حسین نخعی شریف | شهرآرانیوز؛ پس از سه دوره برگزاری لیگ قدس، آنچه بیش از همه عیان بود، نارضایتی همه عوامل ذی‌نفع این مسابقات بود. مسئولان فدراسیون عملا دستیابی به اهداف اولیه‌شان را هر دوره، دور و دورتر می‌دیدند. هیئت‌های فوتبال استان‌ها درگیر تیم‌داری شده بودند و عملا وظیفه اصلی‌شان تحت‌تأثیر این مسابقات قرار گرفته بود. بازیکنان ناراضی بودند، چون هیچ سهمی از این فوتبال نداشتند و از همه مهم‌تر تماشاگران تعلق چندانی به تیم‌های خلق‌الساعه استانی نداشتند.
قوزبالاقوز این مسابقات هم تهرانی‌ها بودند که در هر دوره ساز جداگانه‌ای نواخته بودند. ازاین‌رو، فدراسیون فوتبال تصمیم گرفت لیگ چهارم را فقط با شش تیم تهران، خوزستان، گیلان، آذربایجان‌شرقی، مازندران و اصفهان برگزار کند که با این امر به‌شدت مخالفت شد و فدراسیون ضمن عقب‌نشینی اعلام کرد رقابت‌ها در دو گروه شش‌تیمی برگزار می‌شود. این یعنی حذف دو استان به‌نسبت سال قبل که همین مسئله هم باز موجب اختلاف بر سر انتخاب این دو تیم شد. اما قسمت شیرین‌تر ماجرا، امتیاز ویژه فدراسیون به عزیزدردانه‌های تهرانی بود!
طبق الگوی جدید فدراسیون، به‌دلیل درگیری تیم‌های تهرانی با مسابقات باشگاهی در روز‌های جمعه، بازی‌هایشان در لیگ قدس در وسط هفته برگزار می‌شد و نکته جالب‌تر اینکه در دور رفت همه بازی‌های تهران الف می‌باید در تهران برگزار می‌شد و تهران ب برعکس! این آش البته آن‌قدر شور و حال‌به‌هم زن بود که صدای همه را در آورد. بازیکنان، هیئت‌ها و کارشناسان همه لب به انتقاد گشودند، اما مرغ فدراسیون یک پا داشت! تاریخ شروع مسابقات هم ابتدا ۷ مرداد اعلام شد، اما به‌دلیل آماده‌نبودن تیم‌های تهرانی، قرار شد این مسابقات با یک هفته تأخیر آغاز شود.
در گروه اول، تیم‌های تهران الف، فارس، مازندران، لرستان، خوزستان و بوشهر جای گرفتند و در گروه دوم نیز تهران ب، خراسان، گیلان، اصفهان، آذربایجان‌شرقی و همدان بودند. دو تیم بوشهر و همدان تیم‌های تازه‌وارد لیگ بودند که موفق به کسب سهمیه صعود شده بودند. باختران و ایلام هم که سقوط کرده بودند و در این میان، فدراسیون روی نام یزد و مرکزی خط قرمز کشیده بود تا گروه‌ها شش‌تیمه باشند. جای دو تیم شمالی گیلان و مازندران هم در گروه الف و ب عوض شد. فدراسیون به‌جای گروه یک و دو، در این دوره از دو عنوان غفار و سبحان استفاده کرد تا به‌اصطلاح خودش کار فرهنگی کرده باشد.
در خراسان ۷۱ نفر در ۲۰ خرداد از سوی هیئت فوتبال فراخوان شدند تا زیرنظر کادرفنی تمریناتشان را شروع کنند. کادری که هنوز مشخص نشده بود و هیئت فوتبال نقش مربی را هم متحمل شده بود. طبق معمول تیم ابومسلم بیشترین سهم را در تعداد نفرات داشت. حدود ۱۰ روز پس از معرفی نفرات، قاسم زردکانلو به‌عنوان سرمربی و کاظم غیاثیان و مهدی عسکرخانی به‌عنوان مربی معرفی شدند تا هدایت خراسان را در چهارمین دوره لیگ قدس برعهده بگیرند. بازیکنان دعوت‌شده به تفکیک تیم‌ها این افراد بودند:
ابومسلم: جواد گندمکار، محمود گنجی، بهزاد ثابتی، شهریار رضایی، عباس دهقانی، جعفر رئوف، اکبر و داوود و محمد اعظم، علی‌اصغر جانداری، حسین شاملو و علی گلی | دهداری: حسین طباطبایی، هادی حسنی، حمید موسوی و هادی کافی | دخانیات (هدف گلکار): حسین نخودیان، منصور جلیلی‌فر (کوسه)، محمود ژولیده، علی شریعتی، محمد چاهجویی، فریدون مهریار و امیر رضوی | هلال‌احمر: مجید نمایی، حسین رضایی، محسن قریشی، باقر کبیری، حسین لعل‌یوسفی، حسین قدم‌السلطان و کاظم جزینی | هواپیمایی: محمد صالحی، حسن مشهدی، مجید مرادی، امیر روحی و اصغر عاملی‌نژاد | پیام: رضا عطارزاده، مجید حسینی‌پور، احمد حامد، علی حنطه، مهدی ذوقی و هادی برگی‌زر | توربو: علی سیف، محسن غفوریان، حسین دیهیم، منصور شفیعی، عباس چمنیان و عباس سویزی | تاکسی‌رانی: سعید جوشش و محمدرضا یوسف‌زاده | امید کوی کارگران: رضا راهداری | استقلال سبزوار: عباس صالح‌آبادی | آزادی: خسرو آراسته، احمد میرزایی و علی رضاپور | شهرداری: مصطفی امیدوار | بدر: حسین حسینی‌پور علوی | همشهری: احمد شریفی | کیان: محمود شادمهر | شهید روحی: جعفر عطایی و محمود خبیری | خیبر: جواد روشندل | آب‌وبرق: سعید صابری | هما ساختمان: محسن کلاتی | برق منطقه: رضا نخودیان و علی حسین‌زاده | شاهین بجنورد: غلامرضا قاسم‌زاده | شهید محدث: محسن خراسانی | کمربندی: خداداد عزیزی | ژاندارمری تهران: سعید صیامی، محمد تشکری و حسین سیدحسینی.
