سوم شهریور ماه ۱۳۹۷ بود که انفجار مهیب و کشته‌شدن ۱۲ نفر در خیابان پورسینای ۲۲ تیتر نخست صفحات حوادث و رسانه‌ها شد و تصاویر دلخراش آن در فضای مجازی دست به دست چرخید
شهرکی/شهرآرانیوز - سوم شهریور ماه ۱۳۹۷ بود که انفجار مهیب و کشته‌شدن ۱۲ نفر در خیابان پورسینای ۲۲ تیتر نخست صفحات حوادث و رسانه‌ها شد و تصاویر دلخراش آن در فضای مجازی دست به دست چرخید و حتی تا چند ماه بعد از وقوع این حادثه مرگبار، مسئولان بسیاری از استانداری و شهرداری به آنجا آمد و شد داشتند و وعده‌وعید‌هایی دادند.
تریبون‌های محله رسانه‌های مختلف نیز هم‌زمان درد بازماندگان و آوارگان این حادثه خونین را از نزدیک روایت کردند و پیگیر وضعیت بازمانده‌ها و به‌ویژه چند خانواده‌ای بودند که در زمان حادثه در منزل نبودند و خانه‌شان به سبب مجاورت با محل انفجار تخریب شده بود. شهرآرامحله منطقه ۶ هم از این قاعده مستثنا نبود و بار‌ها و در گزارش‌هایی با تیتر‌هایی همچون «باخانمان‌های بی‌خانمان» و «رنج آوارگان پورسینا» و «سهم من از انفجار، آوارگی است» و... پیگیر وضعیت این همسایه‌های بی‌خانمان شد و حتی در حاشیه جلسات رسمی که با حضور اعضای شورای اسلامی شهر مشهد و شهردار منطقه ۶ برگزار می‌شد، وضعیت نابسامان این چند خانواده را که از داشتن سقف روی سرشان محروم شده بودند و آواره خانه قوم و خویش شده و حتی این اواخر اتاقکی اجاره کرده‌اند، به گوش مسئولان شهری رساند تا گرهی از کار فروبسته‌شان بگشاید.
همسایه‌ها که به گفته خودشان چشم امیدشان بعد از خدا به رسانه‌های محلی بود، بار‌ها در هر هفته چندبار در تماس تلفنی و گاه مراجعه حضوری، آخرین پیگیری‌هایشان را با شهرآرامحله درمیان می‌گذاشتند و کمک و راهنمایی می‌خواستند.
به عنوان مثال در یکی از گفتگو‌های تلفنی دو هفته گذشته، ملک‌نژاد یکی از صاحب‌خانه‌هایی که ملکش ۱۰۰ درصد تخریب شده است با شهرآرامحله همان حرف‌هایی را گفت که در آخرین مراجعه حضوری‌اش در بهمن سال گذشته گفته بود، اینکه به فرمانداری رفته است و از آن‌ها کمک خواسته یا در مراجعه‌ای دیگر به شهرداری مشهد، گزارش‌های شهرآرامحله و دیگر رسانه‌ها را به مسئولان شهری نشان داده تا حقانیت خود و دیگر متضرران این حادثه را به اثبات برساند. او همچنین از اینکه به سبب یک انفجار که خود هیچ نقشی در وقوع آن نداشته است و بی‌خانمان‌شدنشان و تراژدی غمگین پیگیری‌های بی‌نتیجه‌شان گفت.
اینکه طبق قوانین شهرداری، امکان ساخت در زمین با متراژ کمتر از ۱۰۰ متر مربع وجود ندارد و باید خانواده‌هایی که ملکشان تخریب شده است زمین را با هم تجمیع کنند و مشارکتی بسازند و در این صورت اجازه ساخت داده می‌شود.
او حتی حرف از نیکوکارانی زد که قول مساعد برای کمک به ساخت خانه‌هایشان به آن‌ها داده بودند، اما تجمیع این زمین‌ها شدنی نبود و آن‌ها هم، چون کار ما درست نشد، خیرشان را به نیازمندان دیگر رساندند.
از کارشناسان و مدیریت دفتر تسهیلگری پورسینا گفت که بار‌ها برای تجمیع این ملک‌ها با صاحبان آن وارد مذاکره شده‌اند و نامه‌نگاری‌هایی با شهرداری منطقه ۶ و شورای اسلامی شهر مشهد داشته‌اند.
از اینکه همسایه‌ها پول کافی برای خرید سهم زمین دیگری را ندارند و کسی حاضر نیست برای زمین ۵۰ متری ویرانه که سرنوشت آن نامعلوم است و اجازه ساخت نمی‌دهند، بهایی بپردازد.
مساعدت می‌شود
در ادامه شهرآرامحله برای پیگیری وضعیت نهایی این خسارت‌دیدگان، موضوع را با حجت‌ا... حیدری، شهردار منطقه ۶، در میان گذاشت.
او در این باره گفت: تجمیع تنها راه‌حل بوده است و طبق ضوابط شهرسازی، صدور مجوز ساخت برای املاک بیش از ۱۰۰ مترمربع است، اما با این حال موضوع در آخرین نشست ویدئوکنفرانسی کمیته نظارتی منطقه ۶ مطرح و قرار شد طبق ضوابط و مقررات، مساعدت لازم با این افراد شود.
پروانه ساخت رایگان
گزینه بعدی گفتگو، ملک‌نژاد یکی از حادثه‌دیدگان مالی این ماجراست. او به شهرآرامحله گفت: در آخرین نشست کمیته نظارتی منطقه ۶ قرار شد بعد از تجمیع ملک که موافقت آن از سوی همسایه‌ها حاصل شده، پروانه رایگان ساختمان بدهند که به سبب این اتفاق امیدوارکننده از آقای حیدری، شهردار منطقه، نهایت تشکر را داریم، اما ما توقع بیشتری از مسئولان شهری داریم، چون منطقه ۶ مشکلات زیادی دارد و تمام مسئولان باید به فکر مردم حاشیه شهر باشند و همه سرمایه‌ها را برای بالای شهر صرف نکنند.
شهرآرامحله و دفتر تسهیلگری پورسینا هم در این دو سال گوش شنوای درد‌های ما بود و تا جایی که توانست پیگیری کرد.
کارگر، مالک یکی دیگر از خانه‌های تخریب شده، نیز به شهرآرا محله گفت: من نه‌تن‌ها خانه‌ام که کل وسایل داخل خانه هم نیست و نابود شد.ای کاش شهرداری یا خیّری تسهیلاتی به ما بدهد تا بتوانیم خانه‌هایمان را درست کنیم. دو سال است که با بچه‌هایم سرگردان هستیم. در خانه اقوام و... مانده‌ایم. کاش کمکی شود حالا که شهرداری اجازه ساخت داده است، بتوانیم سرپناه کوچکی
داشته باشیم.