عکس مصعب‌الشامی تصویری متفاوت از آنچه در ذهن ما از ماه رمضان و آیین‌های وابسته به آن نقش بسته است، ارائه می‌دهد. با شنیدن واژه رمضان اولین تصویری که هم‌ردیفش در ذهن ما و شاید بیشتر مسلمانان جهان می‌نشیند، یک سفره افطاری و افراد نشسته در دورش یا اجتماعی از روزه‌داران در یک فضای مذهبی مثل مسجد یا دیگر اماکن مذهبی مهم است.
اما عکس عکاسِ اسوشیتدپرس آشنایی‌زدایی عمیقی را به ارمغان می‌آورد. غروبی زیبا در ساحل اقیانوس اطلس شهر رباط کشور مراکش.
در توضیح عکس آمده است: مردم برای افطار در ساحل گردهم می‌آیند. خانواده‌ها با دوستان محلی همراه با غذا و نوشیدنی به ساحل آمده‌اند تا از اقیانوس لذت ببرند. آنها ساعتی قبل از افطار در آنجا حاضر می‌شوند تا از نسیم خنک کنار ساحل و منظره اقیانوس لذت ببرند و پس از پایان روزه‌داری وعده افطار را شریک بشوند.
ماه رمضان برای مسلمانان جهان به‌مثابه جشنی روحانی و پراهمیت شمرده می‌شود و از همین روست که عید فطر هم بسیار بزرگ شمرده می‌شود. در عکس مصعب‌الشامی با شکل دیگری از برگزاری این جشن و برپایی ضیافت افطار در ماه مبارک رمضان روبه‌رو هستیم. ساحل در چشم عامه مردم و در تصور جهانی‌اش وجهی توریستی دارد و محل گذران اوقات فراغت و تفریح شمرده می‌شود. اما اینجا و اکنون کارایی دیگری با کلیدواژه‌های متفاوتی را از آن شاهد هستیم.
گردهمایی خانواده‌ها و دیدار‌های دوستانه، تماشای غروب خورشید، گپ‌و‌گفت‌های صمیمی و میهمانی باشکوه هم‌کیشان که در قالب یک ضیافت الهی با فضایی دراماتیزه، چون پلانی سینمایی رخ می‌دهد. صحنه و میزانسنی که بر لبه اقیانوس به‌صورت یک میهمانی خودجوش شکل گرفته است.