فرزانه شهامت | شهرآرانیوز؛ هر چند وفور مطب ها، آزمایشگاه‌ها و مراکز بهداشتی درمانی در خیابان‌های مشهد، به اضافه استفاده پیاپی از تعابیری مانند قطب گردشگری سلامت برای این کلان شهر، تصور بالا بودن سرانه‌های بهداشتی درمانی خراسان رضوی را به ذهن متبادر می‌کند، اما نگاهی به نشریه جایگاه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی استان‌های کشور نشان می‌دهد در مجموع استان ما در برخی شاخص‌های احصا شده جایگاه مناسبی نسبت به سایر استان‌های کشور ندارد.
به طور مثال در شاخص نسبت تعداد تخت‌های فعال بیمارستانی به ازای هر ۱۰ هزار نفر جمعیت، خراسان رضوی در سالی که گذشت در میان ۳۱ استان کشور رتبه بیست و سوم را داشته است.
در این آمارنامه که به تازگی از سوی مرکز آمار ایران منتشر شده و در دسترس عموم قرار گرفته است، منظور از تخت فعال تخت‌های اشغال شده یا اشغال نشده بیمارستانی بیان شده است که برای بیماران بستری در هر روز قابل استفاده باشد، با این شرط که از تعداد تخت‌های مصوب و دارای مجوز بیمارستان بیشتر نباشد.
جالب است بدانیم که بر اساس جدول‌های مبسوط این گزارش سمنان، یزد، کهگیلویه و بویر احمد، اردبیل و تهران در سال ۹۹ به ترتیب رتبه‌های اول تا پنجم استان‌های کشور را داشته اند و سیستان و بلوچستان با رتبه ۳۱ در قعر جدول استان‌های کشور از منظر این شاخص قرار دارد.
همچنین آمار‌های یادشده می‌گوید که خراسان رضوی در برخی شاخص‌های بهداشتی درمانی مرتبط با روستا‌ها که می‌تواند از مؤلفه‌های عدالت اجتماعی به حساب بیاید نیز وضعیت مناسبی ندارد.
به طور مثال نسبت تعداد مراکز بهداشتی و درمانی روستایی به هر ده هزار نفر جمعیت روستایی خراسان رضوی ۱.۲۵ است و استان ما از این نظر در جایگاه بیست و یکم کشور قرار دارد. این شاخص در سال ۹۵ معادل ۱.۱۰ بود و استان ما در رتبه ۲۴ کشور قرار داشت.
نسبت تعداد خانه‌های بهداشت فعال روستا‌ها به هر ۱۰ هزار نفر جمعیت روستایی استان شاخص دیگری است که در پایان سال ۹۹ معادل ۷.۸۵ بوده و رتبه ۲۳ را برای خراسان رضوی موجب شده است. آن طور که گزارش مرکز آمار ایران نشان می‌دهد، بررسی روند این شاخص‌ها در پنج سال اخیر حکایت از این واقعیت دارد که پیشرفت محسوسی در شاخص‌های اشاره شده نداشته ایم.