معصومه متین‌نژاد | شهرآرانیوز؛ اختلالات اسکلتی‌عضلانی جزو شایع‌ترین مشکلات جسمی هستند که آمار دقیقی از بروز آن‌ها در کشورمان نداریم؛ اما براساس برآورد‌های سازمان بین‌المللی کار، هرسال حدود ۱۶۰ میلیون بیمار با این مشخصات در جهان، موقتی یا دائمی، ازکارافتاده می‌شوند.
شاید تصورش کمی سخت باشد که این اختلالات شایع درنتیجه بی‌توجهی به رفتار‌های ساده‌ای مانند شیوه درست خوابیدن، نشستن، راه‌رفتن و ایستادن باشد؛ چهار عمل اصلی که همه ما در طول شبانه‌روز با آن‌ها سروکار داریم و یک حرکت اشتباه اضافی، کار ما را به متخصصان ارتوپد می‌کشاند؛ بنابراین اگر می‌خواهید از فهرست آمار این بیماران در آینده بسیار نزدیک خارج شوید یا دیگر مشکلات اسکلتی‌عضلانی مانند کمردرد و زانودرد را تجربه نکنید، بهتر است از همین امروز کمی در رفتار‌های روزمره‌تان بازنگری کنید. یادمان باشد، اصلاح رفتار فقط با تمرین زیاد اتفاق می‌افتد.
از تشکی که فرورفتگی دارد و به‌اصطلاح شکم داده است، استفاده نکنید.
اگر لازم است، زیر تشکتان یک تخته قرار دهید.
همان‌طور که بالش تکیه‌گاهی برای سر شماست؛ برای گردنتان هم تکیه‌گاهی فراهم کنید.
هیچ‌گاه به روی شکم نخوابید، چون به کمر و گردنتان فشار وارد می‌شود. هرگاه خواستید این کار را بکنید، حتما یک بالش زیر ناحیه میان‌تنه خود قرار دهید.
هنگام برخاستن از روی رختخواب با کمک دست‌ها بلند شوید و ناگهان از ناحیه کمرتان خم نشوید.
هنگام خواب به پهلو زانوهایتان را تا قفسه‌سینه جمع نکنید.
به‌مدت طولانی در یک وضعیت ثابت نایستید. هرگاه مجبور به این کار شدید، یک پایتان را با قراردادن روی یک چهارپایه، بالا نگه دارید و پس از مدتی، جایش را با پای دیگر عوض کنید.
هنگام ایستادن، وزنتان را روی هر دو پا تقسیم کنید و بیشترین وزنتان را روی قسمت انگشت شست پا بیندازید، نه پاشنه پا.
همیشه کفش پاشنه کوتاه و راحت به پا کنید.
هنگام نشستن روی صندلی یا مبل، پاهایتان را روی یکدیگر نیندازید.
در یک وضعیت بیش از سی دقیقه ننشینید. بلند شوید و پس از انجام‌دادن چند حرکت کششی، دوباره بنشینید.
هنگام برخاستن از حالت نشسته، به‌سمت جلو صندلی حرکت کنید و با صاف‌کردن پاهایتان بلند شوید.
پس از بلندشدن چند حرکت کششی انجام دهید؛ برای نمونه ۱۰مرتبه کمرتان را خم و راست کنید.
از خم‌کردن گردن به اطراف تا حدامکان بپرهیزید و به‌جای این کار همه بدنتان را به‌سمت دل‌خواه بچرخانید.
گام‌برداشتن در هنگام پیاده‌روی باید به‌صورت روان و غلتشی باشد. برای این منظور، ابتدا پاشنه پا را روی زمین بگذارید. بعد کف پا و انگشتانتان را روی زمین قرار دهید. سپس با انگشتان پای عقب فشاری به‌سمت جلو وارد و پاشنه پا را از زمین جدا کنید. در مرحله بعد پای عقب را به‌سمت جلو بیاورید و پاشنه آن را روی زمین قرار دهید.
ابتدا روی کوتاه‌کردن گام جلو تمرکز کنید. سپس در صورت تمایل، گام‌های عقب خود را بلندتر کنید تا قدرت و کارایی گام‌هایتان افزایش یابد. دقت کنید که پای جلویی به بدنتان نزدیک‌تر باشد.