ایجاد بیماری در روده انسان زندگی کنند. اما در افرادی که آنتی بیوتیک را برای دوره‌های طولانی مصرف می‌کنند یا درمان‌هایی که ایمنی آن‌ها را تضعیف می‌کند، عفونت E. faecalis ممکن است در خون پخش شده و در سراسر بدن باعث عفونت شود که به آن سپسیس می‌گویند.
حالا دانشمندان برای نخستین بار شواهدی دال بر آن پیدا کرده اند که مصرف پروبیوتیک در موش‌ها از بروز عفونت‌های خونی در این جانور جلوگیری می‌کند. پروبیوتیک به شکل هاگ نوع دیگری از باکتری به نام «باسیلوس سوبتیلیس» بود.
این هاگ‌ها نوع خفته باکتری هستند که خود را تکثیر نمی‌کنند و در برابر آسیب‌های محیطی بسیار مقاوم هستند. به گزارش سیناپرس، آن‌ها با ورود به روده فعال شده و رشد می‌کنند و بر رشد باکتری‌های دیگر در روده تأثیر می‌گذارند.
محققان مؤسسه ملی آلرژی و بیماری‌های عفونی مریلند با دادن داروی شیمی درمانی «سیکلوفسفامید» به موش‌ها به مدت چند روز و سپس پیگیری آن با ترکیبی از آنتی بیوتیک ها، درمان مشابهی را استفاده کردند که اغلب در بیماران مبتلا به سرطان خون مورد استفاده قرار می‌گرفت.
آن‌ها سپس دو دوز از هاگ‌های B. subtilis یا محلول نمکی را پیش از دوز E. faecalis در روز بعد به موش‌ها خوراندند. روز بعد، محققان در خون موش‌هایی که محلول نمکی محلول پلاسبو را دریافت کرده بودند، E. faecalis مشاهده کرد که می‌تواند باعث سیسیس شود، اما موش‌هایی که پروبیوتیک دریافت کرده بودند، از عفونت خون در امان مانده بودند.
اگرچه در خون هیچ کدام از موش‌ها پس از سه روز باکتری مشاهده نشد، محققان دلیل آن را نابودی میکروب‌ها توسط سیستم ایمنی عنوان کردند. آن‌ها در این مرحله، E. faecalis را در کبد و طحال موش‌های تحت کنترل مشاهده کردند، اما در موش‌هایی که با این پروبیوتیک تغذیه شده بودند، عفونتی دیده نشده بود.
پژوهشگران دریافتند که E. faecalis آنزیمی تولید می‌کند که احتمال نشت از روده را بیشتر کرده و به انتشار آن در خون کمک می‌کند و معتقدند که پروبیوتیک از این اثر جلوگیری می‌کند.
آن‌ها برای آزمایش این موضوع، موش‌ها را با یک ماده شیمیایی فلورسانت غیرقابل هضم تغذیه کردند و سپس ۴ ساعت بعد اندازه گیری کردند که چه مقدار از این نشانگر در خون وجود دارد.
غلظت نشانگر در موش‌هایی که دارونما دریافت کرده بودند، بیش از دو برابر بیشتر از موش‌هایی بود که پروبیوتیک دریافت کرده بودند. این امر نشان می‌دهد که پروبیوتیک با افزایش نشت روده‌ها مقابله می‌کند.
طبق این یافته ها، پوشش روده در موش‌هایی که تخت درمان با دارونما بودند، در مقایسه با موش‌هایی که با پروبیوتیک درمان شده اند، ساختار بسیار آشفته‌ای دارند. روده موش‌هایی که دارونما دریافت کردند، کاملا فاقد پرز، برآمدگی‌های انگشت مانند در دیواره روده بود که موادمغذی را از غذا جذب می‌کنند.
این نکته حائز اهمیت است که این کار، باکتری‌های خاصی را تعریف می‌کند که قادر است از بروز سپسیس ناشی از گونه خاصی از باکتری جلوگیری کند.
منبع: سیناپرس