با «ایران» مشکل دارند، با ایران قوی؛ حتی بیش از آنکه با «جمهوری اسلامی ایران» مشکل داشته باشند. دشمنی عمیق و گسترده استکبار و صهیونیسم بین‌المللی با ایران است. این را می‌شود از خط ترورهایشان خواند؛ وقتی به‌سراغ دانشمندان و چهر‌های مؤثر ما می‌روند، وقتی می‌خواهند ما را از نظر علمی «بی‌آینده» کنند، معلوم می‌شود که با «ایران» کار دارند. ترور دکتر مسعود علیمحمدی و مصطفی احمدی‌روشن پیامی روشن است برای این واقعیت که آنان نمی‌توانند «ایران قوی» را تاب بیاورند.
این هم انگار برایشان به‌سان خط قرمز است؛ بنابراین سراغ نخبگان ما می‌روند، اما نمی‌توانند بفهمند که قطار پیشرفت علمی کشور را سوزن‌بانان خبیری است که اگر به مانور، ریل‌ها را عوض کنند، راه رسیدن به موفقیت را تغییر نمی‌دهند.
ما راه خودمان را می‌رویم و خون شهدا انرژی در افزایشی است که ما را در رسیدن به قله مصمم‌تر می‌کند. اما آنچه باید بدان تصریح کرد، این است که باید ضربه را به ضربه‌ای سنگین‌تر پاسخ داد و هزینه ترور را چنان برایشان زیاد کرد که تصور آمدن و زدن در ذهنشان نقش نبندد، بلکه بدانند هر زدنی، خوردنی ده‌چندان در پی دارد.
«دوران بزن‌دررویی به آخر رسیده است.» این فرمایش رهبر معظم انقلاب را باید در زمین پیاده کنیم تا دشمن بداند که زمان به خواست آنان نمی‌چرخد، بلکه به زیان آنان در حرکت است. این البته قدم اول است، وگرنه گام بلندتر و به‌معنای واقعی کلمه «انتقام سخت»، تقویت بنیه علمی کشور و تکثیر علیمحمدی‌ها و احمدی‌روشن‌ها و فخری‌زاده‌ها و فراوان‌سازی دانشمندانی است که زمین را از زیر پایشان بکشند.
راهش تغییر بردار مهاجرت نخبگان است. به این است که کشور همه توانش را بگذارد تا فرزندان رفته‌اش برگردند و فعالان داخلی بتوانند همه ظرفیت‌های وجودی‌شان را شکوفا کنند.
پیروزی خون بر شمشیر، فقط یک شعار نیست، بلکه راهبردی است که با تحکیم پایه‌های کار جهادی محقق می‌شود. به این است که جریان مطالعاتی و پژوهشی هیچ‌یک از دانشمندان مختل نشود و پروژه‌های شهدا با قدرت افزون‌تر ادامه یابد؛ همان که در پیام رهبر فرزانه انقلاب به‌مناسبت شهادت احمدی‌روشن راهبردسازی شد: «ما به کوری چشم سران اردوگاه استکبار و نظام سلطه، این راه را با قوت و اراده راسخ دنبال خواهیم کرد و پیشرفت رشک‌آور ملت بزرگ خود را به رخ دشمنان عنود و حسود خواهیم کشید.»
راهبردی که در پیام معظم‌له به‌مناسبت شهادت دکتر علیمحمدی هم بر آن تأکید شد و ایشان به تبیین چرایی این حرکت دشمن‌کیشانه پرداختند: «دست جنایتکاری که این ضایعه را آفرید، انگیزه دشمنان جمهوری اسلامی را که ضربه‌زدن به حرکت و جهاد علمی کشور است، افشا و برملا کرد.» باری، دشمن با «ایران قوی» مشکل دارد.
ما هم باید بکوشیم که با قوی‌ترشدن، برای دشمن مشکل ایجاد کنیم و با توسعه دانش، دشمن را یأس در چشم بنشانیم و با توسعه امید در میان مردم، حرکت به فردای بهتر را شتاب بخشیم.
البته همان‌طور که رهبر معظم انقلاب فرمودند: «از مجازات مرتکبان این جنایت و عاملان پشت صحنه آن هم هرگز چشم‌پوشی نخواهیم کرد.»، اما می‌دانیم که مهم‌ترین انتقام و شکننده‌ترین ضربه به دشمن، توسعه پرشتاب علمی کشور است که بی‌گمان در این مسیر لحظه‌ای هم پا سست نخواهیم کرد.