حسین نخعی شریف | شهرآرانیوز؛ تیم فوتبال منتخب خراسان پس از سه تساوی پی‌درپی با مازندران، تبریز، اراک و شکست تلخ به کرمان و البته یک پیروزی شیرین مقابل تهران، در روز پایانی نیم‌فصل لیگ قدس سال ۱۳۶۶ به‌مصاف تیم منتخب اصفهان رفت.
جمعه ۶ شهریور ۱۳۶۶ ورزشگاه تختی مشهد شاهد دیدار دو تیم اصفهان و خراسان بود. ۱۰ هزار تماشاگر مشتاق و مسرور از پیروزی هفته قبل بر تهران، یکصدا خراسان را تشویق می‌کردند. کربکندی، مربی تنها تیم بدون شکست بازی‌ها، برای حفظ صدرنشینی‌اش سیستم ۴-۴-۲ را برگزیده بود، اما شاگردان قیاسی با سه مهاجم از همان ابتدا اشتهای گل‌زنی داشتند و اگر شانس با آن‌ها یار بود، دقیقه چهار به گل می‌رسیدند، اما کرنر اعظم با ضربه شهریار رضایی، میلی‌متری از کنار دروازه گذشت.
دقیقه چهل هم دوباره این صحنه تکرار شد و این بار شریعتی گل‌نزن شد. با شروع نیمه دوم و فقط چند ثانیه پس از سوت محمد صالحی، حسین شاملو یار تازه‌وارد خراسان با استفاده از سرعتش دو مدافع اصفهان را جا گذاشت و توپ را به علی شریعتی رساند و آن یکی هم سعید صیامی را در موقعیت گل قرار داد تا دروازه اصفهانی‌ها باز شود.
پس از این گل خراسان بازهم عقب ننشست و دقایق ۴۸ و ۶۸ تا آستانه گل‌زنی پیش رفت، اما احمدرضا عابدزاده، دروازه‌بان جوان این تیم، با واکنش‌های دیدنی مانع گل‌زنی خراسانی‌ها شد. اصفهان صدرنشین که نمی‌خواست اولین شکستش در مشهد رقم بخورد، از دقیقه ۷۵ روی دروازه خراسان خیمه زد، اما صف مردان دفاعی خراسان هرچند با سه اخطار همراه شد، نشکن بود. خراسان با این پیروزی هفت‌امتیازی شد و با تعداد بازی بیشتر در جایگاه دوم قرار گرفت.
رقابت‌های لیگ قدس پس از پانزده روز تعطیلی شاهد شروع نیم‌فصل دوم بود تا خراسان جمعه ۲۰ شهریور در حضور ۱۸ هزار تماشاگر در ساری به‌مصاف مازندران برود. قرمزپوشان مازندران که نیم‌فصل را با یک بازی کمتر به پایان رسانده بودند، در جدول هم با یک امتیاز کمتر، یک پله پایین‌تر از خراسان، در جایگاه سوم نشسته بودند. دو تیم باتوجه‌به اتفاق‌های سال قبل دست‌در‌دست هم به میدان آمدند و سپس خراسانی‌ها شاخه‌های گلی را که مازندرانی‌ها به آن‌ها داده بودند، به تماشاگران اهدا کردند تا نشان دهند کدورتی وجود ندارد.
سوت مهدی ابرنیرویی که به صدا درآمد، مازندرانی‌ها مصمم و پرانگیزه عزم دروازه خراسان کردند و مشهدی‌ها هم دل به ضدحمله داشتند. پس از حدود بیست دقیقه جهنمی، عطش مازندرانی‌ها فروکش کرد و بازی تا اواخر نیمه دوم متعادل پیش رفت. پانزده دقیقه پایانی دوباره آتش حملات مازندران بیشتر شد، اما خراسان گل‌بخور نبود تا امتیاز‌ها مساوی تقسیم شود. البته از چشم‌پوشی داور از هند پنالتی شهریار رضایی در دقیقه ۸۷ هم به‌سادگی نمی‌توان گذشت.
خراسان و آذربایجان‌شرقی در هفته هشتم هردو با هشت امتیاز به‌دنبال پیروزی بودند تا درصورت غفلت اصفهان جای این تیم را در صدر جدول بگیرند. ازاین‌رو هر دو تیم با چاشنی احتیاط و با سیستم ۴-۴-۲ به میدان گام گذاشتند. حدود ۱۰ هزار تماشاگر مشهدی هم جمعه ۲۷ شهریور در هوایی دل‌پذیر به ورزشگاه تختی آمده بودند تا یار دوازدهم خراسان باشند. سیدمهدی قیاسی پس از مدت‌ها که به ترکیب تهاجمی‌اش دست نزده بود، به‌دلیل دواخطاره‌بودن سعید صیامی از حسین لعل‌یوسفی در کنار منصور شفیعی بهره جست.
