به گزارش شهرآرانیوز، پوستتان را سخت خراشیده و متوجه علائم قرمز، برجسته، خارش‌دار و متورم می‌شوید. این یک واکنش طبیعی است. اما اگر به کهیر درماتوگرافیک مبتلا هستید، بیماری که از آن به عنوان پوست نوشته یاد می‌شود، برای بروز واکنش، نیازی به خراشیدگی نیست. حتی فشار متوسط یا تحریک نیز می‌تواند پاسخی اغراق‌آمیز ایجاد کند. علائم آلرژی، مانند علائم پوستی جزئی یا موقت ممکن است ایجاد شود و بیش از چند دقیقه طول بکشد.
در بعضی موارد، افراد مبتلا به این بیماری، می‌توانند به کهیر‌های گرد، برجسته، خارش‌دار، قرمز یا به رنگ پوست دچار شوند که در صورت فشار دادن، مرکز آن سفید یا رنگ پریده می‌شود. در برخی موارد، این پاسخ چیزی آزاردهنده و ناراحت‌کننده نیست؛ اما در موارد نادر، می‌تواند آن‌قدر شدید باشد که در زندگی روزمره تداخل ایجاد کند.
کهیر درماتوگرافیک به چند اسم خوانده می‌شود: درماتوگرافیا، درماتوگرافیسم، درموگرافیسم، و پوست نوشته. اصطلاح «درماتوگرافیسم» در لغت به معنای «نوشتن بر روی پوست» است. این بیماری، نام مستعار خود را از خطوط یا تکه‌های کهیر گرفته است که در هنگام خراش، مالش، لمس یا فشار بر روی پوست ایجاد می‌شود. درماتوگرافیسم به معنای پوست‌نگاری است، زیرا شما واقعاً می‌توانید با ناخن‌های خود روی پوست بنویسید.
پوست به دلیل ترشح غیرطبیعی یا بیش از حد هیستامین، ماده شیمیایی ترشح شده توسط سلول‌های ایمنی بدن، دچار واکنش‌های آلرژیک، از جمله کهیر می‌شود. هنگامی که سلول‌های ایمنی تخصصی موسوم به ماست‌سِل‌ها، مواد آلرژی‌زا را تشخیص می‌دهند، هیستامین را در بدن آزاد می‌کنند. همچنین در صورت تشخیص فشار زیاد نیز ممکن است آن را منتشر نمایند.
هیستامین باعث گشاد شدن رگهای خونی یا بزرگ شدن آن می‌گردد و باعث می‌شود رگهای خونی کوچک مایعات را در پوست نشت داده و سبب ایجاد اِدِم یا تورم شوند. درماتوگرافیسم ساده به خودی خود آلرژی محسوب نمی‌شود. این فقط یک واکنش اغراق‌آمیز است. ماست سل‌ها هیستامین را آزاد می‌کنند در صورتی که هیچ ماده حساسیت‌زایی وجود ندارد.
از طرف دیگر، درماتوگرافیسم علامت‌دار منجر به واکنش‌های آلرژیک واقعی مانند کهیر می‌شود. درماتوگرافیسم نشانه‌دار یک آلرژی فیزیکی واقعی و با واسطه پاسخ ایمنی است. در موارد درماتوگرافیسم ساده، به نظر می‌رسد ماست‌سل‌ها نسبت به حالت طبیعی، بیش از حد حساس به فشار هستند.
حدود ۲۵ تا ۵۰ درصد مردم دچار خطوط جزئی قرمز یا نمایش پوستی و تورم می‌شوند، زیرا پوست با شدت تحت فشار قرار می‌گیرد، لمس می‌شود، خراشیده می‌شود یا سایش می‌یابد. در این موارد، علائم به طور معمول خیلی سریع برطرف می‌شوند، اغلب در عرض چند دقیقه.
وقتی پاسخ به فشار یا تحریک پوست به اندازه کافی اغراق‌آمیز (و طولانی شود)، آن را درماتوگرافیسم می‌دانند. اگر شما به پوست کمر حدود ۷ درصد از افراد، فشار استانداردی وارد کنید، آن‌ها دچار کهیر شدید (لکه برآمده و خارش دار پوستی) و واکنش برافروختگی می‌شوند.
