عادل نجفی | شهرآرانیوز - اگر به دنیای نوآوری و کسب‌وکار‌های دانش‌بنیان علاقه‌مند هستید، احتمالا بار‌ها در جمع چهار پنج نفری دوستان خود درباره ایده‌هایتان گفتگو کرده‌اید. این گفتگو‌های دوستانه شاید در خوش‌بینانه‌ترین حالت، چشم‌انداز موفقیت شما را در افزایش فروش و سهم‌خواهی از بازار تا یک درصد در چندین سال متصور باشد، عرضه اولیه (IPO) و حضور در تابلو‌های بورسی که بدون تردید رؤیایی برای تمام عمر شما به نظر می‌رسد. متخصصان کسب‌وکار‌های دانش‌بنیان و نوپا سه قانون طلایی برای آمادگی استارت‌آپ‌ها پیشنهاد می‌دهند که اگر آن‌ها را مدنظر قرار دهید، می‌توانید خیلی زودتر از آنچه فکر می‌کنید وارد فضای سرمایه‌گذاری عمومی مانند بورس شوید.
شاید شما به عنوان یک کارآفرین ایده‌پرداز در ابتدای مسیر با چالش‌هایی نظیر آیا افراد مناسبی را استخدام کرده‌ام، آیا با سرعت کافی رو به جلو حرکت می‌کنم و مانند آن فکر کنید و عرضه در بازار سرمایه را بسیار دوردست تلقی کنید، اما باید از همان روز‌های آغازین، موفقیت به عنوان یک شرکت سهامی عام و عرضه اولیه را برای خود هدف‌گذاری کنید. در مسیر تحقق این رؤیا باید سه قانون طلایی را به خاطر بسپارید و در میانه مسیر کسب‌وکار خود، آن‌ها را مرور کنید.
برای سرمایه‌گذاران در هر پروژه‌ای هیچ چیزی مهم‌تر از قابلیت پیش‌بینی‌پذیری نیست. حتی شرکت‌هایی که با الگو‌های سنتی فعالیت می‌کنند اگر روند‌های رشد آشفته‌ای در کارنامه خود داشته باشند در مقایسه با شرکت‌های دارای گذشته و چشم‌انداز شفاف از جذابیت کمتری برای سرمایه‌گذاران برخوردارند. رعایت قانون اول برای شرکت‌های دانش‌بنیان نوپا به‌ویژه در گام‌های ابتدایی بسیار دشوار است.
همه اعضای تیم ممکن است درباره راه‌های میان‌بر برای شکوفایی و رشد صحبت کنند، اما شما باید به چشم‌انداز و اهداف خود پایبند باشید. ابتدا محصول نهایی خود را به بهترین نحو عرضه کنید. تنوع‌بخشی به کانال‌های درآمدی و گسترش کسب‌وکار می‌توانند دیرتر رخ بدهند. برخلاف فناوری که هرچه سریع‌تر و متنوع‌تر رشد کند جذابیت بیشتری دارد، شرکت‌های دانش‌بنیان آشفته جذابیتی برای سرمایه‌گذاران ندارند.
عقل سلیم به استارت‌آپ‌ها می‌گوید زمانی وارد عرضه عمومی شوید که جریان درآمدی شما به بیشتر از ۱۰ میلیارد تومان در سال برسد. باید توجه داشته باشید که تصمیم‌گیری درباره زمان اقدام ارتباط بسیار کمی با میزان درآمد شما دارد. برنامه‌ریزی باید حول محور ظرفیت رشد محصول شما انجام گیرد. فارغ از میزان درآمد ماهانه و سالانه استارت‌آپ، باید از خود بپرسید: «آیا مسیر افزایش حجم دو تا سه‌برابری کسب‌وکار من ظرف یک تا دو سال آینده مشخص است؟ آیا چنین ظرفیتی در شرکت و چنین نیازی در بازار وجود دارد؟»
اگر پاسخ به این پرسش منفی باشد، تا زمانی که فرصت کافی برای تغییر مسیر یا هدایت منابع دارید، باید بیشتر به راه‌های توسعه کسب‌وکار خود فکر کنید. شاید به جذب سرمایه‌های خصوصی بیشتری نیاز داشته باشید تا بتوانید محصولات بیشتری تولید کنید یا با شرکت‌های همکار وارد تعامل و فعالیت‌های مکمل شوید تا فرصت‌های پیش روی خود را توسعه بخشید.
تک‌نقطه‌های شکست استارت‌آپ‌ها می‌توانند فهرست متنوعی را شکل دهند: همکاری با یک شریک تجاری در حوزه توزیع محصول، تأمین‌کننده‌ای که به آن کاملا وابسته هستید یا حتی یک مشتری بسیار بزرگی که بخش زیادی از توان شما را به خود اختصاص می‌دهد. به طور کلی، اگر موفقیت استارت‌آپ شما به یک نهاد یا مجموعه بیرون از کسب‌وکار شما وابستگی تام دارد، شما همواره در یک محدوده گرفتار خواهید بود. برای جلوگیری از گرفتاری در این تله، باید در اسرع وقت به تنوع‌بخشی در حوزه‌های مختلف فعالیت خود اقدام کنید.
برای اینکه بهتر متوجه ماجرا شوید، تصور کنید اینستاگرام ارائه خدمات به حساب‌های کاربری‌ای را که از صفحه خود برای فروش محصولات استفاده می‌کنند ممنوع کند. بدون تردید، کسب‌وکار‌هایی که کانال‌های موازی جایگزین مانند وب‌سایت را فعال نکرده باشند تا مدت‌ها برای بازیابی سهم خود از بازار با مشکل روبه‌رو می‌شوند.
به خاطر داشته باشید موفقیت در کسب‌وکار تنها وظیفه شما به عنوان کارآفرین است، اما سرمایه‌گذاران و فعالان در بازار سرمایه اولویت‌ها و اهداف متفاوتی را دنبال می‌کنند. آن‌ها به دنبال سهم بیشتر از بازار، قابلیت رشد، پیش‌بینی‌های دقیق و برنامه هستند. نیازی نیست به سرمایه‌گذاران و سهام‌داران خود وعده رشد سریع و بزرگ بدهید، اما همواره تلاش برای افزایش سهم خود از بازار را در نظر داشته باشید.