آنسل آدامز یکی از چهرههای مهم تاریخ عکاسی در دنیا میگوید: یک عکس عالی، عکسی است که به طور کامل آنچه را که فرد در عمیقترین معنای آن جست وجو و سپس احساس میکند، درباره چیزی که در حال عکاسی است بیان میکند.
چند واژه کلیدی، چون دو سوی معادلهای ریاضی وار در گفته آدامز وجود دارد که بررسی اش برای نتیجه گرفتن اهمیت دارد. اگر معادله بخواهد به جواب عکس عالی منتهی بشود نیاز به چه چیز دارد؟! آنسل آدامز ترکیب بندی خارق العاده یا تکنیکهای پیچیده را برای رسیدن به این جواب در معادله خود قرار نداده است. بلکه او از پس سالها ممارست «معنا» را بنیان عکس میداند که با جست وجو و احساس میتوان به آن رسید و در نتیجه در مسیر تولید و ثبت یک عکس عالی قرار گرفت.
در واقع عکاس با نوعی طی طریق روبه رو خواهد بود.
شرح و مقدمهای که ذکر شد در برخی موقعیت و فضاها وجه بسیار پررنگتر و حساس تری را به خود میگیرد. به عنوان مثال در پس یک آیین قدیمی، معنای غیر بصری و نهفته آن شاید به حماسه برگردد و عکاسی که بتواند این معنا را در کنار جوانب متظاهر در دوربین خود ثبت کند به عکس موفقی رسیده است.
عکس علی عبداللهی عکاس خوب مشهدی نمونه بسیار موفق و خوبی است در انتقال معنای شب قدر. طوری که ذهن آشنا به شاخصههای تعریف شده برای این شب روحانی مهم، میتواند در عینیت هم درون عکس آن را بیابد.
تصویر زنی ایستاده در حرم امام رضا (ع) و زیر بارش باران بهاری در یکی از شبهای قدر. چشم هایش را بسته است و قرآن را در آغوش گرفته است. این عکس سینمایی تمام آنچه را که در تعاریف شب قدر آمده است در خود دارد.
در فضایی بارانی، عکاس با هوشمندی پرتره زن را ثبت کرده است و به همین دلیل باعث وضوح و جدایی سوژه از اطراف شده است و در کنار این رویکرد تکنیکی حس و حال مغروق زن در احوال و چهره اش باعث شده است که او را کامل کنده شده از محیط پیرامونش ببینیم. آشنای وصف شب قدر خوب میداند که وصل شدن به معبود و راز و نیاز در شب قدر یکی از شاخصههای مهم این شب است. شبی که شب نزول برکات و نزول فرشتگان بر زمین و بارش باران بهار است.
عکس: علی عبداللهی