به گزارش شهرآرانیوز، آیت الله سید احمد حسینی خراسانی در سال ۱۳۳۸ در فجرآباد از توابع شهرستان شیروان به دنیا آمد.
او از تاریخ ۱۳ شهریور ۱۴۰۰ به عضویت شورای نگهبان درآمد.
از دیگر سوابق ایشان می‌توان به عضویت جامعه مدرسین حوزه علمیه قم و نماینده مردم استان خراسان رضوی در مجلس خبرگان رهبری اشاره کرد.
آیت ا... حسینی خراسانی در گفتگو با شهرآرا تصریح کرد که انتخابات، فرصتی برای اصلاح امور ملت و مملکت است که مردم با مشارکت گسترده مسئولیت خود را به انجام می‌رسانند و پس از آن، کار برای رضای خدا و سامان دهی درست همه امور زندگی مردم، مسئولیت برگزیدگان است. وی افزود: انتخابات پرشور و باشکوه مایه شوکت نظام، کشور، ملت و همچنین ناامیدی دشمنان است، اما در میان نهاد‌های انتخابی که نمایندگان ملت در آن حضور دارند، شاید بتوان مجلس خبرگان را مهمترین کانونی دانست که در بحرانها، بقای نظام و استمرار آرمان‌های حضرت امام (ره) را با انتخاب شایسته خود بیمه می‌کند؛ بنابراین هرکس شرایط قانونی برای رأی دارد، باید تحقیق و توجه ویژه‌ای به این حوزه داشته باشد و کسانی را راهی مجلس خبرگان کند که قویترین اعتقاد را به ولایت فقیه و مردم سالاری دینی دارند.
ورود به حوزه علمیه
آیت‌الله حسینی خراسانی در سال ۱۳۵۳ وارد حوزه آیت الله حکیم شهرستانی شیروان شد. ایشان با عزیمت به حوزه علمیه مشهد در سال ۱۳۵۵ در طی دوران تحصیل به عنوان طلبه ممتاز این حوزه انتخاب شد. ایشان در این دوران از محضر علمی آیات حاج میرزا علی آقای فلسفی، مرتضوی و رضازاده کسب فیض کرد.
تدریس در دانشگاه و حوزه
ایشان تدریس همزمان در حوزه علمیه و دانشگاه فردوسی مشهد را آغاز و در سال ۱۳۶۴ به حوزه علمیه قم مهاجرت کرد.
کسب فیض از محضر اساتید شاخص حوزه
آیت الله حسینی خراسانی در قم از اساتید شاخص حوزه بهره برد؛ اساتید به نامی همچون آیات عظام وحید خراسانی، شیخ جواد تبریزی، علامه حسن زاده آملی و جوادی آملی.
تخصص در علوم دینی و تدریس؛ از فلسفه و کلام تا دروس خارج فقه
ایشان در این دوره ضمن تدریس سطوح عالی و سپس خارج فقه و اصول، در حوزه علوم حدیث، کلام، فلسفه و تفسیر قرآن کریم تخصص پیدا کرد.
در تاریخ ۱۳ شهریور ۱۴۰۰ پس از کناره‌گیری آیت الله صادق آملی لاریجانی از عضویت شورای نگهبان، رهبر معظم انقلاب اسلامی در حکمی آیت‌الله سید احمد حسینی خراسانی را به عضویت شورای نگهبان منصوب کردند.
این استاد برجسته حوزه علمیه دارای تالیفات متعددی است که از جمله آن‌ها می‌توان به بحث اراضی و احیاء مواتب و شرح خطبه فدکیه اشاره کرد. انتشار بیش از ۵۰ مقاله علمی در نشریات علمی ـ پژوهشی و تخصصی نیز در کارنامه ایشان دیده می‌شود.