مژده رنگیان | شهرآرانیوز؛ با سقوط تیم شهرخودرو از لیگ‌برتر مردان به لیگ دسته‌یک، اکنون تنها امتیاز لیگ‌برتری فوتبال خراسان‌رضوی به تیم بانوان «کیان» نیشابور ختم می‌شود؛ تیمی که فصل پیش یکی از گزینه‌های اصلی سقوط بود، اما در لیگ‌برتر باقی ماند و حالا پیش از شروع فصل پانزدهم لیگ‌برتر بانوان، زمزمه‌هایی درباره احتمال فروش این امتیاز به استان‌های دیگر شنیده می‌شود. سرمربی این تیم می‌گوید چند باشگاه برای خرید امتیاز پا پیش گذاشته‌اند و در صورت پیدانشدن حامی مالی، تنها تیم لیگ‌برتری خراسان‌رضوی نیز از دست می‌رود.
بیست روز از پایان فصل چهاردهم لیگ‌برتر فوتبال بانوان می‌گذرد. در این فصل اولین‌بار در تاریخ لیگ فوتبال بانوان بود که تیمی از خراسان‌رضوی در مسابقات حضور داشت. کیان نیشابور با صعود از لیگ دسته‌یک توانست به این سهمیه ارزشمند دست یابد، اما در اولین تجربه لیگ‌برتری‌اش با چالش بزرگ بودجه و حامی مالی روبه‌رو شد. همین موضوع این تیم را تا مرز انصراف پیش برد، اما درنهایت این تیم توانست خودش را از منطقه سقوط دور کند و با رتبه نهم اولین لیگ‌برتر خود را به پایان برساند.
سهیلا جعفری، سرمربی بومی تیم کیان نیشابور، با اشاره به فصلی که او و شاگردانش گذراندند، گفت: اولین تجربه ما در لیگ‌برتر یک فصل طولانی، حرفه‌ای و سخت بود. می‌دانستیم که با سطح خوبی از فوتبال روبه‌رو خواهیم شد، اما متأسفانه حمایت دیر رسید و بازیکنان مدنظر ما جذب تیم‌های دیگر شده بودند. تیم‌هایی در لیگ حضور داشتند که حتی روی نیمکت‌های خود نیز بازیکنان ملی‌پوش داشتند. با اینکه جدالی نابرابر بود، پیش‌بینی کرده بودیم که در پایان بین رده‌های هشتم تا یازدهم قرار بگیریم که خداراشکر در رده نهم لیگ را به پایان رساندیم.
او درباره اینکه در فصل گذشته برای کیان چقدر هزینه شده بود، تصریح کرد: بهتر است درباره هزینه‌ای که شد، رقم را نگویم. در مقایسه با تیم‌های لیگ‌برتری بسیار کم بود، اما تلاش کردیم شخصیت تیم را حفظ کنیم. سطح قرارداد‌ها خوب بود و پرداخت‌ها مرتب انجام می‌شد، تیم در هتل اسکان می‌کرد، ۶۰ تا ۷۰ درصد بازیکنان ما هم بومی بودند.
سرمربی کیان اظهار کرد: مسئولان استان باید ارزش سهمیه لیگ‌برتری را بدانند؛ لیگی که فقط دوازده تیم می‌توانند در آن حضور داشته باشند و تیم‌های زیادی می‌خواهند به آن راه پیدا کنند. سهمیه لیگ‌برتری با خود رونق اقتصادی، فرهنگی و ورزشی به‌همراه می‌آورد و خراسان بعد از سال‌ها توانسته است به این امتیاز برسد.
جعفری خاطرنشان کرد: در نیشابور هواداران زیادی داریم که پیگیر بازی‌های ما هستند؛ بانوان و دختران علاقه‌مند زیادی هم بازی‌های ما را تماشا کردند. حتی زمین چمن ورزشگاه انقلاب نیز برای تیم کیان افتتاح شد. مدیران نیز حامی هستند. در واقع در نیشابور همه‌چیز داریم؛ مشکل اصلی و اساسی ما بحث مالی است. برای داشتن یک تیم متوسط به بالا در لیگ‌برتر بانوان، باتوجه‌به چندبرابرشدن مخارج، ۴ تا ۵ میلیارد نیاز است تا نماینده خراسان‌رضوی تیمی آبرومند و با سطح خوب باشد. به‌دنبال این هستیم که کیان زیرنظر یک ارگان یا صنعت بیاید، زیرا مدیریت شخصی در ورزش بسیار سخت است و همچنین حرفه‌ای نیست. یک شخص قطعا به‌تن‌هایی از پس هزینه‌های تیم‌داری برنمی‌آید.
او تأکید کرد: ترجیح ما این است که تیم در نیشابور بماند. دختران این شهر تلاش کردند تا این تیم را به لیگ‌برتر برسانند و فصل پیش هم با همه توان نام نیشابور را در لیگ‌برتر حفظ کردند. به همین دلیل بهترین حالت این است که تیم در این شهر بماند. نظر مسئولان ما نیز این است که کیان در نیشابور بماند. اما اگر حامی مالی خوبی از مشهد یا شهر‌های دیگر استان پیدا شود، ترجیح می‌دهیم تیم در خراسان‌رضوی بماند تا اینکه بخواهیم امتیاز را به استان‌های دیگر واگذار کنیم. نیشابور شهری صنعتی است و اگر بخواهند پای کار بیایند، مبلغ زیادی نیست و کاری برای آن‌ها ندارد، به‌ویژه فولاد نیشابور می‌تواند گزینه بسیار خوبی باشد، اما باید در جلساتی درباره هزینه‌های ورزش قهرمانی صحبت شود؛ زیرا شهر ما پیش از این تجربه تیم لیگ‌برتری نداشته است.
سرمربی کیان گفت: مذاکرات با صنایع و بنگاه‌های اقتصادی را آغاز کرده‌ایم و امیدواریم اتفاقات خوبی در پایان بیفتد، اما تیم‌های استقلال تهران و پرسپولیس نیز امسال گفته‌اند که قصد حضور در لیگ‌برتر دارند و برای گرفتن سهمیه پا پیش گذاشته‌اند. ناظمی، مسئول برگزاری مسابقات، اعلام کرده است این باشگاه‌ها باید خودشان صعود کنند یا امتیاز بخرند و ما سهمیه اضافی به هیچ باشگاهی نمی‌دهیم.
جعفری درباره اینکه ممکن است امتیاز لیگ‌برتری خراسان‌رضوی فروخته شود، تصریح کرد: اگر حمایت نشود، بله و مشتری هم هست. نساجی و استقلال هم پا پیش گذاشته‌اند. منتظریم ببینیم چه پیش می‌آید، نظر مسئولان چیست و حمایت به چه شکل است. فصل قبل برای ما خیلی سخت گذشت، چون تیم شخصی مدیریت می‌شد. در میانه‌های راه حتی عده‌ای ما را جا گذاشتند و تنها ماندیم. صحبت با بازیکنان مدنظر و کادرفنی، به پیداشدن اسپانسر برمی‌گردد و اگر حامیان بازهم دیر برسند، دیگر فایده ندارد.