مطالعهای جهانی تأیید میکند که طی دنیاگیری کووید ۱۹، بسیاری از ما غذای بیکیفیت بیشتری میخوریم، کمتر ورزش میکنیم، اضطراب بیشتری داریم و کمتر میخوابیم.
به گزارش شهرآرانیوز، چندی پیش استفن لوی عادات سالم زیادی داشت. او هفتهای سه چهار بار به کلاس ورزشی میرفت، برای خانواده شام مغذی میپخت و غذای سالم میخورد. اما همهی اینها با وقوع دنیاگیری تغییر کرد. در جریان خانهنشینی و وقتی در خانه گیر افتاده بود، سطح اضطراب او بالا رفت. وی دیگر ورزش نمیکرد و از روی استرس غذا میخورد. مواد غذایی مفید ناپدید شده بودند و بهجای آن انواع شیرینی، کلوچه و چیپس سیبزمینی میخورد. او غذای سرخشده بیشتری میخورد و از رستوران محلی سفارش غذا میداد. لوی ۴۹ ساله که در بتنروژ (شهری در ایالت لوئیزیانا در آمریکا) زندگی میکند و مدیر اجرایی یک پارک فناوری است، میگوید: «ما بیشتر از معدهی خود، در حال تغذیهی روح خود بودیم. ما مطمئن میشدیم که غذاهایی میخوریم که به ما احساس بهتری میدهند؛ نه فقط غذاهایی که مغذی هستند.»
بررسی جهانی که اوایل سال جاری انجام شده است، آنچه لوی و بسیاری دیگر تجربه کردهاند، تأیید میکند: دنیاگیری ویروس کرونا و خانهنشینی مربوط به آن منجر به تغییرات چشمگیری در رفتار سلامتی و موجب شده است مردم سراسر جهان فعالیت بدنی خود را کاهش دهند و غذای بیکیفیت بیشتری بخورند. این وضعیت موجب افزایش سطح اضطراب و ایجاد اختلال در خواب شده است. پژوهشگران دریافتند که افراد دچار چاقی که بدون این وضعیت با افزایش خطرات سلامتی مواجه هستند، ممکن است با پیامدهای بدتری مواجه شده باشند.
البته بهبودهایی در برخی از جنبههای رژیم غذایی مشاهده میشود؛ مثل اینکه افراد بیشتر در خانه غذا میپزند و کمتر غذای بیرون میخورند. همچنین احتمال اینکه گزارش کنند از نظر وزن و سلامت روان به مشکل برخوردهاند، بیشتر است.
همانطور که موارد ویروس کرونا افزایش مییابد و دستورهای خانهنشینی و محدودیتها دوباره اعمال میشود، یافتههای پژوهش جدید که در مجلهی Obesity منتشر شده است، به همهی ما هشدار میدهد. درحالیکه چندین ماه با دسترسی گسترده به واکسن و از سرگیری روال معمولی زندگی فاصله داریم، ممکن است زمان مناسبی باشد تا عادتهای سالمی که طی این مدت به آنها بیتوجه بودهایم، مشخص کنیم و راههای جدیدی بیابیم تا درمورد سلامت روانی و جسمی خود پویاتر عمل کنیم.
مطالعهی جدید که بهوسیلهی پژوهشگران مرکز پژوهشهای زیستپزشکی پنینگتون لوئیزیانا انجام شد، حدود ۸ هزار فرد بزرگسال را در سراسر جهان مورد بررسی قرار داده است. پژوهشگران دریافتند که بدون توجه به منطقهی جغرافیایی، کاهش رفتار سالم و دستورهای خانهنشینی گسترده طی دنیاگیری کاملا رایج بوده است. امیلی فلانگان، یکی از نویسندگان مطالعه، میگوید: «افراد دچار چاقی بیش از همه تحت تأثیر قرار گرفته بودند و این همان چیزی بود که از آن هراس داشتیم. آنها نه تنها از ابتدا و قبل از دنیاگیری سطح اضطراب بالاتری داشتند، بلکه در جریان دنیاگیری بیشترین افزایش سطح اضطراب را تجربه میکردند.»
یافتههای پژوهش حاضر نحوهی تغییر روال و رفتار مردم را در واکنش به دستورهای خانهنشینی که امسال در کشورهای مختلف برای کاهش سرعت انتشار ویروس کرونا اعمال شد، آشکار میکند. دنیاگیری موجب ایجاد اختلال در زندگی روزمره شده، مردم را از دوستان و خانواده جدا کرده و باعث ایجاد بحران اقتصادی شده است که در آن دهها میلیون نفر شغل خود را از دست دادهاند یا درآمد آنها بهشدت کم شده است.
دکتر فلانگان و همکارانش چنین فرض کردند که بسیاری از مردم سطح بالایی از استرس تجربه میکنند. اما اطمینان نداشتند دنیاگیری و دستورهای ماندن در خانه چگونه روی خواب، میزان ورزش و غذای آنها اثر دارد. بنابر این پرسشنامهی جامعی طراحی کردند و از افراد حاضر در شبکههای اجتماعی خواستند به پرسشهایی درمورد اینکه چگونه سلامت جسمی و روانی آنها تحت تأثیر قرار گرفته است، پاسخ دهند. از آوریل تا اوایل ماه می، حدود ۷۷۵۰ نفر از کشورهای مختلفی مانند آمریکا، کانادا، استرالیا و بریتانیا این نظرسنجی را انجام دادند. میانگین سنی پاسخدهندگان ۵۱ سال بود و بیشتر آنها را زنان تشکیل میدادند. بر اساس شاخص توده بدنی، حدود یکسوم دارای اضافه وزن و یکسوم چاق بودند و وزن یکسوم از آنها طبیعی در نظر گرفته میشد.
