عاقبت‌به‌خیری آوارگان خیابان پورسینا
پیگیری‌های شهرآرا برای منازل تخریب‌شده در خیابان پورسینا به نتیجه رسید.
لیلی رحمانی/شهرآرانیوز - یکی از وقایع تلخ مشهد انفجاری بود که سوم شهریور ۹۷ در خیابان پورسینای شهرک شهیدرجایی رخ داد و علاوه‌بر گرفتن جان ۱۱ همشهری ما، خانه ۳ تن دیگر از همسایگان محل انفجار را نیز تخریب کرد. از تلخی این اتفاق که بگذریم، این سرآغازِ سرگشتگی ۳ خانواده بود که ملکشان به‌دلیل انفجار خانه همسایه، آسیب جدی دیده بود و سپس درپی ردیابی کانون حادثه با فرض احتمالی اشکال فنی و نشست گاز، تخریب شدند. یک سال و ۱۸ ماه پیگیری این سه مالک به نتیجه نرسید تااینکه دست‌به‌دامان شهرآرا شدند. حال شرایط تغییر کرده و گویا پیگیری‌های شهرآرا به نتیجه رسیده است و خبر‌های خوشی در راه است.
یک قدم
۲۱ آبان ۹۸ گزارشی منتشر کردیم با عنوان «آوارگان پورسینا» و به شرایط بازماندگان این ماجرا پرداختیم و گفتیم: «غیر از محل حادثه بخش زیادی از سقف سه ساختمان نقلی اطراف هم تخریب شد و به همان حال ماند تااینکه چند ماه پیش، یعنی خرداد امسال (۹۸)، شهرداری برای شناسایی کانون حادثه و به این دلیل که کوچه‌های باریک محل، اجازه عبور وسایل نقلیه سنگین را نمی‌داد، بخش‌های باقی مانده این ساختمان‌ها را نیز بدون مطلع کردن مالکان تخریب کرد.» گفتیم: «از آن زمان تاکنون، مالکان برای بازسازی خانه‌هایشان پیگیری‌های زیادی کرده‌اند، اما هنوز به نتیجه نرسیده‌اند و آواره خانه فامیل یا ناگزیر به اجاره‌نشینی شده‌اند.» و اینکه «نداشتن سند و لزوم اخذ سند از سازمان ثبت اسناد»، کار‌ها را به تعویق انداخته است.
آن گزارش شروعی بود برای پیگیری شهرآرا و اینکه نهاد‌های مسئول چه تصمیمی برای این خانه‌ها خواهند گرفت. آنجا بحث اهدای پروانه رایگان را برای این خانه‌ها مطرح کردیم که با استقبال شهردار منطقه۶ و رئیس کمیسیون شهرسازی و معماری شورای اسلامی شهر، روبه‌رو و پیگیری‌ها بر همین اساس دنبال شد.
کمی که گذشت، کرونا شکل زندگی را عوض کرد و بسیاری از کار‌ها به تعویق افتاد؛ ازجمله پیگیری صدور پروانه این خانه‌ها و برگزاری جلسات کمیته نظارتی مربوط به این موضوع. این شد که دوباره به‌سراغ موضوع رفتیم و ۸ اردیبهشت ۹۹ گزارش دیگری را با عنوان «آوارگان پورسینا، همچنان چشم‌انتظار» در همین صفحه به چاپ رساندیم که به گرفتاری این خانوار‌ها در پیچ‌وخم بروکراسی‌ها و قوانین شهری می‌پرداخت.
دو قدم
ازآنجاکه متراژ زمین‌های این افراد کمتر از ۱۰۰ متر بود که حد قانونی و مجاز برای احداث بنا طبق ضوابط شهرداری است، آن‌ها با یک تکه زمین، مانده بودند که همچنان پر بود از نخاله.
ماجرای آوارگان پورسینا به آنجا کشیده شد که شهرداری قول صدور پروانه درصورت تجمع زمین‌ها را داد، اما انگار پیچ‌وخم مشکلات، پیچیده‌تر از کوچه‌های باریک یک‌متری محله پورسینا بود. حتی بعد از قول مساعدت شهرداری، بازهم مشکلات دیگری درمیان بود و اینکه دو نفر از مالکان به تجمیع و حتی احداث مجدد خانه خود تمایلی نداشتند. پیگیری‌های خبرنگار شهرآرا و رفت‌وآمد‌های خود مالکان، پای دفتر تسهیلگری منطقه را نیز به میان کشید و بالاخره همسایه‌ها راضی شدند با تجمع املاک خود، یک بنای چندطبقه بسازند و همه زیر یک سقف جمع شوند.
به خانه برمی‌گردیم
پیگیری‌ها انجام شد و شهرداری منطقه مجددا با پیشنهاد راهکار‌های قانونی، بر قولش برای همراهی در صدور پروانه رایگان تاکید کرد و بالاخره چند روز پیش این قول عملی شد.
تمام جلسات مربوط به این موضوع به‌صورت ویدئوکنفرانس برگزار و دستور قطعی نیز برای بخشودگی هزینه‌های پروانه، صادر شده بود.
موضوع را از فرج‌ا... حیدری، شهردار منطقه ۶، پیگیری کردیم و او با تایید موضوع گفت: صدور پروانه ساخت برای این چند خانوار شامل بخشودگی شده است و حالا می‌توانند ملکشان را بدون پرداخت هزینه پروانه بسازند.
