محمد عنبرسوز| محسن چاوشی، مردی که تلاطم رفت وآمد انبوه ستاره های کمفروغ در آسمان موسیقی کشور، کمتر اختلالی در مسیر هنری اش ایجاد کرده است، از همان ابتدا به امضای خودش روی ترانه ها دست یافت و با پرهیز تعمدی از حواشی، توانست استاندارد کارهایش را تضمین کند. او کنسرت برگزار نمی کند، در برنامه های تلویزیونی شرکت نمی کند و به جز معدود پست هایش در فضای مجازی، دو راه برای ارتباط با مخاطبانش دارد: آلبوم ها و قطعات. او تاکنون بیش از 10آلبوم منتشر کرده و قطعات بسیاری برای فیلم ها، سریال ها و برنامه های تلویزیونی خوانده است و امروز، پس از آزمون و خطاهای فراوان، به نظر می رسد به تجربه درخورملاحظه ای در انتخاب آثار تصویری برای خواندن موسیقی تیتراژ دست یافته است. البته در کارنامه چاوشی، قطعات دم دستی و نامناسب هم کم دیده نمی شود؛ ترانه هایی شبیه آنچه برای برنامه ای با محوریت کنکور، برنامه تحویل سال و حتی تیتراژ دو سریال «دلدار» و «بانوی عمارت» خواند، با این حال نگاه کلی به فعالیت های تصویری چاوشی، نشان می دهد که او کم کم به تبحر در انتخاب آثار موفق سینمایی و تلویزیونی برای تیتراژ خواندن دست مییابد.
احتمالا مهم ترین همکاری چاوشی با یک فیلم سینمایی را باید ترانه های تاثیرگذار و به یادماندنی او برای «سنتوری» داریوش مهرجویی بدانیم؛ آلبومی که به شدت روی فیلم نشست و در زمان خودش، او را به اوج محبوبیت رساند. هشت سال بعد، او با اجرای دو قطعه درخشان «کجایی» و «افسار» برای مجموعه «شهرزاد» به قدری با اقبال طرفداران پرتعداد این مجموعه روبه رو شد که بسیاری از مردم، ترانه های او را یکی از ارکان مهمِ موفقیت سریال قلمداد کردند.
درواقع تجربه های مهم تصویری چاوشی بیشتر عاشقانه بوده است و آثار ملی او هم، مانند قطعه ای که برای برنامه «پشت صحنه» خواند یا ترانه «پرچم سفید»، در آلبومی به همین نام، ماندگار شده است.
آخرین انتخاب تصویری محسن چاوشی اما، حکایت از پختگی او در انتخاب اثر دارد و به نظر می رسد این خواننده می تواند با «شبی که ماه کامل شد» روزهای موفقی را روی پرده های نقره ای تجربه کند. «شبی که ماه کامل شد» دو ویژگی ملی بودن و قصه عاشقانه را باهم دارد، به نحوی که به نظر می رسد فضای کلی این فیلم و موضوع خاصش، از هر نظر با ساختار آثار هنری چاوشی همخوانی دارد.
فیلم جدید نرگس آبیار، روایتگر یکی از مسائل مهم مرتبط با امنیت ملی در سال های اخیر ایران است؛ موضوع ریگی که درکنار همه پلشتی ها و غم انگیز بودنش، همان زمان نیز نوعی اتحاد ملی در مبارزه با تروریسم را موجب شده بود. از سوی دیگر، آبیار برای نقل قصه مهم سیاسی اش، از یک خط عاشقانه و فروپاشی رابطه عبدالحمید و فائزه بهره میبرد و به خوبی نشان می دهد که چطور از دل یک جوان عاشق پیشه، مردی شرور و دیوسیرت متولد می شود.
فروپاشی عشق زوج اصلیِ این فیلم که با بازی های روان هوتن شکیبا و الناز شاکردوست همراه شده است، به نوعی خوراک محسن چاوشی برای اجرای یک قطعه سوزناک و اثرگذار است. به نظر می رسد چاوشی هم به خوبی از این فرصت استفاده کرده و توانسته است ترانه تیتراژ این فیلم را، با انتخاب مناسب شعر حسین صفا، به یکی از مولفه های اثرگذار «شبی که ماه کامل شد» تبدیل کند.