یک آگهی در فضای مجازی دیدم که خانه‌ای را به مبلغ ۲۰۰ میلیون تومان برای فروش گذاشته بودند.
زنگ زدم و گفتم: این خونه رو ارزون‌تر نمی‌دین، مشتری بشیم.
با ۲۰۰ میلیون تومن خونه رهن می‌کنن، ولی عیب نداره. چقدر تو کارتته؟
گفتم ۱۸۰ میلیون تومن.
شماره حساب می‌فرستم بزنید به حساب.
علت این ۲۰ میلیون تومن تخفیف چیه
میخوام مهاجرت کنم خونه رو گذاشتم برای فروش.
ببخشید. شما هم نیروی کار متخصص و مجرب هستید که دارید از کشور می‌رید؟
آره که نیروی کار متخصصم. فکر کردی نیروی کار پخمه هستم!
راستی حواسم نبود بپرسم. خونه تون پارکینگ و آسانسور و انباری هم داره؟
بله. تمام این‌ها رو داره. ولی شما برای اینکه این مورد خوب رو از دست ندین هر چه سریع‌تر به شماره حسابی که می‌فرستم، ۱۸۰ میلیون تومن بزنید. من خیلی برای مهاجرت عجله دارم.
آره. ممکنه از هواپیما جا بمونید. حالا کجای دنیا قراره برید؟
پاریس.
وای. قشنگ‌ترین شهر اسپانیا همین پاریسه.
البته پاریس مال فرانسه است. شما کی ۱۸۰ تومن رو می‌ریزین؟
البته من ۱۸۰ هزار تومن موجودی کارتمه. نه ۱۸۰ میلیون تومن
کسی که پشت خط بود نفس خیلی عمیق و بلندی کشید و گفت: عیبی نداره. شما همون ۱۸۰ هزار تومن رو کارت به کارت کن. من خونه رو برات نگه می‌دارم.
باشه. من برم با کارتم یک مقدار قند و روغن بخرم هر چی موند به عنوان بیعانه کارت به کارت می‌کنم.
اینجا بود که طرف مقابل تلفن را قطع کرد. دوباره زنگ زدم و وقتی گوشی را برداشت گفت: آقا زنگ نزن. ما کلاهبرداریم. شما هم با این حساب خالی تون فقط وقتمون رو می‌گیری.
با تعجب پرسیدم واقعا؟
آره دیگه. خواستیم حسابت رو خالی کنیم، ولی مثل اینکه حسابت از قبل خالی بود وگرنه مگه خونه زیر یک دو میلیارد تومن شما دیدی؟
گفتم: آره دیدم. همین آگهی خودتون. راستی اگه شما تو حسابتون پول دارین یک مقدار برام کارت به کارت کنید. تا به جای این روغن کوچک‌ها یک حلب روغن پنج کیلویی بخرم.
دوباره قطع کرد.
یک خودرو لکسوس مدل ۲۰۱۸ را به مبلغ ۳۰ میلیون تومان می‌فروشند. می‌خواهم زنگ بزنم شاید بتوانم بخرمش و من هم لکسوس سوار شوم.