بار‌ها پیش آمده است که به زیارت حرم اهل بیت (ع) رفتیم، اما آیا تا به حال درباره مفهوم زیارت فکر کرده ایم؟! اینکه مفهوم زیارت چیست؟ و زائر بودن و زیارت به چیست؟ یعنی اصلی‌ترین چیزی که ما در زیارت به دنبال آن هستیم چه امری است؟! یکی از زیباترین موضوع‌هایی که در زیارت جلوه دارد این است که می‌دانیم و می‌بینیم تمام افرادی که در مکان حرم گرد آمده اند؛ دوستداران این خاندان و این مکتب و مسلک هستند و با این آگاهی و در این زمانه، در جمع این افراد بودن لذت زیادی دارد.
آیت ا... جوادی آملی یکی از مفاهیم اصلی زیارت را همین اعلام محبت می‌دانند و می‌گویند: زیارت؛ اعلام و ابراز محبت به خداست؛ چرا که دین چیزی جز محبت نیست. ائمه محب و محبوب خدا هستند و حب محبوب خدا، حب خداست. زیارت مرقد مطهر اهل بیت (ع) جلوه‌هایی از این عشق و محبت و دلدادگی است. پس صرف حاضر شدن در این مکان‌های مقدس یک مفهوم کلی دارد و آن این است که ما با این کارمان به همه عالم می‌خواهیم بگوییم که این خانواده را دوست داریم و این دوست داشتن تنها به دلیل یک چیز است و آن اینکه این خانواده بیشتر از هر شخص دیگری در عالم جلوه خداوند جمیل هستند، تمام وجودشان جلوه خداست و بنده محض خداوند بزرگ هستند. نکته مهم دیگری که در مفهوم زیارت وجود دارد این است که حرم اهل بیت (ع) پناهگاه خداست.
پناه آوردن به اهل بیت (ع) رو کردن و پناه آوردن به خداست که در زیارت جامعه کبیره فرمود: من اراد الله بدا بکم. یعنی در روزگاری که دنیادوستی و دنیازدگی بیشتر از همیشه در اهل آن جلوه دارد، ما برای نفس گرفتن به حرم اهل بیت (ع) می‌رویم تا برای حرکت به سمت خوبی‌ها و حرکت به سمت خدا که حیات واقعی است، آماده شویم و قدرت پیدا کنیم.
یکی از موضوع‌هایی که هنگام زیارت رفتن باید به آن توجه کنیم همین فلسفه زیارت است، یعنی همین که من کجا هستم؟ چرا به این مکان آمده ام؟ و هدف من از زیارت چه چیزی است؟ فکر کردن به این مسائل باعث می‌شود که بتوانیم استفاده کامل را از این فرصت ببریم و کمتر دچار حواس پرتی شویم.
آیت ا... جوادی آملی میگوید: آنچه مایه کمال زیارت می شود، معرفت و شناخت مقام و موقعیت مزور (شخص زیارت شونده) است؛ نه اعمالی بی روح و همراه با غفلت؛ همانند بوسیدن صِرف و ناآگاهانه ضریح یا در و دیوار، گردش کورکورانه در اطراف ضریح، تماشای آثار هنری، شمارش ستون ها، چراغ ها، شمعدان ها، درها، پنجره ها و... این کارها، به سیاحت شباهت بیشتری دارد تا زیارت.
یعنی آنچه نقش اصلی را در زیارت دارد توجه قلبی ما به امام (ع) و مقام و جایگاه امام (ع) است و در اینجا هرچه معرفت ما نسبت به امام (ع) بالاتر باشد اثر این زیارت برای ما بیشتر خواهد بود، البته بوسیدن در و دیوار حرم و گرد ضریح چرخیدن ایرادی ندارد و خوب هم هست به شرط آنکه خالی از توجه به آنچه عرض شد نباشد و ما در تمام این حرکات، ادب حضور و حق دیگران را رعایت کنیم.
امیدوارم با لطف خداوند بتوانیم بهترین زیارت‌ها را در کارنامه اعمال خود ثبت کنیم و با این زیارت‌های دلچسب، روحیه و انگیزه برای بهترین اعمال پیدا کنیم و در انتها در زمره پیروان این خاندان محسوب شویم. ان شاءا...