تعداد افرادی که گوشت و محصولات حیوانی را کنار می‌گذارند، روز‌به‌روز بیشتر می‌شود. این افراد حتی اگر برای احترام به حقوق حیوانات یا کمک به محیط‌زیستِ خود و فرزندانشان این سبک زندگی را انتخاب کرده باشند، ممکن است نگران برخی ویتامین‌ها و مواد مورد نیاز بدنشان باشند. یکی از راهکار‌ها برای اطمینان از تأمین تمام مواد مورد نیاز بدن، انتخاب غذا براساس رنگ آن‌هاست.
رنگ غذا حرف‌های زیادی با ما دارد. هر موجودی در این سیاره، مهارت‌ها و توانایی‌های خاصی در حواس خود دارد. شکارچیانی مانند گرگ و شیر، باید چابک، سریع و دارای چنگال و دندان‌های تیز باشند. آن‌ها همچنین باید بتوانند بو و صدا جاندارانِ در حال حرکت را از فاصله‌ای دور تشخیص دهند. برخی از موجودات مانند زنبور می‌توانند نور‌های نامرئی برای انسان را ببینند. برخی مانند مگس، تغییرات هوا را به راحتی احساس می‌کنند و به همین دلیل، گرفتنشان کار ساده‌ای نیست. برخی از حیوانات، توانایی دید در شب دارند، یا مانند خفاش می‌توانند از امواج برای ردیابی غذای خود استفاده کنند. انسان با تمام ضعفی که ممکن است در بویایی و شنوایی داشته باشد، مهارت فراوانی در تشخیص رنگ‌های مختلف دارد که فقط چند جاندار دیگر مانند خانواده میمون‌ها از آن برخوردارند. شاید این توانایی برای هدایت ما به سمت غذا و دیدن آن از فاصله‌ای نسبتا دور است.
زمانی که وارد میوه‌فروشی و سبزی‌فروشی می‌شوید، می‌توانید با دقت بیشتری رنگ‌ها را در نظر بگیرید. ۶ یا ۷ رنگ مختلف را خواهید دید: سبز، سفید، زرد، نارنجی، قرمز، بنفش و سیاه. رژیم‌های غذایی کامل، اغلب تمام این رنگ‌ها را در خود دارند. توجه به رنگ میوه‌ها و سبزی‌ها و خرید کردن براساس آن‌ها، با آنکه ممکن است ساده‌انگارانه به نظر برسد، اما تا حدودی ما را به ۲ مزیت بزرگ می‌رساند: نخست سادگی در متنوع ساختن رژیم غذایی، دوم خرید اقتصادی و جایگزینی اقلام گران‌قیمت یا کمیاب.
به طور کلی، میوه‌ها و سبزیجات سفید (پیاز، سیر، ترب سفید، پیازچه، کلم و موز) سیستم ایمنی بدن را تقویت می‌کنند. قرمز‌ها برای سلامت قلب و خون مفیدند. سبز‌ها به سم‌زدایی کمک می‌کنند. زرد‌ها و نارنجی‌ها بینایی را تقویت می‌کنند. رنگ‌های تیره مانند بنفش و سیاه (کلم بنفش، انگور سیاه، چغندر لبو و...) خاصیت ضدسرطانی و جوان‌سازی بدن دارند.
زمانی که در هنگام خرید، براساس این رنگ‌ها انتخاب کنید، می‌توانید به سرعت تشخیص دهید که به عنوان مثال، هیچ خرید سفیدرنگی نداشته‌اید و به دنبال پیاز یا سیر بگردید. شاید این حساب سرانگشتی، صددرصد کامل نباشد، اما قطعا بررسی کردن ۷ رنگ بسیار راحت‌تر و سریع‌تر از بررسی کردن ۵۰ و اندی ماده مورد نیاز بدن است. اما مزیت دیگر، یعنی سهولت جایگزینی میوه‌ها و سبزی‌ها با یکدیگر، ممکن است بسیار کارگشا شود. به عنوان مثال، فردی برای افزایش سلامت چشمش به دنبال هویج می‌گردد. ممکن است او به هر دلیل هویج پیدا نکند یا یک میوه را ترجیح بدهد. در بین زرد‌ها و نارنجی‌ها می‌گردد و خرمالو یا پرتقال را انتخاب می‌کند. فرد دیگری ممکن است به دنبال پیاز و سیر باشد، اما با شیوع کرونا پیاز به ۱۰ هزار تومان در هر کیلو و سیر به ۳۰ هزار تومان رسیده باشد. او به راحتی می‌تواند در همان گروه سفیدها، پیازچه را انتخاب کند که در بدترین حالت، قیمتش از ۴۰۰۰ یا ۵۰۰۰ تومان بالاتر نرفته است و حتی در غذا‌ها هم می‌تواند جایگزین پیاز و سیر شود. اگر ریحان در زمستان گران شده است، می‌توان از سبزی‌های دیگر استفاده کرد و اگر مدتی قیمت انگور سیاه بالا رفته باشد، چغندر لبو و کلم بنفش را احتمالا بتوان با نصف قیمت و با خواصی مشابه خرید.
اگر به این رنگین‌کمان، چند دانه روغنی و آجیل (حتی تخمه آفتابگردان، بادام‌زمینی و آجیل سویا) و چند قلم از حبوبات اضافه شود، یک رژیم غذایی کامل و سالم به دست می‌آید. در نهایت، آن دسته از محصولات گیاهی که خاص‌تر هستند و فقط در یک کشور یا استان و شهر یافت می‌شود (مانند عدس ایرانی، دال‌عدس، ماش، بادرنج و سوسن) سالم‌ترند، عطر و طعم بیشتری دارند و پرخاصیت‌تر هستند. البته که در کنار غذا، اندکی ورزش و حضور روزانه در نور خورشید هم سلامت را تکمیل می‌کند.