مرتضی اخوان | شهرآرانیوز؛ دنیا برای آدم‌هایی که هیجان ناب ورزشی کله سحر بوستان بزرگ ملت را دیدند و آن‌ها که ندیدند، متفاوت است. هیجانی که با هوای مطبوع صبحگاهی و نشاط ورزش همراه می‌شود تا بوی چمن همه مشامت را پر کند. دراین‌میان، گروهی دور رینگ بوستان می‌دوند و گروهی دور حوض چشمی ورزش همگانی می‌کنند. تکلیف تیغه‌زن‌های والیبالی و راکت‌به‌دستان بدمینتونی مشخص است؛ هیاهویی که در خواب صبحگاهی شهر، گوش بوستان را پر می‌کند.
کافی است این وسط رقابتی ترتیب داده شود و پای مسابقه‌ای هم در میان باشد؛ آن‌وقت است که دنیای متفاوت ورزشکاران و ورزش‌دوستان که ورزش پارکی را به خواب شیرین صبحگاهی ترجیح می‌دهند، دنیای شیرینی می‌شود که تماشایش هم لذت‌بخش است. درست مثل این روز‌ها که مسابقات بدمینتون بوستان بزرگ ملت در رینگ مخصوص راکت‌بازان، حوالی حوض چشمی توجه همه را به خود معطوف کرده است. مسابقاتی که دونفره‌های مهیج ورزشی را پای تور بدمینتون رقم می‌زند و قرار است چند روزی بدمینتون‌بازان قدیمی بوستان را گرد هم آورد تا رقابت رفاقتی سابقشان به رقابتی نسبتا رسمی بدل شود.
بازی هرروزه برپاست. همه همان‌ها هستند. همان‌هایی که هر روز صبح راکت‌به‌دست به بوستان بزرگ شهر می‌آیند و ساعتی را با دوستان بدمینتون بازی می‌کنند. فقط این وسط حکم قرعه شیر یا خط برای انتخاب زمین رقابت رفاقتی به سوت قاضی میدان سپرده شده است. البته قاضیان این نبرد‌های نسبتا رسمی هم آن‌قدر رسمی نیستند! مسابقاتی که شهرداری مشهد ترتیب داده و هیئت بدمینتون مشهد هم یاریگر فنی آن‌هاست. رقابت‌های بدمینتون پارکی بوستان ملت به‌صورت دوبل یا همان دونفره برگزار می‌شود. بازی‌هایی که قرار بود در چهار رده سنی برگزار شود، اما دست‌آخر کار به برگزاری مسابقات در دو دسته کمتر از چهل سال و بیش از چهل سال کشید؛ کمتر از چهل سال رده سنی آزاد و بیش از چهل سالی که پیشکسوتان بدمینتون به‌حساب می‌آیند.
جواد غریب مسئول برگزاری مسابقات است؛ از راکت‌زنان قدیمی و باتجربه هیئت مشهد که از ۶ تا ۱۰ صبح در بوستان ملت حاضر است و بر برگزاری مسابقات نظارت می‌کند. غریب می‌گوید رقابت‌های امسال با استقبال خوبی روبه‌رو شده است. صحبتی که البته با نگاهی به جدول پربیراه هم نیست. در جدول کمتر از چهل سال ۳۲ تیم دونفره در هشت گروه با هم رقابت می‌کنند که جمعا یعنی ۶۴ بدمینتون‌باز درگیر مسابقات هستند. در جدول بیش از چهل سال هم که به موسپید‌ها مربوط می‌شود، شانزده تیم دونفره به میدان آمدند. ۳۲ بدمینتون‌بازی که سن‌وسالشان هم حکم می‌کند از کهنه‌سواران بدمینتون پارکی باشند. مسئول برگزاری مسابقات خاطرنشان می‌کند که امسال اجازه حضور بچه‌های حرفه‌ای هیئت را ندادند تا رقابت‌ها کاملا پارکی برگزار شود.
زمین‌های بدمینتون ردیف‌به‌ردیف هم هستند، اما هر بازی که می‌خواهد برگزار شود، همه گرد زمین بازی اصلی می‌آیند. تماشاگران همه بدمینتون‌بازانی هستند که حتی اگر در رقابت‌ها هم شرکت نکردند، بدمینتون‌بازان را به‌واسطه سال‌ها آشنایی در بوستان ملت می‌شناسند. چهره‌های قدیمی بدمینتون پارکی هم هستند؛ از مجتبی کافیان و حسین جمشیدی بگیرید تا هادی تاج و محمد آبیار و مجتبی جعفری. محمدعلی رضایی که از تیم قهرمان سال گذشته است، می‌گوید: «سال قبل با خلیل موسوی قهرمان رده ۴۵ تا ۵۰ سال شدیم و امسال هم امیدواریم به فینال برسیم.» فینالی که سال قبل بین تیم رضایی و آبیار برگزار شد. یکی‌دیگر از بدمینتون‌بازان پارکی هم که در مسابقات شرکت نکرده است، می‌گوید: «ماشاءا... همه بزرگان در مسابقات هستند و دیگر جای ما نیست. مجتبی کافیان، محمد آبیار و... همه هستند.»
قوانین حاکم بر این مسابقات به این صورت است که بازی‌ها به‌صورت دو ست از سه ست و با امتیاز ۲۱ برگزار می‌شود. البته برای رده سنی بیش از چهل سال بازی پانزده امتیازی است. داوران مسابقات، خود بدمینتون‌بازان هستند و این وسط فقط مسئول برگزاری با نظارت سر زمین‌ها تلاش می‌کند نظم را حفظ کند؛ نظمی که البته بیش از آنکه به قوانین متکی باشد، برخواسته از رفاقت است. امتیازی بالا و پایین می‌شود و تیم ذی‌نفع خودش به داور اعلام می‌کند تا حقی از رفقایش در تیم حریف ضایع نشود. هر توپی که خراب می‌شود، هم‌تیمی «اشکال ندارد» می‌گوید و بازی را به جنجال بردوباخت‌ها نمی‌کشاند. این بزرگ‌ترین تورنمنتی است که این روز‌ها در بوستان ملت درحال برگزاری است و قرار است چند روز حال خوش بدمینتونی به بدمینتون‌بازان صبحگاهی بوستان بدهد.