۱-عکاسی مردم نگاری، شاید قدیمی‌ترین شاخه عکاسی مستند است که رابطه مستقیم با انسان دارد. در این ژانر عکاس به ثبت پوشش، آداب و رسوم، آیین، سبک زندگی و رفتار اجتماعی قوم‌های مختلف می‌پردازد. در واقع عکاسی مردم نگاری نقش بسیار مهمی در ثبت و انتقال فرهنگ بومی و محلی یک ملت و کشور دارد.
۲- جشن نوروز و آمدن بهار از آن مناسبت‌های کهن و مهم کشور ماست که در هر گوشه ایران به گونه و سبکی متفاوت برگزار می‌شود. «تَکَم خوانی» یکی از آن آیین‌های قدیمی نوروزی است که بیشتر در استان‌های آذری زبان و بخشی از گیلان وجود دارد. تکم خوان هم زمان با خواندن شعر‌ها و آواز‌های محلی که خبر از رسیدن بهار می‌دهد «تَکَم» را که عروسک چوبی بز نری است می‌چرخاند و می‌رقصاند. تکم خوانان در مناطق روستایی گشت و گذار می‌کنند و مردم با دادن عیدی از آن‌ها استقبال می‌کنند.
۳- عکس مقابل یکی از آثار بی نظیر استاد کوچکپور است که در دهه ۶۰ در مناطق جنگلی روستایی رضوانشهر گیلان ثبت شده است. عکس همه نشانه‌های پنهان و پیدای بهار را یکجا در خود دارد. عکسی که به شکلی رشک برانگیز سرشار از زندگی است. تکم خوان جوانی درحال تکم گردانی است. جمعیتی از زنان و کودکان روستایی با اشتیاقی باور نکردنی محو حرکات و اشعار او هستند به طوری که حضور عکاس را از یاد برده یا ندیده اند.
نقطه عطف این عکس آن درخت سپید شده از شکوفه است که در این زاویه با کلبه چوبی ساده روستایی یکی شده است. خانه محل زندگی، زایش و خانواده است و درخت جوان سپید گویی از میان خانه رشد کرده، قدکشیده و شکوفه داده است و در عین سادگی به تعریفی سوررئال و تأثیرگذار از بهار رسیده است که در کنار حالِ خوش آدم‌های میان عکس تأثیرش دوچندان می‌شود.
۴-استاد محمد کوچکپور کپورچالی، عکاس شاخص ایرانی و متولد کپورچال گیلان است. اهمیت جایگاه والای او نه به خاطر نمایشگاه‌های داخلی و خارجی و جوایز و موفقیت‌های بین المللی اش است، بلکه به خاطر بیش از سه دهه فعالیت خود جوش او (از سال ۶۲) برای ثبت بیش از ۲۵۰ هزار قطعه عکس، اسلاید و فیلم از فرهنگ بومی و مناظر طبیعی ایران و به خصوص مناطق گیلان و آذربایجان است.
او با عشق و مشقت فراوان به ثبت رویداد‌هایی موفق شد که اکنون به دلایل متعددی بسیاری از آن‌ها چه در حوزه طبیعی و چه در موضوع فرهنگ اجتماعی ازبین رفته‌اند. خوشبختانه از آثار او کتاب‌های متعددی چاپ شد، اما متأسفانه به علت تجدید چاپ نشدن، بسیاری از آن‌ها نایاب هستند. اگر روزی گذرتان از سمت انزلی به آستارا افتاد در شهر کوچک کپورچال از نگارخانه کوچک و دائمی ایشان در فتورستوران کوچکپور دیدن کنید. برای این قهرمان بی ادعای فرهنگی که چندسالی است دچار کسالت است آرزوی سلامتی داریم.