نقطه شگفت عکاسی و شاید به شکلی دیگر بتوان گفت جذابیت و زیبایی عکاسی در این است که به طور معمول و در بیشتر آثار، عکاس استقلال و رویکرد شخصی خود را به موضوع دارد. این بدان معناست که از یک سوژه ثابت یا موقعیتی همگانی و تکراری، عکس‌هایی متفاوت و غیرتکراری تولید و ثبت می‌شود. زیرا هر عکاس بین ذهنیت و عینیت مقابلش از چیزی به اسم نگاه شخصی برخوردار است که از جهان بینی تربیتی و خاستگاه استعدادی اش برمی خیزد. این است که در آثار برخی عکاسان عنصر دراماتیزه و شاعرانه، برخی نگاه سیاه و منتقدانه، برخی وجوه زندگی طلبانه، برخی نگاه فرم گرایانه و... دیده می‌شود.
نگاه گرافیکی در عکاسی به رویکردی اتلاق می‌شود که از شکل، هندسه و رنگ برای ایجاد تصاویری شبیه طرح‌ها یا نقاشی‌ها استفاده می‌کنند. عکس‌هایی که دارای عنصر گرافیکی قوی هستند، اغلب اشیای ساخته دست بشر مانند ماشین آلات، معماری یا موضوعات طبیعت را با اشکال هندسی نشان می‌دهند. برای دستیابی به ظاهری گرافیکی، به طور معمول نکاتی مانند جست وجوی منحنی‌ها و خطوطی که شکل و رنگ را متضاد می‌کنند، استفاده از تضاد رنگی برای تشخیص اشکال و بازی با کنتراست نور مورد توجه قرار می‌گیرد.
سید محمدمهدی قدس علوی، عکاس جوانی است که در برخی آثارش این نگاه را آگاهانه داراست. عکس لانگ شات (نمای باز) او از سفره‌های پهن شده افطاری در حرم مطهر امام رضا (ع) نمونه‌ای از متفاوت دیدن و آشنازدایی بیننده از تعریف میهمانی افطار است. در این عکس جزئیات و اجزای درون عکس، چون دانه‌های تسبیح تشکیل دهنده یک کل چشم نواز هستند.
انتخاب زاویه کادر، انتخاب نما، ایجاد تقارن، تقسیم منظم اجزای قاب و جزئیات دیگری، چون شباهت رنگین آسمان و معماری باعث شده است که مخاطب با یک هارمونی شکیل و چشم نواز روبه رو بشود. برای روشن شدن ذهن مخاطب و اینکه چقدر آگاهی پشت ویزور دوربین شکل گرفته است کافی است به سهم دهی منحنی رشته‌های لامپ در دوسوی بالای عکس، قرار دادن فلاسک در نقطه تأکید عکس برای ایجاد تقارن دقت کرد.
عکس: سید محمدمهدی قدس علوی