نیمه اول به‌جز دو صحنه خطرناک که به سهم مساوی روی هر دو دروازه ایجاد شد، با کمترین هیجان سپری شد. با شروع نیمه دوم، اما ورق برگشت و انگار دو تیم دیگر وارد میدان شده بودند. حملات پی‌درپی دو تیم به‌ویژه خراسان بار‌ها تا آستانه فروپاشی دروازه حریف انجام شد، اما حسین نخودیان و قادر دانش‌مهر درون دروازه‌ها سدی محکم بودند. سرانجام در دقیقه هفتاد محمد اعظم، منصور شفیعی را در عمق صاحب توپ کرد تا او پس از کمی پیشروی توپ را به اعظم بسپارد. کاپیتان سیه‌چرده خراسانی‌ها هم که متوجه خروج سنگربان حریف شد، با ضربه‌ای زیبا توپ را از بالای سر او درون دروازه جا داد.
بعد از این گل، آذری‌ها روی هنرنمایی احد شیخ‌لاری، سیدمحمد علوی و یار تازه‌واردشان حسن صادقیان، پدر پیام صادقیان بازیکن سال‌های قبل تیم فوتبال پرسپولیس، روی دروازه خراسان خیمه زدند و سرانجام دقیقه ۸۸ شوت سرکش صادقیان پس از برخورد به زمین کمانه کرد و درون قفس توری خراسان آرام گرفت تا آه از نهاد تماشاگران بلند شود. این، اما پایان ماجرا نبود و درحالی‌که شاگردان بیوک صباغ غرق شادی بودند، محمد اعظم مهره ارزشمند خراسان، با یک پاس عمقی خط‌کشی‌شده منصور شفیعی را در موقعیت گل قرار داد تا دقیقه نود ورزشگاه منفجر شود. راستی فاصله غم و اندوه در فوتبال چقدر کوتاه است!
سپیدپوشان خراسان پس از کسب پیروزی برابر آذربایجان‌شرقی روانه اراک شدند تا مقابل منتخب استان مرکزی صف‌آرایی کنند. دیداری که جمعه ۳ مهر در حضور ۳ هزار تماشاگر در ورزشگاه شهید حق‌شناس برگزار شد؛ ورزشگاهی که در اصل زمین یکی از کارخانه‌های اراک بود که به‌علت خرابی زمین اصلی به‌مدت یک‌سال توسط هیئت فوتبال اراک اجاره شده بود. زمینی که علاوه بر کیفیت نامطلوب چمن که بیشتر به خاکی می‌ماند، بدون رختکن هم بود و همین مسئله در پایان بازی موجب اتفاق‌های زشتی شد.
اراکی‌ها که خطر سقوط را مانند فصل پیش بیخ گوششان می‌دیدند، با سه مهاجم به میدان گام گذاشتند، اما خط هافبک چهارنفره خراسان نبض میدان را به‌دست گرفته بود تا عملا تدبیر اراکی‌ها بی‌فایده باشد و در مقابل، خراسان شوت از راه دور و گل‌زنی روی توپ‌های برگشتی و نفوذ به عمق دفاع را در دستورکارش قرار داده بود.
دقیقه ۳۱ نفوذ حسین شاملو منجر به خطا، درست روی خط هجده‌قدم شد که محمد اعظم به‌زیبایی با کاشته‌ای قوس‌دار توپ را به گل تبدیل کرد، اما چهار دقیقه بعد رضا شمسی که در مشهد هم تک‌گل حیاتی تیمش را به ثمر رسانده بود، این‌بار هم به خراسان گل زد تا این بازی نیز، چون دیدار رفت با تقسیم امتیاز‌ها پایان یابد. در اواخر وقت بازی حسین تنهادوست، مدافع مرکزی، با حرکت زشتش موجب عصبانیت بازیکنان خراسان شد و تعلل داور در اخراج او نیز کار را بدتر کرد، به‌گونه‌ای که تا یک ساعت بعد بازی داوران مسابقه و تیم میزبان در گوشه ورزشگاه نگه داشته شدند تا جو ورزشگاه آرام شود و سرانجام هم با اسکورت پلیس از اراک خارج شدند.