سعیده فتحی/شهرآرانیوز، مهران شاهین طبع سرمربی تیم ملی بسکتبال در برنامه یک روز تازه در خصوص عکس منتشر شده از رئیس فدراسیون بسکتبال و سرپرست تیم ملی در دوحه، گفت: «این هم یک مسئله‌ای بود که بزرگش کردند. رئیس فدراسیون و مدیر تیم‌های ملی عکسی که گرفته بودند کاملا در کنار هتل بود و در فضای مجازی منتشرش کردند، اما نکته‌ای که مهم است اینکه این عکس را یک ایرانی به مسئولان فدراسیون جهانی فرستاده بود و این جنجال و محرومیت کار خودی‌ها بود.»
آقای شاهین طبع ممنون که داستان محرومیت مسئولان ایرانی را از سوی فدراسیون جهانی تائید کردید این در حالی است که مسعود قاسمی در مصاحبه هایش تاکید دارد خودش تصمیم گرفته کنار تیم نباشد اما نکته مهم این است که رسانه ها حقیقت را گفتند که مدیر تیم های ملی از حضور در کنار تیم ملی در بازی با سوریه محروم شده بود آنهم به دلیل خارج شدن از حبابی که مسئولان برگزار کننده مسابقات در نظر گرفته بودند. مهم این نیست که یک ایرانی عکس را برای مسئولان جهانی فرستاده است یا خیر! مهم کاری است که از سوی مسئولان ایران صورت گرفته است، مهم پنهان کردن حقیقت است.
آن عکس بلافاصله پس از آنکه مسعود قاسمی در اینستاگرامش منتشر کرد در فضای مجازی و حتی روی خبرگزاری ها کار شد پس کار سختی نیست برای مسئولان که بخواهند آن عکس را ببینند کما اینکه خیلی از آنها صفحات ما ایرانی ها را دارند و راحت می توانستند متوجه شوند.
در این داستان اولین اشتباه دو مسئول ایرانی این بود که از حباب خارج شدند حالا شاید از روی عمد هم نه حتی سهوی بوده باشد اما این اتفاق به هر حال رخ داد. دومین اشتباه قبول نکردن کار اشتباه شان بود! سومین اشتباه پنهان کردن حقیقت و تلاش برای توجیه کارشان بود. از قدیم گفته اند وقتی آدم یک دروغ می گوید بعد مجبور می شود پشت سرهم دروغ بگوید البته که ما نمی خواهیم از کلمه دروغ استفاده کنیم چون برازنده بسکتبال ما نیست اما بحث بر سر این است که اگر همان ابتدا مسئولان ایران می پذیرفتند که کار اشتباهی انجام داده اند و عذرخواهی می کردند این داستان تمام می شد ولی وقتی در شرایطی که همه می دانیم حقیقت چیست مسئولان اصرار به پنهان کردن آن دارند داستان به خودی خود بزرگ می شود.
جالب است که سرمربی کار اشتباه دو نفر که در حقیقت آنها مسئول کل تیم بودند را نمی بیند و از نگاه او این اتفاق مهم نیست اما فهمیدن این اشتباه توسط مسئولان جهانی را نکته مهمی می داند و به ایرانی ها ربط می دهد!
یکی از مشکلات بسکتبال ما همین است؛ آنهایی که مسئول هستند اشتباه و ضعف خود را نمی پذیرند و برای توجیه کار اشتباه خود به زمین و زمان گیر می دهند. در صورتی که اگر بپذیرند هم راحت تر و هم سریع تر مشکلات حل می شود.
درباره داستان خروج طباطبایی و قاسمی از هتل همه از ابتدا می دانستیم که این حقیقت دارد و هر کسی هم که یک بار به دوحه رفته باشد می داند آن ساختمان های بلند کجاست و آن عکس از کجا گرفته شده است. این را هم می دانیم که کشور قطر پروتکل های سختی را برای تیم ها در نظر گرفته است. این طور که ما شنیده ایم برای تمام تورنمنت هایی که در این کشور برگزار می شود این قوانین اجرا می شوند. هیچ کس حق ندارد از هتل خارج شود، دورتادور هتل به اندازه صدمتر فنس کشیده شده و هر شخصی که از این فنس ها خارج شود دیگر حق بازگشت به هتل را ندارد و باید به هتل دیگری برای اقامت برود، حتی راننده اتوبوس ها که بازیکنان را از سالن به هتل و بالعکس جابه جا می کنند هم شامل این قانون می شوند و باید در همان هتل اقامت داشته باشند. اگر کسی هم قوانین را زیر پا بگذارد و از حباب خارج شود علاوه بر محرومیت، جریمه هم خواهد شد.
