بار‌ها شنیده ایم که اباصلت هروی، هماره همراه و یاور امام رضا (ع) بوده است و به ویژه در لحظات پایانی عمر مبارک، پرستار و یاور آن امام بود، تاجایی که معتبرترین خبر چگونگی شهادت حضرت رضا از او نقل شده است.
به نقل از «رجال النجّاشی»، وی دقیق‌ترین و کامل‌ترین مطالب را درباره شهادت آن حضرت برای دیگران گزارش کرد و بعد‌ها این جریان را در یک کتاب گرد آورد. در «اعلام الوری» نیز از او به عنوان یکی از یاران خاص امام رضا (ع) و محرم اسرار و همراه همیشگی ایشان، نام برده شده است.
بار‌ها شنیده ایم که او در خدمت امام رضا (ع) بوده است و حتی به عنوان خادم حضرت از وی نام برده شده است، از این رو بیشترین اطلاع از او مربوط به زمانی است که امام هشتم (ع) را در سفر خراسان همراهی کرد و در زمانه ما بیشترین شهرتش، به خصوص در نزد عموم، همین خادم الرضا (ع) بودن اوست و اغلب او را یکی از خدمتگزاران آن حضرت می‌شناسند که در همه حال و تا پایان زندگی، کنار، ولی نعمت خود بوده است.
اولین بار قطب الدین راوندی در کتاب «الخرائج والجرائح» از او چنین یاد می‌کند: «اباصلت، علی بن موسی الرضا (ع) را خدمت کرد.» و به دنبال وی، نویسندگان مختلف شیعه و سنی، این صفت را برای وی به کار برده اند.
گویا اباصلت به لحاظ مالی و اجتماعی، فردی ثروتمند بوده است که با اکرام به بزرگان از آن‌ها کسب حدیث می‌کرد.
نکته مهم و درخشان این است: او که افتخار همراهی امام را داشته است، یکی از عالمان برجسته حدیث و کلام شیعه است که حتی تسلط زیادی بر جوامع حدیثی اهل سنت داشته است، تاجایی که افرادی از محدثان اهل سنت نیز از وی حدیث نقل کرده اند و از همین رو، نزد عالمان اهل سنت نیز شهرت فراوانی دارد.