همان طور که ساندویچ کالباسی را که چند لحظه قبل ترش پیک ساندویچی سرکوچه برایم آورده بود، دستم بود تلویزیون را روشن کردم.
داشت صحبت‌های کسی را پخش می‌کرد که از زیرنویس تلویزیون می‌شد فهمید متخصص تغذیه است. همین که گاز اول را زدم گفت: «بینندگان ارجمند توجه داشته باشند که نتایج تحقیقات متعدد نشان می‌دهد مصرف مواد پروتئینی فراوری شده از قبیل کالباس می‌تواند عوارض بسیاری داشته باشد و حتی زمینه ساز بیماری‌هایی چون: سرطان، فشار خون، بیماری‌های گوارشی و بیماری‌هایی نظیر آن شود.»
یکی از دوتا سس مایونزی که کنار ساندویچم گذاشته بودند را باز کردم و شروع کردم به ریختن آن روی ساندویچ:
«از دیگر مواد غذایی مضر می‌شود به سس مایونز اشاره کرد. از آنجایی که سرعت رشد میکروب توی سس مایونز خیلی زیاد است، این ماده حاوی مواد نگهدارنده مثل سربات پتاسیم و بنزوات سدیم است که به شدت سرطان زا هستند.»
هم هوای گرم و هم ساندویچ کالباس تشنه ام کرده بود، نوشابه را هم باز کردم و اولین جرعه آن را خوردم:
«درباره نوشابه هم باید بگویم براساس یکی از بزرگ‌ترین و برجسته‌ترین مطالعات قلب مرکز فرامینگهام نوشیدن روزانه حتی یک لیوان نوشابه در روز باعث چاقی، افزایش سایز دور کمر، فشار خون و کلسترول بالا و همچنین افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع دوم خواهد شد.»
نوشابه به دهنم مزه کرده بود و تصمیم گرفتم چند جرعه دیگر هم بخورم:
مصرف نوشابه همچنین افزایش خطر حمله قلبی و سکته مغزی، پوکی استخوان، حافظه ضعیف‌تر را به دنبال خواهد داشت.
سس اولی تمام شده بود و سس دوم را باز کردم.
«نکته دیگری که درباره سس مایونز از خاطرم رفت که به شما بگویم، این است که هیچ خوراکی‌ای به اندازه سس مایونز باعث صدمه به پوست صورت نمی‌شود.»
خواستم یک گاز دیگر به ساندویچم بزنم که متخصص توی تلویزیون گفت: «بینندگان عزیزی که توجهی به نکات گفته شده ندارند حداقل تلویزیون را خاموش کنند که برق اسراف نشود.»
دنبال کنترل تلویزیون گشتم تا آن را خاموش کنم، ولی نمی‌دانستم کجا افتاده بود.
متخصص برنامه گفت: «کنترل اونجاست. افتاده زیر همین مبلی که روش نشستی.»
کنترل را برداشتم، تلویزیون را خاموش کردم و به خوردن بقیه ساندویچ کالباسم با سس مایونز و نوشابه ادامه دادم.