درحالی‌که همه‌چیز برای شروع چهارمین دوره لیگ قدس در مرداد آماده بود، سازمان تربیت‌بدنی و به‌تبع آن فدراسیون فوتبال همه رقابت‌های ورزشی را «به‌دلیل حضور هرچه گسترده‌تر ورزشکاران و جوانان علاقه‌مند به فوتبال در جبهه‌های نبرد حق علیه باطل» تعطیل کرد. اما چندی بعد با قبول قطعنامه ۵۹۸، دست‌اندرکاران ۷ شهریور را برای شروع لیگ چهارم در نظر گرفتند و برای هر تیم تا سقف ۳۲ بازیکن بزرگ‌سال در نظر گرفته شد. با اعلام زمان شروع جدید مسابقات، زردکانلو که از بیست روز قبل ۳۴ بازیکن اصلی‌اش را انتخاب کرده بود، با حذف دو بازیکن بر شدت تمرینات تیمش افزود.
مصاف خراسان و تهران ب در ورزشگاه تختی مشهد نقطه شروع لیگ چهارم قدس شد تا جمشید اخباری سوت آغاز این مسابقات را در دیار امام مهربانی‌ها به صدا دربیاورد. تهران ب به‌جز اولین دوره که بدون تبعیض بین دو تیم الف و ب گلچین شده بود و تا پای فینال هم رفته بود، در دو دوره بعدی همواره از بازیکنانی بی‌انگیزه شکل گرفته بود که می‌دانستند هیچ راهی به تیم‌ملی ندارند. در لیگ چهارم، اما دست‌اندرکاران فدراسیون برای رفع این بی‌انگیزگی تصمیم گرفتند با فراخوان بازیکنان کمتر از ۲۳ سال عملا برای تیم‌ملی پشتوانه‌سازی کنند.
آن‌ها با سپردن هدایت تیمشان به محمد توانایی، مربی سابق هما، شور و نشاطی در تیم ایجاد کردند. دوشنبه ۷ شهریور ۱۳۶۷ در حضور بیش از ۱۰ هزار تماشاگر، زردکانلو با نرسیدن محمد تشکری به‌ناچار از شهریار رضایی در قلب دفاع استفاده کرد که همین ناهماهنگی رضایی‌ها (حسین و شهریار) کار دستش داد و خراسان با وجود برتری نسبی بر حریفش، دقیقه ۷۵ تسلیم شد. محسن گروسی با فراری دیدنی فریدون مهریار را جا گذاشت و توپ را به محوطه دروازه خراسان سانتر کرد، اما تعلل و ناهماهنگی دو دفاع میانی خراسان باعث شد جمشید امیرخانلو تک‌گل بازی را به ثمر برساند. از عجایب لیگ قدس هم اینکه فدراسیون فوتبال اخطار‌های فصل گذشته را برای این فصل در نظر گرفت تا حسین نخودیان و منصور شفیعی به‌علت دواخطاره‌بودن نتوانند به میدان بروند!
«هادی گله» مرد همیشه حاضر در ورزشگاه تختی، با آن تیپ و شمایل خاصش که معروف عام و خاص بود، بعد از گل تهران به نکته عجیبی اشاره کرد که نشان‌دهنده اطلاعات عمومی دقیق او بود. او می‌گفت در همه بازی‌های گذشته‌مان در لیگ قدس که میزبان تهران بودیم، ۱ بر ۰ باختیم و در همه هم دقیقه ۷۵ گل خوردیم.