به گزارش شهرآرانیوز؛ حتما تاکنون هنگام خوردن غذا با مگسهایی رو به رو شده اید که میخواهند روی غذای شما بنشینند. آیا آنها موادغذایی هضم شده خود را روی غذای شما میریزند؟ تصور کنید به پیک نیک رفته اید و میخواهید ساندویچ خود را گاز بزنید. ناگهان مگسی را میبینید که نزدیک شما پرواز میکند. میخواهید او را بزنید؛ اما او موفق میشود از دست شما فرار کند. روی ساندویچ شما مینشیند و سپس به نظر میرسد روی آن استفراغ میکند. ممکن است چندش آور به نظر برسد؛ اما مگسها ممکن است غذاهای هضم شده خود را بالا بیاورند یا آن را روی غذای شما تف کنند.
بیش از ۱۱۰ هزار گونه مگس شناخته شده، دندان ندارند، بنابراین نمیتوانند غذاهای جامد را بجوَند. قسمتهای دهانی آنها شبیه نی اسفنجی است. وقتی آنها روی غذای شما مینشینند، باید شیرههای گوارشی خود را آزاد کنند تا غذا را به شکل مایعی درآورند که بتوانند ببلعند.
برخی مگسها متکی بر رژیم غذایی مایع هستند. برخی از مگسها هم برای جا دادن غذای بیشتری در معده خود سعی میکنند مایع آنچه قبلا خورده اند را کم کنند و غذا را به شکل حبابهای استفراغ بالا بیاورند تا کمی خشک شود. وقتی مقداری از آب تبخیر شد، میتوانند این غذای غلیظتر را بخورند. انسانها برای گرفتن موادمغذی به این بالاآوردن و تف کردن نیازی ندارند؛ اما در بزاق خود شیرهای گوارشی تولید میکنند که حاوی آنزیمی به نام آمیلاز است و مقداری از نان ساندویچ را حین جویدن به طور ابتدایی هضم میکنند. آمیلاز نشاسته که برای شما طعمی ندارد به قندهای کوچکی مانند گلوکز میشکند که میتوانید طعم آن را احساس کنید. به همین دلیل، هرچه بیشتر نان بجوید، شیرینتر میشود.
آیا میدانستید مگسها میتوانند بدون استفاده از دهان، غذا را بچشند؟ آنها به محض نشستن روی غذا، از گیرندههای موجود روی پای خود استفاده میکنند تا متوجه شوند روی ماده غذایی قرار دارند. ممکن است متوجه شده باشید مگسی پاهای خود را به هم میمالد؛ مانند مشتری گرسنهای که آماده خوردن غذا میشود. به این کار نظافت میگویند که مگس در آن اساسا خود را تمیز میکند و ممکن است حسگرهای موجود روی موهای ظریف پای خود را نیز تمیز کند تا ایده بهتری از غذایی که روی آن نشسته است، به دست آورد.
وقتی مگسی روی ساندویچ شما مینشیند، این احتمالا تنها چیزی نیست که مگس در آن روز روی آن نشسته است. مگسها اغلب روی مواد کثیفی مانند زبالهها یا غذاهای در حال تجزیه مینشینند که پر از میکروب است. میکروبها میتوانند روی مگس قرار بگیرند و اگر مگسی به مدت طولانی روی غذای شما بنشیند، میکروبها به غذای شما منتقل میشوند.
این چیزی بسیار خطرناکتر از بزاق است؛ زیرا برخی از میکروبها میتوانند موجب بیماریهایی مانند وبا و حصبه شوند. باوجوداین، اگر مگس بیش از چند ثانیه نماند، احتمال انتقال میکروبها کم است و احتمالا غذای شما مشکلی ندارد.
برای اینکه حشرات روی غذای شما ننشینند، باید همیشه آنها را بپوشانید. اگر خانه شما پر از مگس است، میتوانید از تلههای سادهای برای رهایی از آنها استفاده کنید. گیاهان گوشت خوار نیز میتوانند مگسها را بخورند و به کنترل جمعیت آنها کمک کنند.
تف کردن روی غذا و انتشار بیماریها کاری مشمئزکننده به نظر میرسد؛ اما مگسها به طور کلی بد نیستند. آنها گروه مهمی از گرده افشانها هستند و بسیاری از گیاهان برای تولیدمثل به کمک آنها نیاز دارند. افزون براین، مگسها منبع خوبی از غذا برای قورباغه ها، مارمولک ها، عنکبوتها و پرندگان هستند، بنابراین بخش ارزشمندی از اکوسیستم محسوب میشوند.
برخی مگسها کاربردهای پزشکی نیز دارند. برای مثال، پزشکان از ماگوتهای مگسهای لاشه (شکل جوان و نابالغ مگس ها) برای برداشتن بافتهای در حال تجزیه در زخمها استفاده میکنند. این ماگوتها شیرههای ضدویروسی و ضدمیکروبی آزاد میکنند و این روش به دانشمندان در راستای ایجاد درمانهای جدید برای رفع عفونتها کمک کرده است.