به گزارش شهرآرانیوز؛ «خیلی از حقایق هستند که باید تبیین شوند. در قبال این حرکت گمراه کننده‌ای که از صد طرف به‌سمت ملت ایران سرازیر است و تأثیرگذاری بر افکار عمومی که یکی از هدف‌های بزرگ دشمنان ایران و اسلام و انقلاب اسلامی است و در ابهام نگهداشتن افکار و رهاکردن اذهان مردم و به خصوص جوان ها، حرکت تبیین خنثی کننده این توطئه دشمن و این حرکت دشمن است.» (رهبر معظم انقلاب امام خامنه‌ای ۰۵/۰۷/۱۴۰۰)
کسانی که با سیره عملی حضرت آیت ا... خامنه‌ای آشنا هستند، تصدیق می‌کنند که ویژگی بارز شخصیت ایشان در طول سال‌های مبارزه و مسئولیت، چه آنجا که به عنوان روحانی و طلبه علوم دینی در سال‌های پیش از انقلاب فعالیت و مبارزه می‌کردند و چه در سال‌های بعد از انقلاب و در مقام یکی از برجسته‌ترین شاگردان امام خمینی (ره) و مسئولان جمهوری اسلامی و چه در طول سال‌های رهبری، توجه به موضوع تبیین و اهمیت قائل شدن برای بیان واضح حقایق بوده است.
آیت ا... خامنه‌ای به دلیل فعالیت‌های پرشور و بی‌امان مبارزاتی و فرهنگی سال‌های پیش از انقلاب، به بسیاری از شهر‌های کشور سرکشی می‌کردند و به دانشگاه‌های مهم ایران رفت وآمد داشتند.
محافل پرشور تفسیر قرآن ایشان را که خودم از نزدیک شاهد بودم، در مسجد امام حسن (ع) و مسجد کرامت مشهد با حضور پرشور دانشجویان و جوانان برگزار می‌شد. فعالیت در دوران تبعید، حضور در دانشگاه فردوسی و تحصن در دانشگاه تهران در آستانه پیروزی انقلاب، بخشی از فعالیت‌های تبیینی ایشان است.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز ایشان از نخستین کسانی بودند که با حضور در میان جوانان و دانشجویان، شعله این موضوع را روشن و پرحرارت نگه داشتند. ایشان در مهر۱۳۵۸ با حضور در دانشگاه تهران، جلسات پرسش وپاسخ دوشنبه‌ها را در مسجد این دانشگاه بنیان گذاری کردند.
فضای مغشوش و شلوغ ماه‌های پس از پیروزی انقلاب به حدی غبارآلود بود که برای خیلی از اهالی فن هم مبهم بود، چه برسد به دانشجویان و جوانان. در چنین اوضاعی بود که ایشان جلودار نهضت تبیین و روشنگری شدند؛ موضوعی که از سال‌های پیش از انقلاب هم برای ایشان اهمیتی حیاتی داشت.
نسل جدید روحانیون مبارزی هم که اطراف امام خمینی (ره) بودند، نه‌تن‌ها فعالیتشان را به اقشار و گروه‌های نزدیک به خود محدود نکرده بودند، بلکه با گسترش دایره نهضت تبلیغی تبیینی، به‌سراغ نسل جدیدی می‌رفتند که اتفاقا دستگاه پهلوی هم آن‌ها را مخاطب هدف قرار داده بود.
از جلوه‌های درخشان و مهم نهضت‌های روشنگری و تبیینی حضرت آیت ا... خامنه ای، تبین علت پذیرش قطعنامه ۵۹۸ بود. ایشان که تا پیش از این و پس از انتخاب در جایگاه ریاست جمهوری با دستور امام از حضور در جبهه‌ها منع شده بودند، هم زمان با پذیرش قطعنامه و نیاز به تبیین این تصمیم برای قشر‌های مختلف رزمندگان، با اجازه امام به صورت میدانی در جبهه‌ها حاضر شدند و در جلسات متعددی به گفتگو با رزمندگان پرداختند. جلساتی که از نظر شدت صراحت پرسش وپاسخ‌ها و مطالبی که در آن‌ها مطرح می‌شد، در نوع خودش کم نظیر محسوب می‌شود.
پس از ارتحال امام خمینی (ره) و با انتخاب ایشان به رهبری جمهوری اسلامی از سوی مجلس خبرگان و باوجود بار سنگین مسئولیت رهبری، این رویه متوقف نشد. هنوز هم تبیین، روشنگری و رفع ابهام و شبهات و گفتگو از محور‌های مهم فعالیت‌های حضرت آیت ا... سیدعلی خامنه‌ای است. حقیر که از سال ۷۶ بر سخنان تبیینی ایشان شرح می‌نویسم و تاکنون بر حدود ۱۲۰۰ سخنرانی ایشان شرح نوشته ام، معتقدم کار تبیینی معظم له در موضوعات مختلف و مبتلابه جامعه بسیار عمیق و بی نظیر است و قابل مقایسه با هیچ شخصیتی در تاریخ انقلاب اسلامی نیست.
۱- خیلی از حقایق هست که باید تبیین بشود.
۲-در قبال این حرکت گمراه کننده‌ای که از صد طرف به سمت ملت ایران سرازیر است، تبیین لازم است.
۳- برای جلوگیری از تأثیرگذاری بر افکار عمومی که یکی از هدف‌های بزرگ دشمنان ایران و اسلام و انقلاب اسلامی است.
۴-در ابهام نگهداشتن افکار و رهاکردن اذهان مردم و به خصوص جوان‌ها از دست دشمن، به تبیین نیاز دارد.
از نظر حضرت آیت ا... خامنه‌ای نهضت تبیین و روشنگری چیزی نیست که تعطیل بردار باشد یا از انسان مسلمان مبارز ساقط شود. همه زندگی و حیات مسلمان مبارز، روشنگری و تبیین برای نیل حق و حقیقت است و ایشان خود اولین عامل به این سیره بوده اند: «یکی از کار‌های مهم نخبگان و خواص، تبیین است ... در جنگ صفین یکی از کار‌های مهم جناب عمار یاسر تبیین حقیقت بود؛ چون آن جناح مقابل که جناح معاویه بود، تبلیغات گوناگونی داشتند.
همینی که امروز به آن جنگ روانی می‌گویند ... شبهه افکنی می‌کردند، سوءظن را وارد می‌کردند ... این کسی که از این طرف، خودش را موظف دانسته بود که در مقابل این جنگ روانی بایستد و مقاومت کند، جناب عمار یاسر بود ... از این طرف جبهه، به آن طرف جبهه و صفوف خودی می‌رفت و همین طور این گروه‌هایی را که -به تعبیر امروز، گردان‌ها یا تیپ‌های جداجدا از هم- بودند، به هر کدام می‌رسید، در مقابل آن‌ها می‌ایستاد و مبالغی برای آن‌ها صحبت می‌کرد؛ حقایقی را برای آن‌ها روشن می‌کرد و تأثیر می‌گذاشت ... صحبت می‌کرد، تبیین می‌کرد.» ۵/۵/۱۳۸۸