به فرض مثال سروش رفیعی بازیکن تیم فوتبال سپاهان قصد داشته خارج از محل اقامت تیم خود در قطر با یکی از دوستانش دیدار کند، به همین علت این بازیکن از سوی کنفدراسیون فوتبال آسیا جریمه شد. رفیعی بعد از بازگشت به هتل با جریمه از سوی کنفدراسیون فوتبال آسیا مواجه شد و این طور که ما شنیدیم 2000 دلار مبلغ جریمه اوست که باید به ای اف سی پرداخت کند. حالا باید ببینیم که مسئولان جهانی بسکتبال هم جریمه نقدی در نظر گرفته اند و قاسمی و طباطبایی باید نقدی هم جریمه پرداخت کنند یا خیر، این موضوع را هم در حال پیگیری هستیم و در روزهای آینده از سوی مسئولان فیبا اعلام خواهد شد. اما محروم شدن آنها از همراهی تیم در بازی با سوریه قطعی است. در بازی نخست مقابل عربستان نه تنها قاسمی در کنار تیم بود بلکه طباطبایی رئیس فدراسیون نیز کنار زمین بر روی یک صندلی نشسته بود که همان روز عکس او به دست ما رسید و تعجب کردیم که چرا در VIP کنار مسئولان ننشسته است و وقتی پرس و جو کردیم متوجه شدیم کسانی که در قسمت پایین سالن هستند حق ندارند به بالا روند و اگر بروند از حباب خارج شده اند و برای بازگشت باید دوباره تست پی سی آر بدهند، برای همین هم طباطبایی کنار زمین نشسته بود اما در بازی دوم هر دوی آنها به VIP رفته بودند.
سوای همه اینها در کشوری که تا به این اندازه پروتکل ها را سخت اجرا می کند اگر کسی علائمی همچون تب داشته باشد آیا به نظر شما به او اجازه داده می شود که وارد سالن مسابقات شود و در VIP بنشیند؟ با یک سرچ ساده هم می توان فهمید از هتل Marriott تا سیتی سنتری که مسعود قاسمی لوکیشن آن را در اینستاگرام زده بود 11 کیلومتر فاصله است پس نمی توان باور کرد که این عکس در جلوی در هتل گرفته شده باشد!
خلاصه آنکه اگر در همان ابتدا مسئولان ایرانی می پذیرفتند که اشتباه کردند و حقیقت را می گفتند این داستان تا به این اندازه بزرگ نمی شد اما وقتی سعی در توجیه اشتباه خود می کنند قبول کنید که ما هم نمی توانیم سکوت کنیم.
وقتی این اتفاق افتاد ناخواسته یاد داستان سفر محمود مشحون رئیس سابق فدراسیون بسکتبال افتادم که در وسط رقابت های آسیایی از چین به آمریکا رفت و وقتی ما خبرش را منتشر کردیم او هم به جای اینکه حقیقت را بگوید سعی در توجیه کار اشتباهش کرد و عکسی از خود بر روی تخت بیمارستان منتشر کرد که مثلا برای ناراحتی قلبی مجبور شده به آمریکا سفر کند! این درحالی بود که ما از قبل می دانستیم او برای شرکت در مراسم عروسی نوه اش رهسپار آمریکا شده است. اگر مشحون همان زمان واقعیت را می گفت همه می پذیرفتیم، به هر حال هر پدربزرگی آرزو دارد عروسی نوه اش را ببیند اما وقتی سعی در پنهان کردن حقیقت کرد ما نتوانستیم سکوت کنیم چون واقعیت را می دانستیم، عکس ها و فیلم های عروسی در دست مان بود و مطمئن بودیم دلیل سفر رئیس چه بوده است.
مشابه آن اتفاق حالا به نوعی دیگر برای رئیس جدید افتاده، باز هم یک کار اشتباه انجام شده است اما از ما رسانه ها که گفته می شود چشمان باز جامعه هستیم توقع دارند چشم ها را ببندیم و خودمان را به خواب بزنیم که هیچ اتفاقی نیفتاده است! وقتی فایل صوتی جلسه خصوصی رئیس فدراسیون با بازیکنان همان روز به دست ما می رسد بعد توقع دارید ندانیم که داستان واقعی این عکس چه بوده و در دوحه چه اتفاقی افتاده است؟!
وقتی مسئولی که خودش ادعا می کند عضو کمیته پزشکی فیباست و از قوانین مطلع است آنها را رعایت نمی کند و بعد سعی در توجیه آن می کند چه درسی به آن بازیکن جوان می دهد که باید از مسئول خود بیاموزد؟ ما باید ترویج دهنده حقیقت گویی باشیم نه پنهان کردن حقایق!
ختم کلام اینکه یاد بگیریم اگر اشتباهی مرتکب می شویم شهامت پذیرفتن آن را داشته باشیم و سعی در برطرف کردن آن کنیم. توجیه کردن و آسمان و ریسمان را به هم بافتن باعث نمی شود که آن اشتباه پنهان شود، حقیقت همیشه برملا خواهد شد.