حتی بخش کوچکترى از افراد درماتوگرافیسم علامت‌دار را تجربه می‌کنند؛ و به نظر نمی‌رسد کهیر درماتوگرافیک هیچ ارتباطی با نژاد یا قومیت داشته باشد. برخی تحقیقات نشان می‌دهد که داشتن سابقه خانوادگی در مورد این بیماری خطر ابتلا به آن را افزایش می‌دهد و به نظر می‌رسد این مسأله شیوع بیشتری در زنان نسبت به مردان دارد.
اکثر افراد مبتلا به درماتوگرافیسم ساده یک خط از پوست برجسته، خارش دار، قرمز یا به رنگ گوشت را تجربه می‌کنند که در آن پوست نسبتاً ساییده، تحت فشار قرار گرفته، خراشیده شده یا لمس شده است. علائم در طی یک تا هفت دقیقه پس از تماس با پوست ایجاد می‌شوند و در عرض ۳۰ دقیقه تا یک ساعت تسکین می‌یابند و یا برطرف می‌شوند.
علائم معمولاً مربوط به شکل یا جهت تماس پوستی است که آن‌ها را ایجاد کرده است. به عنوان مثال، خاراندن پوست ممکن است باعث ایجاد خطوط عمودی یا رگهای شود، در حالی که فشار مستقیم می‌تواند الگوی عریض‌تر و گسترده‌تری از پوستِ تحت تأثیر را ایجاد کند. فرد ممکن است در هر سنی دچار پوست‌نگاری شود، اگرچه این علائم معمولاً در بزرگسالان جوان بروز پیدا می‌کند.
به طور معمول، این وضعیت بر نواحی مختلف پوست اثر می‌گذارد، اگرچه می‌تواند بر غشا‌های مخاطی مانند قسمت‌هایی که دهان و اندام تناسلی را پوشانده‌اند نیز تأثیر بگذارد. در بیشتر موارد، علائم کهیر درماتوگرافیک آزاردهنده و ناخوشایند است، اما بیش از حد شدید یا طولانی نیست.
افراد مبتلا به درماتوگرافیسم علامت‌دار، حتی در اثر تماس بسیار جزئی، ملایم یا سبک دچار کهیر‌های گرد یا ردیفی از کهیر‌های گرد و تورم می‌شوند. علائم نسبت به درماتوگرافیسم ساده شدیدتر است. آن‌ها می‌توانند خارش شدید و احساس سوزش یا تیر کشیدن ایجاد کنند. همچنین معمولاً چند ساعت یا بیشتر دوام می‌آورند. به نظر می‌رسد این علائم با گرما و برافروختگی در شب، به طور بالقوه، ناشی از فشار و تماس با ملحفه، بدتر می‌شوند.
ممکن است علائم در شب بدتر به نظر برسد، زیرا ذهن کمتر دچار حواس‌پرتی می‌شود و به فرد فرصت می‌دهد تا بیشتر روی خارش تمرکز کند. این نوع پوست نوشته می‌تواند، به ویژه با تداخل در خواب و ایجاد استرس و اضطراب، کیفیت زندگی و توانایی عملکرد فرد را کاهش دهد.
در بیشتر موارد، پوست نوشته یک بیماری جدی نیست؛ اما افراد مبتلا به درماتوگرافیسم علامت‌دار ممکن است علائم دردناک، استرس‌زا و کاهش کیفیت زندگی یا کاهش توانایی انجام فعالیت‌های روزمره را تجربه کنند. به طور معمول، هیچ عارضه‌ای در ارتباط با درماتوگرافیسم وجود ندارد. با این حال، اگر دارو‌های آنتی هیستامین آرامبخش یا دارو‌های ضداضطراب یا ضدافسردگی مصرف می‌کنید، باید احتیاط کنید و مطمئن شوید قبل از رانندگی یا کار با ماشین آلات خطرناک، احساس خواب آلودگی نمی‌کنید.
زخم‌های باز ناشی از درماتوگرافیسم نیز می‌توانند توسط باکتری‌ها یا قارچ‌ها آلوده شوند. در صورت عدم درمان، عفونت‌های پوستی می‌توانند شدید شده و در بدن پخش شوند. در موارد نادر، ممکن است یک پاسخ ایمنی شدید و غیرطبیعی به نام سپسیس در پاسخ به عفونت ایجاد گردد. سپسیس باعث از بین رفتن بافت‌های سالم بدن توسط سیستم ایمنی می‌شود و می‌تواند کشنده باشد.
