سپهر خراسانی | شهرآرانیوز؛ «کرامت عزیززاده»، دوچرخهسوار آستارایی که ۲۰ سال است پادررکاب، گوشهگوشه ایران و ۷۰ کشور جهان را زیر پا گذاشته، بار دیگر به مشهد رسیده است. هوای خنک و دشواری رکابزدن در جادههای پاییزی، این دوچرخهسوار آستارایی را از اهدافش بازنداشته است. او در سفری که با شعار «محیط زیست سالم؛ ورزش دشمن اعتیاد» شروع کرده، در نقاط مختلف شهر مشهد درخت کاشته است. حرم مطهر امامرضا (ع)، بوستان کوهسنگی، محوطه صداوسیما، آرامگاه فردوسی، برخی از مکانهایی است که او همراه با همرکابان مشهدی و علاقهمندان به محیط زیست در آنجا نهال کاشته است.
عزیززاده، سفر جدیدش به دور ایران را ۶ مهر بهمناسبت هفته دفاع مقدس از اردبیل شروع کرده است. او در این سفر، با هدف «حمایت از محیط زیست سالم، زندگی سالم و شهر پاک»، ۱۴۰۰ نهال در سراسر نقاط کشور خواهد کاشت. این جهانگرد آستارایی، گیلان، مازندران، گلستان، سمنان را رکاب زده تا به خراسان رضوی رسیده و مهمان مشهدیها شده است. او سپس به استانهای خراسان جنوبی، یزد، کرمان، فارس، اصفهان، قم و تهران خواهد رفت تا در برنامهای که در تهران برای استقبال از او تدارک دیده شده است، شرکت کند. البرز، قزوین، زنجان، مقصد بعدی سفرهای او خواهد بود. این دوچرخهسوار ۵۰ ساله سپس با عبور از آذربایجان غربی، آذربایجان شرقی و اردبیل، سفرش را به پایان میرساند.
او شهربهشهر میرود و مسئولان هر شهر را به دوچرخهسواری و کاشت درخت دعوت میکند تا فرهنگ دوچرخهسواری بهجای استفاده از خودرو و حفاظت از محیط زیست را گسترش دهد. در حاشیه این سفر با مدافعان سلامت نیز دیدار میکند و با شعار «حمایت از مدافعان سلامت و کادر درمان» با همراهی آنها نهال مینشاند.
عزیززاده در مشهد مورد استقبال دوچرخهسواران و حامیان محیط زیست قرار گرفت. او در چهارمین سفرش به مشهد، هشتنهال به نیت امام هشتم، در حرم مطهر امامرضا (ع) کاشت. سپس با گروه دوچرخهسواران مشهدی در محدوده آرامگاه فردوسی، هلال احمر، میدان آزادی همراه شد تا نماد سبزی و سلامتی را در زمین فروبنشاند. او پس از حضور چهارروزه در مشهد بهسوی یزد حرکت میکند تا سفرش را به دور ایران ادامه دهد.
یک آلبوم پربرگوبار همراهش است که تصویر سفرهایش را در آن قاب گرفته است. کافی است که آن را ورق بزنی تا همراه با آن از خاطراتش برایت بگوید که هرکدام را کجا و با حضور چه کسانی ثبت کرده است. سوئد، سوئیس، ایتالیا، اسپانیا، فرانسه، آلمان، اتریش، هلند، نروژ، فنلاند، صربستان، هند، تایلند، مالزی، فیلیپین، اندونزی، آذربایجان، روسیه و ارمنستان را با دوچرخه رکاب زده است. اگر کرونا مانع از سفرهایش نمیشد، شمار کشورهایی که در آن رکاب زده است، از ۷۰ کشور فراتر میرفت.
عزیززاده مصاحبههای بیشماری نیز در رسانههای مختلف داشته است که روزنامههایش را همراه با خود دارد. جستوجوی اسم این دوچرخهسوار جهانگرد در فضای مجازی نیز ما را به گزارشهای متعدد از او وصل میکند. ۲۰ سال فعالیت مستمر که به گفته خودش هرسال شش ماه از آن را در سفر و با دوچرخه گذرانده به همین راحتی در قالب کلمات جمع نمیشود.
آلبوم عکسش که تصویر بسیاری از مقامات رسمی کشورها از سفیر سوئیس تا نماینده سازمان ملل در آن به چشم میخورد، برای او راهگشا بوده است تا به آسانی مُهر ورود به کشورهای مختلف برایش صادر شود. خاطرات سفرش در کشورهای دیگر، استقبال و مساعدت و تصویر سفرش در ایران، بیشتر نامهنگاری، عبور از پیخوخم اداری و ناهماهنگی بوده است. میگوید: «من روزی هشتساعت و ۲۰۰ کیلومتر رکاب میزنم و خسته نمیشوم، ولی برای گرفتن یک نامه، انرژی مرا میگیرند.»
او هر سفر را با یک شعار خاص شروع میکند. دغدغه محیط زیست و نبود فرهنگ برای حفاظت از آن، او را وادار کرده است که پا در مسیری بگذارد که انگار برایش تمامشدنی نیست. آرزو دارد یک روز جای سبزه عید درخت کاشته شود. «اروپاییها به محیط زیست خیلی اهمیت میدهند.» هر خاطرهای که بیان میکند، یک بار این جمله را تکرار میکند. هر روایتی که از سفرش میگوید با کاشت نهال به پایان میرسد. هرجا که قدم گذاشته است، از خودش درخت و سبزی به جا گذاشته است.
علاقهاش به درخت زیتون که نماد صلح است و درختهای مثمر بیش از دیگر نهالهاست. تلاشش برای برقرار کردن آشتی میان دو برادر، یکی در تایلند و دیگری در تهران، بهخوبی نشاندهنده انگیزه او برای ایجاد صلح و دوستی است. حالا این دو برادر، دوستان خوب او شدهاند و خاطرهای فراموشنشدنی برایش به جا گذاشتهاند. کرامت عزیززاده تاکنون ۴۰ هزار نهال در سراسر جهان کاشته که بیش از نیمی از این نهالها را با هزینه شخصی تهیه کرده است. مخارج سفرهایش را نیز خودش تأمین میکند.
در مقطعی از زمان مجبور میشود که خانهاش را بفروشد تا نشان بدهد ادامه این راه و پیگیری این هدف برایش بیش از یک کار گردشگری و جهانگردی اهمیت دارد. همراهی خانواده نیز او را در این مسیر استوار کرده است. او سرنوشت خودش را با دوچرخه گره زده است. میگوید: «تا توان و قدرت دارم، این هدف را دنبال میکنم.»