به گزارش شهرآرانیوز؛ شمارش معکوس برای فرارسیدن انتخابات به اعداد تک رقمی رسیده و بحث درباره بایدها و نبایدهای مشارکت به سوژه داغ محافل سیاسی و مناظرات انتخاباتی تبدیل شده است. ما هم در شهرآرا سراغ نمایندگان احزاب و تشکلهای مختلف رفته ایم و به بررسی نظرات مختلف جریانهای سیاسی در موضوع انتخابات و مشارکت پرداخته ایم.
رضا علیزاده، دبیر انجمن اسلامی فرهنگیان خراسان رضوی و فعال سیاسی اصول گرا میگوید: شاید در یک موقعیت دیگر، در یک شرایط دیگر، انتخابات میتوانست فقط یک مانور سیاسی برای تعیین منتخبان ملت در مجلس یا سایر نهادهای انتخابی باشد، اما امروز شرایط به گونهای تغییر کرده است که پرهیز از مشارکت در انتخابات به منزله امیدوارشدن دشمن به جدایی ملت از حاکمیت است.
معاندانی که از شاه حمایت کردند، جنگ را به ما تحمیل کردند. از آن روز تاکنون هر روز یک توطئه و نقشه شوم علیه این ملت و تمامیت ارضی کشور داشته اند و در طول این زمان نیز هزاران نفر از جوانان نخبه کشور را به شهادت رسانده اند؛ اکنون نیز امیدوارند ملت ایران خودش کار خودش را تمام کند و این رؤیای ناکام اگر انتخابات با مشارکت ضعیف برگزار شود، محقق خواهد شد.
«بنا بر قول شهید همت، باید در هر زمان نگاه کنیم ببینیم توپخانه دشمن کجا را میکوبد و همان جا جبهه خودی است. بر این اساس، اکنون که رسانههای سلطنتطلب، تجزیه طلبان و منافقان همه یک صدا علیه انتخابات به میدان آمده اند، بر ما فرض است که از روی تکلیف انقلابی خود به میدان بیاییم و در انتخابات شرکت کنیم، حتی اگر به قول دوستان اصلاح طلب ما، نظارت استصوابی باعث حذف برخی چهرهها شده باشد.»
این فعال سیاسی اصول گرا با بیان این مطلب میافزاید: البته این را بگویم که از اساس، هجمهای را که علیه شورای نگهبان وجود دارد، قبول ندارم. برادران اصلاح طلب ما خواهان آزاد گذاشتن انتخابات هستند، درحالی که عقل حکم میکند شما برای کسی که قرار است وکیل ملت در مجلس شود یا به عنوان نماینده در خبرگان، تعیین سرنوشت نظام در موقعیتهای بحرانی را بر عهده بگیرد، شرایطی تعیین کنید و با قاطعیت، پاسدار این شرایط باشید.
به گفته علیزاده، مسئله نظارت استصوابی موضوعی است که در بسیاری از کشورهای مترقی دنیا در شرق و غرب عالم نیز وجود دارد و آنهایی که اروپا و آمریکا قبله آمالشان است، باید در این جنبهها نیز تدبیر سیاسی رایج را بپذیرند.
وی انتخابات را عرصه کنار گذاشتن اختلافات داخلی و ثابت کردن دوباره وحدت ملت به دشمنان میداند و بیان میکند: در یک نمونه اغتشاشات ۱۴۰۱ و برخی ناآرامیهای قبل از آن، اینها همگی مشکلات داخلی و درون خانوادگی است که باید محدود به جریانهای سیاسی داخل کشور بماند. این مسائل ربطی به دشمن ندارد که حالا ما بیاییم بر پایه اختلافی که با هم داریم، انتقام آن را از انتخاباتی بگیریم که برای نظام سرنوشت ساز است. نباید دشمن شاد شویم، زیرا ۱۱ اسفند، عرصه تحقق یک هدف بسیار بزرگتر است.
شهناز رمارم، دبیر انجمن روزنامه نگاران زن ایران و فعال سیاسی اصلاح طلب، درباره انتخابات نظر دیگری دارد. او اصل موضوع مشارکت در انتخابات را بر پایه همبستگی جامعه و سرمایه اجتماعی نظام میداند و میگوید: مجلس نهادی است که در سالهای اخیر نه تنها تقویت نشده، بلکه تلاشهای جدی برای تضعیف آن صورت گرفته است. شما ببینید برخورد با هنرمندان، فعالان جامعه کارگری، اساتید دانشگاه و نخبگان سیاسی چقدر شدید بوده است؟
اینها کسانی هستند که در موقعیتهایی این چنینی که مشارکت سرنوشت ساز میشود، مردم را ترغیب به حضور کنند. این اقشار هرکدام نمادهایی برای همبستگی هستند، اما به همان اندازه که درگذشت استاد شجریان یا شهادت سردار سلیمانی توانست ملت را یکپارچه کند، حاکمیت بلافاصله با تنگ نظری درباره شجریان یا واقعه هواپیمای اوکراینی باعث نابودی این همبستگی شد؛ بنابراین مشارکت اگرچه یک اصل است، اما برای تحلیل آن باید نگاه بلندمدت داشت و نمیتوان با یک سخنرانی و دعوت مردم به حضور، زمینه ساز شکل گیری آن شد.
وی میافزاید: شما ببینید همه تصمیماتی که در سالهای اخیر اتخاذ شده، گامی در جهت گسست اجتماعی بوده است. آنهایی که در سالهای اخیر گشت ارشاد به راه انداختند و در یک موضوع فرهنگی با نگاه «برخورد» رفتار کردند، آن زمان به فکر انتخابات ۱۴۰۲ نبودند؟ مجلس یازدهم زمانی که در قانون جدیدالتصویب انتخابات، زیربنای انتخابی مردمسالاری دینی را تضعیف و زیربنای استصوابی آن را تقویت کرد، به فکر ضرورت مشارکت در انتخابات امسال نبود؟ اینها سؤالات بی پاسخی است که امروزه وجود دارد.
این فعال سیاسی اصلاح طلب با اشاره به نتایج یکی از نظرسنجیهای اخیر با محوریت مقایسه تأثیرگذاری انتخابات ایران و آمریکا بر سرنوشت معیشت مردم بیان میکند: دردناک است که بنا بر یک نظرسنجی، مردم این کشور نتیجه انتخابات آمریکا و روی کار آمدن ترامپ را بیشتر از نتایج انتخابات ایران مؤثر بدانند. این باورهای فراگیر امروزه وجود دارد و باید این مسائل را از اساس با نگاه اصلاح طلبی درمان کرد. مردم را دوباره به انتخابات امیدوار کنید تا باور کنند نامزدی که به مجلس میرود، نماینده واقعی آن هاست تا ببینید مشارکت چقدر پرشور میشود.