افشین رضاپور/شهرآرانیوز، زنده نگاه داشتنِ آرمان کسانی که مبدا حرکت آنان بسکتبال بود، اما در زمان خود ستایش نشدند از اهداف نسلهای بعدی تاریخ است. در تاریخ بسکتبال ایران چهرههایی بودند که در دورۀ خود حرکتی آرمانی را آغاز کرده بودند و همچون نوری بر نسلهای بعد از خود تابیدند، اما مرگ، به هیچیک از آنان فرصت ستایش شدن نداده بود.
مرگِ کامبیز مخبری، مسعود ماهتابانی، مجید پاشامقدم و آیدین نیکخواه بهرامی در تاریخ بسکتبال ایران با حرکت آرمانگرایانۀ هر یک از اینان یک تراژدی بود. اجازه بدهید سیرِ خطی زمان را درهم بشکنیم و از بسکتبال دانشجویان جهان در پاریس به سال ۱۳۳۶ آغاز کنیم. کامبیز مخبری از اعضای مؤثر تیم ملی، چند ماه بعد از بازگشت به ایران و در حالی که تازه از دانشگاه تهران فارغالتحصیل شده بود، در سانحۀ تصادف درگذشت.
مسعود ماهتابانی، سالهای دهۀ ۴۰ کاپیتان تیم ملی بسکتبال بود که در دوران مربیگری در تیم ملی، و به فاصله سه ماه تا شروع پیکارهای بسکتبال هفتمین دوره بازیهای آسیایی ۱۹۷۴ تهران، در دریا غرق شد.
مجید پاشامقدم یکی از بهترینهای بسکتبال در آغاز دهۀ ۶۰ که در بین ۱۰ بازیکن برتر مسابقات جام ملتهای ۱۹۸۳ هنگ کنگ قرار گرفته بود، چند ماه پس از بازگشت به ایران، بر اثر یک بیماریِ نادر در حین تمرین در سالن بسکتبال درگذشت.
آیدین نیکخواه بهرامی، ملیپوش دهۀ ۸۰، بعد از افتخار آفرینی در بازیهای آسیایی ۲۰۰۶ دوحه و کسب اولین عنوان قهرمانی آسیا با تیم ملی بسکتبال و راهیابی به المپیک ۲۰۰۸ پکن، روز هفتم دی ماه ۱۳۸۶ در سانحۀ تصادف جادۀ تهران – چالوس جان سپرد.
صفحات تاریخ بسکتبال ایران، امضای اثر هریک از این ستارهها را در خود جای داده و مرگهای تراژیک آنان در ذهن تاریخ به جا مانده است.
آیدین نیکخواه بهرامی در روز شانزدهم بهمن ۱۳۶۰ در تهران متولد شد. از ۱۰ سالگی به همراه برادر کوچکترش صمد نیکخواه بهرامی، تمرینات بسکتبال را در سالن چمران (بولینگ عبدو) زیر نظر سعید طاعتی، شروع کرد.
حمایتهای پدر، ایرج نیکخواه بهرامی و مادر، فرزانه ابراهیمیفخار، منجر به اشتیاق و علاقهمندی بیشتر دو برادر به بسکتبال شد.
پیشرفت فنی آیدین با توجه به وضعیت خاص جسمانی از جمله قامت بلندش در بین همسن و سالان، باعث درخشش آیدین نیکخواه بهرامی در تیمهای پایهای شد. وی ردههای سنی نوجوانان و جوانان را با قهرمانیهای متعددی پشت سر گذاشت و سپس در سال ۲۰۰۰ پیراهن تیم بسکتبال جوانان ایران را برتن کرد.
آیدین نیکخواه بهرامی به اتفاق صمد نیکخواه بهرامی، حامد حدادی، سامان ویسی، علیرضا هنردوست، مهدی کامرانی، حامد آفاق، حامد سهرابنژاد و بسیاری دیگر از بسکتبالیستهای جوان اواسط دهۀ ۸۰، جریان و حرکتی نو و جمعی را در همان دوران با موفقیتهای تیم ملی پدید آوردند که به نسل طلایی بسکتبال ایران شهرت یافت.
علاوه بر موفقیتهای ملی آیدین که کسب مدال برنز بازیهای آسیایی ۲۰۰۶ دوحه و مدال طلای جام ملتهای ۲۰۰۷ آسیا بود، وی با تیم باشگاه صباباتری در لیگ برتر بسکتبال ایران و جام باشگاههای آسیا قهرمان شد.
آیدین نیکخواه بهرامی در روز هفتم دی ماه ۱۳۸۶، در حالی که سوار بر خودروی زانتیای خودش بود در یک حادثۀ رانندگی در منطقۀ کمربندی نمکآبرود به نوشهر، بر اثر جراحات ناشی از برخورد خودرو به گاردریلِ کنار جاده، درگذشت.