در بند «هویت شهری» چشم انداز جهان شهر برکت و کرامت، یکی از موضوعاتی که به آن اشاره شده است، «نشاط آوری» است. این مهم شاید یکی از کار‌های سختی باشد که در کشور ما وجود دارد. اصولا ما مردمان شادی نیستیم و شاید خیلی سخت بتوان نشاط ماندگار، مستمر و بدون قیدوشرط را برایمان متصور شد.
اما شادمانی و نشاط یکی از مسائل مهم زندگی انسان است که می‌تواند به افزایش عمر همراه با سلامتی بینجامد و باعث شود از زندگی لذت بیشتری ببریم.
نشاط اجتماعی از لازمه‌های همه کلان شهرهاست. باتوجه به تغییر سبک زندگی و تأثیر پاره‌ای مسائل مانند مشکلات شدید معیشتی، شیوع کرونا در جهان و داغدار شدن بسیاری از هموطنان، افزایش نشاط اجتماعی در همه جوامع به خصوص شهرها، موضوعی ضروری به نظر می‌رسد. به شادی و نشاط اجتماعی نباید به شکل یک امر سطحی نگاه کرد.
این امر باید پیام مدار و محتوامحور باشد و با برنامه ریزی مناسب به صورت هنرمندانه و منطقی انجام گیرد. مدیریت شهری همواره برای ایجاد نشاط، گزینه‌های مختلفی پیش رو داشته است؛ مثل فضاسازی محیطی، برگزاری مراسم و جشن‌های عمومی (که در مناسبت‌ها برگزار می‌شود)، ایجاد و توسعه بوستان‌ها و فضای سبز، توسعه ورزش همگانی، حمایت از فعالیت‌های هنری، توسعه فرهنگ سرا‌ها و مراکز تفریحی و سایر برنامه‌هایی که در این زمینه وجود دارد.
شهر نشا ط آور هم زیبایی محیطی دارد و هم جنبش و فعالیت‌های آن بر مبنای امید، انگیزه و نشاط صورت می‌پذیرد، به طوری که ساکنان آن از حضور در شهر لذت می‌برند، احساس رضایت دارند و در همه فعالیت ها، فعالانه و مشتاقانه مشارکت می‌کنند.
هرچند در سال‌های اخیر بسیاری از شهرداری‌های کشور به این موضوع، توجه و سعی کرده اند از این نظر در شهر خود تغییراتی ایجاد کنند، بی تردید تا رسیدن به نقطه مطلوب، فاصله فراوانی داریم.
آمیختگی هنر، خلاقیت، میراث فرهنگی، رنگ و جذابیت‌های بصری در معماری شهر به اضافه هوا و محیط زیست پاک، از پیش نیاز‌های اولیه این امر است. ما پیرو شریعتی هستیم که پیامبر آن، به خوش خلقی معروف بود، به صورتی که همواره شادی اش در چهره نمایان و غم و ناراحتی اش در دل نهان بود، پس ضروری است رخدادها، روند‌ها و فعالیت‌های مدیریت شهری به گونه‌ای باشد که شادمانی و نشاط هم در سیمای شهری بنشیند، هم در چهره شهروندان رخ نماید.
برای آنکه شهر ما نشاط آور باشد، باید هم فکر کرد هم سرمایه گذاری، هم برنامه ریزی داشت، هم باور قلبی تا با عزمی جدی با توسعه زیرساخت‌هایی همچون پارک‌های شادی، گسترش فضای سبز و محیط‌های ورزشی و اماکن هنری و تفریحی و تهیه مبانی نظری، این مهم محقق شود.