دریافت روزانه ۱۰۰۰ میلی گرم ویتأمین C نیز می‌تواند با افزایش تجزیه و دفع هیستامین از بدن، به کاهش علائم پوست نوشته کمک کند
یک درماتولوژیست، پزشکی که متخصص پوست است، با لمس پوست و انتظار برای دیدن علائم، درماتوگرافیسم را تشخیص می‌دهد. آن‌ها اغلب از ابزاری مانند آبسلانیک (چوب بستنی پزشکی) استفاده می‌کنند و با کمی فشار آن را به صورت خطی روی سطح پوست قرار می‌دهند. اگر افراد کهیر درماتوگرافیک داشته باشند، در حدود ۵ دقیقه یا بیشتر، آن خطی که آبسلانگ روی آن فشار داده شد قرمز می‌شود و مانند یک خط کهیر رشد می‌کند.
پوست نوشته را می‌توان با استفاده از دستگاه دِرموگرافومتر، دستگاه مکانیکی که انواع مختلف فشار را به پوست وارد می‌کند تا واکنش بیش از حد ارزیابی شود. اگر قرار است تحت آزمایش کهیر درماتوگرافیک قرار گرفتید، باید مصرف دارو‌های کاهش‌دهنده عملکرد ایمنی مانند آنتی‌هیستامین‌ها را قطع کنید. آن‌ها می‌توانند منجر به نتایج منفی کاذب شوند.
برای به دست آوردن دقیق‌ترین تشخیص، چند روز قبل از قرار ملاقات، از مصرف دارو‌های آنتی‌هیستامین و سایر دارو‌های آلرژی خودداری کنید. در صورت استفاده از دارو‌های تجویزی که بر سیستم ایمنی بدن تأثیر می‌گذارند، با پزشک در مورد چگونگی ادامه کار، صحبت کنید.
مؤثرترین راه برای درمان درماتوگرافیسم، استفاده از دارو‌های آنتی‌هیستامین است. آنتی‌هیستامین‌ها اصلی‌ترین درمان کهیر درماتورگافیک است، زیرا به نظر می‌رسد علائم آن به دلیل فعالیت بیش از حد هیستامین در پوست است. بیشتر آنتی هیستامین‌هایی که توصیه می‌شود اکنون بدون نسخه هستند. برخی از پزشکان اغلب افراد را تشویق می‌کنند که دارو‌های مختلف بدون نسخه را با مکانیسم‌های مختلف مانند بنادریل، زریتک، یا کلاریتین و آلِگرا ترکیب کنند.
جهت کنترل علائم، ممکن است فردی نیاز به دوز‌های بالای این آنتی هیستامین‌ها داشته باشد، اما اغلب بعد از یک ماه یا بیشتر، بسیاری از افراد می‌توانند به تدریج دوز مصرفی خود را کاهش دهند. مهمترین نکته ایجاد تعادل در اثرات جانبی خواب آلودگی ناشی از دارو با اثربخشی، بسته به فعالیت‌هایی که انجام می‌دهید است، ممکن است دارویی منجر به خواب آلودگی شما شده و موجب صدمه دیدن‌تان گردد (یا به دیگران صدمه بزنید)، به همین دلیل، آنتی هیستامین‌های غیرخواب‌آور معمولاً بیش از آنتی هیستامین‌های آرام بخش توصیه می‌شوند.
استفاده از دارو‌هایی که در نام‌شان حرف «D» وجود دارد پیشنهاد نمی‌شود (مثل کلاریتین-دی). آن‌ها معمولاً حاوی دارو‌هایی هستند که رگهای خونی گشاد شده در بینی را، که ضروری نیستند، منقبض می‌کنند، و باعث آرامش می‌شوند. اگر کسی نیاز به مصرف دارو‌های آنتی هیستامین آرامبخش دارد بهتر است آن‌ها را قبل از خواب یا در عصر مصرف کند.