اتفاق خوشایندی بود؛ برای همین بلافاصله آن را به اطلاع یکی از مالکان رساندیم. کنار لبخندی که بر لبانش نشست، قدری مکث کرد که خنده اش را ماساند. گفت: دو سال قبل خیری بود که حاضر شده بود در هزینه‌های ساخت به ما کمک کند، اما با طولانی‌تر شدن زمان این پرونده، او دیگر حاضر نیست کمکی بکند. حالا نمی دانیم با هزینه‌های سنگین ساخت چه کنیم؟
دلش نمی‌خواست لحنش خواهشی باشد، اما نگرانی‌اش بجا بود. قول دادیم این مسئله را در گزارش قید کنیم تا شاید مجددا خیری حاضر به کمک در ساخت خانه‌هایی شود که در اثر یک اتفاق، تخریب شدند.
یک قدم
۲۱ آبان ۹۸ گزارشی منتشر کردیم با عنوان «آوارگان پورسینا» و به شرایط بازماندگان این ماجرا پرداختیم و گفتیم: «غیر از محل حادثه بخش زیادی از سقف سه ساختمان نقلی اطراف هم تخریب شد و به همان حال ماند تااینکه چند ماه پیش، یعنی خرداد امسال (۹۸)، شهرداری برای شناسایی کانون حادثه و به این دلیل که کوچه‌های باریک محل، اجازه عبور وسایل نقلیه سنگین را نمی‌داد، بخش‌های باقی مانده این ساختمان‌ها را نیز بدون مطلع کردن مالکان تخریب کرد.» گفتیم: «از آن زمان تاکنون، مالکان برای بازسازی خانه‌هایشان پیگیری‌های زیادی کرده‌اند، اما هنوز به نتیجه نرسیده‌اند و آواره خانه فامیل یا ناگزیر به اجاره‌نشینی شده‌اند.» و اینکه «نداشتن سند و لزوم اخذ سند از سازمان ثبت اسناد»، کار‌ها را به تعویق انداخته است.
آن گزارش شروعی بود برای پیگیری شهرآرا و اینکه نهاد‌های مسئول چه تصمیمی برای این خانه‌ها خواهند گرفت. آنجا بحث اهدای پروانه رایگان را برای این خانه‌ها مطرح کردیم که با استقبال شهردار منطقه۶ و رئیس کمیسیون شهرسازی و معماری شورای اسلامی شهر، روبه‌رو و پیگیری‌ها بر همین اساس دنبال شد.
کمی که گذشت، کرونا شکل زندگی را عوض کرد و بسیاری از کار‌ها به تعویق افتاد؛ ازجمله پیگیری صدور پروانه این خانه‌ها و برگزاری جلسات کمیته نظارتی مربوط به این موضوع. این شد که دوباره به‌سراغ موضوع رفتیم و ۸ اردیبهشت ۹۹ گزارش دیگری را با عنوان «آوارگان پورسینا، همچنان چشم‌انتظار» در همین صفحه به چاپ رساندیم که به گرفتاری این خانوار‌ها در پیچ‌وخم بروکراسی‌ها و قوانین شهری می‌پرداخت.
دو قدم
ازآنجاکه متراژ زمین‌های این افراد کمتر از ۱۰۰ متر بود که حد قانونی و مجاز برای احداث بنا طبق ضوابط شهرداری است، آن‌ها با یک تکه زمین، مانده بودند که همچنان پر بود از نخاله.
ماجرای آوارگان پورسینا به آنجا کشیده شد که شهرداری قول صدور پروانه درصورت تجمع زمین‌ها را داد، اما انگار پیچ‌وخم مشکلات، پیچیده‌تر از کوچه‌های باریک یک‌متری محله پورسینا بود. حتی بعد از قول مساعدت شهرداری، بازهم مشکلات دیگری درمیان بود و اینکه دو نفر از مالکان به تجمیع و حتی احداث مجدد خانه خود تمایلی نداشتند. پیگیری‌های خبرنگار شهرآرا و رفت‌وآمد‌های خود مالکان، پای دفتر تسهیلگری منطقه را نیز به میان کشید و بالاخره همسایه‌ها راضی شدند با تجمع املاک خود، یک بنای چندطبقه بسازند و همه زیر یک سقف جمع شوند.
به خانه برمی‌گردیم
پیگیری‌ها انجام شد و شهرداری منطقه مجددا با پیشنهاد راهکار‌های قانونی، بر قولش برای همراهی در صدور پروانه رایگان تاکید کرد و بالاخره چند روز پیش این قول عملی شد.
تمام جلسات مربوط به این موضوع به‌صورت ویدئوکنفرانس برگزار و دستور قطعی نیز برای بخشودگی هزینه‌های پروانه، صادر شده بود.
موضوع را از فرج‌ا... حیدری، شهردار منطقه ۶، پیگیری کردیم و او با تایید موضوع گفت: صدور پروانه ساخت برای این چند خانوار شامل بخشودگی شده است و حالا می‌توانند ملکشان را بدون پرداخت هزینه پروانه بسازند.
اتفاق خوشایندی بود؛ برای همین بلافاصله آن را به اطلاع یکی از مالکان رساندیم. کنار لبخندی که بر لبانش نشست، قدری مکث کرد که خنده اش را ماساند. گفت: دو سال قبل خیری بود که حاضر شده بود در هزینه‌های ساخت به ما کمک کند، اما با طولانی‌تر شدن زمان این پرونده، او دیگر حاضر نیست کمکی بکند. حالا نمی دانیم با هزینه‌های سنگین ساخت چه کنیم؟
دلش نمی‌خواست لحنش خواهشی باشد، اما نگرانی‌اش بجا بود. قول دادیم این مسئله را در گزارش قید کنیم تا شاید مجددا خیری حاضر به کمک در ساخت خانه‌هایی شود که در اثر یک اتفاق، تخریب شدند.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