پژوهشگران دریافتند که بیشتر افراد کمتحرکتر شدهاند که احتمالا ناشی از کاهش رفتوآمد روزانه و سپری کردن زمان بیشتر در خانه است. اما حتی در مواردی که افراد بهطور منظم ورزش میکردند، معمولا شدت ورزش آنها درمقایسه با دوران قبل از دنیاگیری کمتر بود.
بسیاری از مردم میگفتند در برابر ولع غذایی خود تسلیم شدهاند: برای مثال مصرف نوشیدنی شیرینشده با قند و دیگر میانوعدههای شیرین افزایش یافته بود. این مسئله ممکن است یافتهی دیگری را توضیح دهد: حدود ۲۷ درصد اافراد پس از اجرای دستورهای خانهنشینی اولیه دچار افزایش وزن شده بودند. این رقم در میان افرادی که بهعنوان چاق دستهبندی شده بودند، بالاتر بود: حدود ۳۳ درصد از آنها میگفتند وزن آنها افزایش پیدا کرده است؛ درحالیکه این رقم در افراد دارای وزن طبیعی ۲۴٫۷ درصد بود. افرادی دچار افزایش وزن شده بودند، همچنین کسانی بودند که فعالیت بدنی آنها بیش از همه کاهش یافته بود.
البته نقاط روشنی در یافتهها وجود داشت. حدود ۱۷ درصد از جمعیت مورد مطالعه میگفتند در جریان دنیاگیری وزن کم کردهاند و عجیب نیست که آنها معمولا افرادی بودند که سطح فعالیت بدنی خود را افزایش و رژیم غذایی خود را بهبود داده بودند.
با وجود افزایش مصرف غذای بیکیفیت در بسیاری از مردم، بسیاری از افراد افزایشی در نمرههای غذا خوردن سالم نشان میدادند که سنجهای از کیفیت کلی رژیم غذایی است و شامل مواردی مانند خوردن میوه بیشتر و مصرف غذای سرخشده کمتر میشود. بهگفتهی پژوهشگران، به نظر میرسد بهبود کلی رژیم غذایی ناشی از این واقعیت باشد که دستورهای خانهنشینی موجب شده است افراد بیشتر از قبل غذای خود را در خانه آماده کنند.
سایر نظرسنجیهای اخیر نیز افزایش قابل توجهی در آشپزی خانگی در سال جاری نشان داده است و بسیاری افراد میگویند در حال کشف مواد غذایی جدید و به دنبال راههایی برای تهیه غذای سالمتر هستند.
اما انزوای اجتماعی میتواند عوارضی برای سلامت روان داشته باشد و این مسئله در یافتهها مشهود بود. بهطور متوسط، اضطراب گزارششده بالاتر از قبل بود. حدود ۲۰ درصد از شرکتکنندگان میگفتند علائمی مانند احساس ترس و عدم توانایی کنترل یا توقف نگرانی در آنها به اندازهای شدید است که در فعالیتهای روزمرهی آنها اختلال ایجاد میکند. حدود ۴۴ درصد از افراد میگفتند خوابشان در دوران دنیاگیری بدتر شده است. افراد گزارش میکردند که بهطور متوسط حدود یک ساعت دیرتر از حالت معمول به خواب میروند و تقریبا یک ساعت دیرتر از حالت معمول از خواب بیدار میشوند. فقط حدود ۱۰ درصد از افراد میگفتند که از زمان آغاز دنیاگیری خواب آنها بهتر شده است.
بیشترین افزایش اضطراب در افرادی دیده میشد که دچار چاقی بودند. علت دقیق آن مشخص نیست، اما یک عامل ممکن است نگرانی در مورد ویروس باشد. این بررسی زمانی انجام شد که مطالعات برای اولین بار نشان میدادند اضافهوزن موجب افزایش خطر بستری شدن به خاطر کووید ۱۹ میشود. دکتر فلانگان میگوید: «دادهای برای حمایت از این موضوع نداریم؛ اما فرضیهی ما این است که آنها نگرانی بسیار بیشتری در مورد سلامتی خود داشتند. افزایش ترس از ویروس مطمئنا سطح اضطراب آنها را افزایش میدهد.»
به گفتهی دکتر فلانگان، تعجبآور نیست که مردم معمولا در دوران دنیاگیری تمایل کمتری به مشارکت در عادتهای سالم دارند؛ زیرا بسیاری از جنبههای سلامتی با هم در ارتباط هستند. استرس میتواند به خواب ضعیف منجر شود که به نوبهی خود میتواند موجب میشود افراد کمتر ورزش کنند، غذای بیکیفیت بیشتری بخورند و افزایش وزن پیدا کنند.
دکتر فلانگان امیدوار است این یافتهها موجب شود مردم در مورد سلامتی خود پویاتر عمل کنند؛ مثلا در صورت داشتن مشکل از متخصصان سلامت روان کمک بخواهند، خواب خود را در اولویت قرار بدهند و در صورت ادامه داشتن این شرایط، راههایی برای ورزش کردن در خانه پیدا کنند و بیشتر در خانه غذا بپزند.
منبع:زومیت