اگر کهیر درماتوگرافیک شما به بیماری پوستی دیگری (مانند گال) یا عفونت مربوط باشد، برای آن بیماری نیز برنامه درمان وجود خواهد داشت. سایر گزینه‌های درمانی برای درماتوگرافیسم که می‌تواند به کنترل علائم کمک کند عبارتند از:. دارو‌های ضداضطراب. دارو‌های ضدافسردگی. روان درمانی. کرومولین، دارویی است که به ثبات غشای سلولی پوست و کاهش ترشح هیستامین کمک می‌کند.
آزمایش‌های تحقیقاتی در حال انجام است تا ببیند آیا داروی omalizumab می‌تواند به درمان کهیر درماتوگرافیک کمک کند؟ همچنین برخی شواهد نشان می‌دهند که نور درمانی ممکن است به درمان درماتوگرافیسم کمک کند، اگرچه به نظر می‌رسد بیشتر افراد دو یا سه ماه پس از قطع درمان دوباره علائم را تجربه می‌کنند. دریافت روزانه ۱۰۰۰ میلی گرم ویتأمین C نیز می‌تواند با افزایش تجزیه و دفع هیستامین از بدن، به کاهش علائم پوست نوشته کمک کند.
تا حد زیادی مؤثرترین راه برای مدیریت پوست نوشته، جلوگیری از محرک‌هایی است که باعث بروز علائم می‌گردند، به ویژه مواردی که باعث ترشح هیستامین می‌شوند. همه افراد یکسان عوامل محرک را تجربه نمی‌کنند؛ اما برخی از دلایل شناخته شده کهیر درماتوگرافیک عبارتند از:. آب بسیار گرم یا بخار. سایش شدید یا بیش از حد حوله. حوادث استرس‌زا در زندگی یا استرس یا اضطراب مفرط. محیط‌های بسیار سرد یا گرم. اصطکاک ناشی از تعریق و ورزش. لباس، لباس زیر، جواهرات، وسایل ورزشی یا وسایل حمایتی که باعث سایش یا اصطکاک می‌شوند. آنتی بیوتیک‌ها، به ویژه پنی سیلین
سایر نکات مربوط به سبک زندگی برای زندگی با کهیر درماتوگرافیک شامل موارد زیر است:. در طول شبانه روز لباس‌های راحت و گشاد بپوشید. پارچه‌های قابل تنفس مانند پنبه را انتخاب کنید.. لباس‌های ضد رطوبت بپوشید.. از استفاده طولانی مدت از حمام و دوش سرد و گرم و موارد مشابه خودداری کنید.. هنگام ورزش یا تحرک بدنی، برای جلوگیری از سایش، لباس مناسب بپوشید.. از ملحفه‌های پنبه‌ای، ابریشمی یا ساتن آزاد، نرم و قابل تنفس استفاده کنید که احتمال تحریک توسط آن‌ها کمتر است.. با مرطوب‌کننده خارش و خشکی را کاهش دهید.. از کرم‌ها یا پماد‌های بدون نسخه که از خارش جلوگیری می‌کند یا پوست را برای ۳۰ تا ۴۵ دقیقه بی‌حس می‌نماید کمک بگیرید و به محض ایجاد خارش از آن‌ها استفاده کنید تا از خراشیدن و وخیم شدن علائم جلوگیری شود.
بسیاری از افراد چندین ماه یا سال‌ها پس از اولین بروز علائم، درماتوگرافیسم را تجربه می‌کنند. به طور‌متوسط، درماتوگرافیسم علامت‌دار ایدیوپاتیک (با علت نامعلوم) می‌تواند شش سال طول بکشد. اما در بعضی موارد، علائم درماتوگرافیسم در طی شش ماه پس از اولین تجربه، ممکن است کاهش یابد. وقتی درماتوگرافیسم مستقیماً با یک محرک خاص مانند بیماری پوستی یا ماده حساسیت‌زای خاص مرتبط باشد، ممکن است علائم فقط چند روز تا چند هفته ادامه داشته باشد.
در بسیاری از موارد، کهیر درماتوگرافیک بدون درمان به خودی خود برطرف می‌شود. اما ممکن است درمان زودهنگام و مؤثر، خطر ابتلا به علائم و عوارض شدید و طولانی مدت را کاهش دهد.
منبع: آخرین خبر