پس از ورود به عصر دیجیتال، عکاسی هم با عبور از دوره فتوشیمیایی و دوربین آنالوگ وارد عرصه نوینی از ثبت‌های بصری شد. از سویی در یک دهه گذشته تولید و همه گیری گوشی‌های مجهز هوشمند و تنوع بالای پلتفرم‌های متنوع اشتراک گذاری عکس و تصویر در قالب شبکه‌های مختلف اجتماعی باعث شد ثبت تصویر و تولید عکس روند رو به سرعت و پر تعداد به خود بگیرد.
این اتفاق و روند آن باعث تأثیرات و تغییرات مهمی در حوزه تولید تصویر و به خصوص عکاسی شد. از طرفی باعث شد تعاریف کلاسیک زیبایی شناسی دچار تغییر بشود و از سویی انبوه عکس و تعدد میلیونی و هرروزه عکس‌های تولید شده رقابت را برای دیده شدن عکس‌ها سخت‌تر کرد. تمام این نکات به این معناست که در دنیای عکاسی، عکسی دیده می‌شود که یا موضوع منحصر به فردی را نمایش بدهد یا به موضوعی همه گیر نگاهی نو و متفاوت داشته باشد.
عکس سید حمید حسینی، عکاس جوان مشهدی قابی است ساده و متفاوت از مراسم شب قدر در حرم مطهر رضوی.
سال گذشته در یکی از شب‌های قدر، آسمان حرم مطهر شاهد نزول بارش باران بود، این رویارویی زیبا بین مردم حاضر در مراسم شب قدر و خواندن دعای جوشن کبیر و ریزش قطرات باران از دید عکاسان مغفول نماند.
عکس حسینی نمای بسته دو کتاب دعای باز را در پشت پرده‌ای از قطرات باران نشان می‌دهد. دو زن که همچنان باوجود بارش باران با استفاده از سرپناهی نایلونی به خوانش دعا ادامه می‌دهند.
عکاس آگاهانه تصویر سوژه انسانی را در قاب خود حذف کرده است، زیرا تمام مفهومی که به دنبال آن است در همین قاب بسته و دولایه دیده می‌شود. پرده شفاف قطرات باران هم زمان استعاره‌ای است از نزول رحمتی که برای این شب مهم ماه رمضان وعده داده شده است. تصویر صفحات منقش به دعا نیز کامل کننده این معناست برای استغاثه و درخواست. پس اهمیتی ندارد که چهره شخصیت‌ها دیده بشود. عکس با این ترکیب بندی جسورانه تبدیل می‌شود به چهره‌ای از شب قدر و ماه رمضان.