اول/ «دفتر جدید هیئت دوچرخه‌سواری در مجموعه ورزشی مهران افتتاح شد.»، «فرزاد فتاحی، مدیرکل ورزش و جوانان خراسان رضوی، در ادامه سرکشی‌های خود از روند مرمت استادیوم ثامن‌الائمه، بار دیگر از این مجموعه بازدید کرد.» انتشار این ۲ خبر در روز‌های کرونایی هفته‌ای که گذشت، اگرچه چندان به چشم نیامد و شاید هم خیلی مهم به نظر نیاید، اما ازاین‌منظر که حکایت این ۲ مجموعه (یعنی مهران و ثامن‌الائمه) تفاوت زمین تا آسمان است، جالب‌توجه است؛ دومجموعه‌ای که یکی قدیمی و کهن در دل شهر و دیگری نسبتا نوساز و در خارج از شهر است، اما گرفتار و حیران بین ۲ نگاه تبعیض‌گونه مسئولان.
دوم/ دفتری که گفته می‌شود مکان جدید هیئت دوچرخه‌سواری است، درواقع زیر پله بسیار قدیمی زمین هندبال مجموعه مهران است که کمِ کم ۷۰ سال عمر دارد. جایی که حالا پارکینگ خودرو‌های کارمندان شده و سکوهایش احتمالا فقط به‌خاطر اینکه زیر آن‌ها اتاق‌هایی دخمه‌مانند دارد، هنوز خراب نشده‌اند! وضعیت سالن که به‌واقع اولین سالن ورزشی شهر است هم گفتن ندارد. با اینکه در یکی‌دو سال گذشته کمی به آن رسیدگی کرده‌اند، گویا تازمانی‌که از هم نپاشد، کسی به فکر مرمت اساسی آن نمی‌افتد! یکی از ۲ مکان خاطره‌انگیز ورزش مشهد درحالی هر روز بدتر از قبل می‌شود که تمرکز اداره کل ورزش و جوانان بر روی استادیوم ثامن‌الائمه و تجهیز آن است؛ همان استادیومی که به‌عنوان یک پروژه ملی ردیف بودجه دارد و لابد برای همین، این‌روز‌ها مدیرکل به‌شدت پیگیر اوضاع‌واحوالش است تا خرج خودش شود و جای دیگری نرود.
سوم/ اینکه مدیرکل ورزش و جوانان استان پای کار مجموعه ثامن آمده و پشتِ کارش را گرفته تا به یک جایی برسد، تحسین‌برانگیز است؛ اما وقتی می‌بینیم که مجموعه‌ای مثل مهران هر روز به مرگ نزدیک‌تر می‌شود، این ابهام برای همه به وجود می‌آید که چرا این زحمات و تلاش‌ها صرف زنده‌کردن این سالن و حتی جایی مثل مجموعه تختی نمی‌شود؟! اینکه مجموعه ثامن ردیف بودجه دارد و مهران و تختی ندارند یا اینکه این دو مجموعه کار زیاد دارند و بودجه‌های سنگین می‌خواهند، استدلالی است که در این سال‌ها همواره مسئولان در پاسخ به این پرسش داده‌اند؛ اما مسئله اینجاست که چطور استادیوم خارج از شهر که امتحان خود را پس داده و در جذاب‌بودن برای مردم نمره قابل‌قبولی نگرفته، همچنان ردیف بودجه و توجیه اقتصادی دارد، اما ۲ مجموعه قدیمی و محبوب داخل شهر نه؟! آیا گرفتن بودجه برای این ۲ مجموعه که هنوز هم بخش بزرگی از بار تقاضای اهالی ورزش را به دوش می‌کشند، سخت‌تر از مجموعه‌ای است که بنا به تعریف جدید از مختصات شهری، حتی جزو شهر مشهد هم محسوب نمی‌شود؟!
چهارم/ بودجه‌ای که برای مجموعه ثامن‌الائمه تعریف شده، باید در همان‌جا هزینه شود. این نص صریح قانون است و حالا که بودجه دارد، هیچ عقل سلیمی حکم نمی‌دهد که خرجش نشود؛ حتی اگر قرار باشد در آینده باد و باران بخورد. بااین‌همه چه بخواهیم چه نخواهیم که مجموعه تختی و مهران مشهد با همه فرسودگی‌شان و با همه تلاش‌هایی که می‌شود تا آن‌ها را کم‌اعتبار نشان بدهد، همچنان برای مشهدی‌ها مهم است و رسیدگی به آن ضرورت دارد. شاید با نصف بودجه‌ای که صرف مجموعه ثامن شده، بشود این ۲ مجموعه داخل شهر را دست‌کم مرمت کرد تا به چرخه امکانات مطلوب ورزش مشهد برگردند و مثل مجموعه ثامن، دکور نباشند.