به گزارش شهرآرانیوز؛ محمد حیدری یکی از اعضای کادر فنی تیم ملی فوتسال افغانستان است. او تنها مربی افغانستانی تیم ملی است که سالها در سالنهای فوتسال قرچک تلاش کرده، مصدوم شده و شکست خورده، اما همه اینها نتوانسته او را از هدفش که حضور در عالیترین سطح فوتسال جهان است دور کند. حالا دنیا چرخیده و چشم امید میلیونها دوست دار تیم ملی فوتسال افغانستان به محمد حیدری و دوستانش در کادر فنی تیم ملی است.
در گفتگو با این مهاجر افغانستانی ساکن تهران به سابقه ورزش حرفهای او، آرزوهایش، تیم ملی، جام جهانی و مشهد گفتگو کردهایم.
ایران یکی از قدرتهای مهم فوتسال در جهان است و برای یک مهاجر افغانستانی کار در رشته فوتسال در ایران بسیار دشوار و سخت است. اما با تمام این سختیهایی که وجود داشت، من همیشه تلاش کردم و با تمرین زیاد توانستم به موفقیتهایی دست پیدا کنم. از روزی که مربیگری در رشته فوتسال را شروع کردم، تنها چیزی که میتوانست من را در مواجه با مشکلات دوباره سرپا کند، فکر کردن به هدفم بود.
خوشبختانه مجید مرتضایی به من اعتماد کرد و به من این فرصت را داد تا بتوانم خود را در تیم ملی محک بزنم، امیدوار هستم که نتیجه تلاش ما در تیم ملی باعث خوشحالی مردم بشود. این که ما موفق بودهایم یا نه را مردم باید بگویند.
هدف ما در تیم ملی کمک کردن به بازیکنان است، من امیدوار هستم که هم بچههای تیم ملی هم خود ما بتوانیم رشد کنیم و با تلاش به اهدافی که در ذهن داریم برسیم.
در طول این سالهایی که من ورزش را به صورت حرفهای انجام میدهم و با توجه به اینکه من یک مهاجر افغانستانی هستم، خیلی جاها خسته شدم و انرژی برای ادامه دادن نداشتم و تنها چیزی که در این لحظات به من انرژی میداد و باعث میشد که دوباره روی پاهای خودم بایستم فکر کردن به اهدافی بود که سالها برای آنها تلاش کرده بودم.
اگر امروز ما میبینیم که تیم ملی فوتسال افغانستان موفق شده این نتیجه تلاش، برنامهریزی و تمریناتی است که کادر فنی بخصوص آقای مرتضایی و آقای صداقت انجام دادهاند. در طول این مدت به صورت دقیق برای تیم برنامهریزی شد و ما با موفقیتهایی که به دست آوردیم، نتیجه آن را دیدیم.
حالا اگر ما میخواهیم که به موفقیتهای بزرگتری دست پیدا کنیم، باید برنامهریزی خود را نیز برای اهداف بزرگتر تغییر دهیم. نزدیک به ۱۰ روز هست که اردوی آمادگی تیم ملی فوتسال افغانستان برای حضور در جام جهانی فوتسال آغاز شده و شرایط بچهها چه از لحاظ روحی و چه از لحاظ بدنی در شرایط بسیار خوبی قرار دارند و این بسیار خوشحال کننده است. مشکل ویزای سه بازیکن دعوت شده به اردو هم حل شد و آنها هم به تمرینات ما پیوستهاند.
روحالله نیکپا اولین مدال آور افغانستان در المپیک بود، بعد از این موفقیت انگیزه تکواندوکاران افغانستان دو چندان شد و انگار تکواندو جدی گرفته شد. فوتسال هم حالا در افغانستان وضعیت مشابهی دارد. تیم ملی توانست در اولین تجربه خود در جام ملتهای فوتسال آسیا نتیجه خوبی بگیرد، این شرایط را با قبل از آن برای فوتسال افغانستان متفاوت خواهد کرد. موفقیتهایی که امروز تیم ملی فوتسال افغانستان به دست آورده در واقع راه و مسیر را برای علاقهمندان به ورزش فوتسال در افغانستان هموارتر خواهد کرد و به آنها انگیزه و انرژی بیشتری برای تمرین و تلاش برای رسیدن به اهدافشان خواهد داد.
ما وقتی که جایگاه فوتسال مشهد را در فوتسال ایران بررسی کنیم متوجه میشویم که مشهد یکی از پتانسیلهای فوتسال ایران است. این بر روی مهاجران افغانستانی که سالها است در مشهد زندگی میکنند هم اثر گذاشته است. امروز ما میبینیم مهاجرین افغانستانی که در مشهد بودهاند در مقایسه با فوتسالیستهایی افغانستانی که در شهرهای دیگر ایران بودهاند، بسیار موفقتر هستند و به نظر من دلیل این موضوع ارتباط بسیار خوبی است که بین مهاجرین افغانستانی و شهروندان ایرانی که در مشهد زندگی میکردند، است. حتی وقتی که شما لهجه مشهدیها را با لهجه افغانستانیها بررسی میکنید، متوجه میشوید که نزدیکی آوایی بین دو لهجه وجود دارد و این هم به مهاجران کمک کرده است.
من وقتی به محلههای مختلف مشهد میروم احساس میکنم که در کشور خودم هستم و خود را دور از خانه نمیبینم. مشهد نزدیکترین کلانشهر ایران به افغانستان است. از طرفی ارتباط خوب بین مهاجران و مسئولان اجرایی در مشهد بسیار رابطه صمیمی و خوبی است و این خودش زمینه را برای پیشرفت آماده کرده است.
بدون شک یکی از دلایل موفقیت تیم ملی فوتبال افغانستان در جام ملتهای آسیا حضور شخص جناب آقای مجید مرتضایی در قامت سرمربی بود. ایشان در طول سالیان مختلف ارتباط خیلی خوبی با مهاجرین افغانستانی در مشهد داشتهاند و این ارتباط خیلی به ما چه در طول جام ملتها و چه حالا که برای جام جهانی تمرین میکنیم کمک کرد. آشنایی و ارتباط آقای مرتضایی در طول سالیان بسیار با مهاجران افغانستانی در مشهد باعث شد که ایشان بتوانند در تیم ملی ارتباط خوبی با بازیکنان برقرار کنند.
به نظر من اگر سرمربی تیم ملی فوتسال افغانستان یک شهروند ایرانی از شهر دیگری به جز مشهد بود، احتمال داشت ما که به این موفقیتها دست پیدا نکنیم. چون آنجا ارتباط برقرار کردن بین مربی و بازیکن بسیار کار سختی بود.