روایتی از دغدغه اهالی یکی از روستا‌های نزدیک مشهد که با مشکلات بسیاری دست و پنجه نرم می‌کنند
رحمانی - برای رسیدن به دهرود باید به رسالت شمالی، یکی از اصلی‌ترین خیابان‌های شهرداری منطقه ۳ برویم. کوچه‌های مختلف این معبر اصلی را پشت سر می‌گذاریم تا اینکه شماره کوچه‌ها از ۱۰۰ می‌گذرد و به دهرود می‌رسیم. انتظار داریم با رسیدن به این محدوده روستانشین، شهر تمام شده باشد، اما ظاهرا در امتداد همین خیابان محلات دیگر شهرداری منطقه ۳ -مانند محدوده مهرگان- واقع شده اند. همین وضعیت هم سبب شده است که اهالی دهرود خواستار اتصال به محدوده شهری باشند. راست می‌گویند؛ غریبه‌ها نمی‌توانند بدون پرسش و با یک نگاه، تفاوت بین دهرود و محله رسالت را دریابند. انواع و اقسام مغازه ها، کوچه ها، ترافیک، ساختمان‌های چند طبقه و حتی بلوکه‌های سیمانی بزرگی که برای جلوگیری از ساخت و ساز در برخی نقاط گذاشته شده اند، تصاویری است که بیشتر حاشیه شهر را برای ما تداعی می‌کنند. همه این شرایط سبب شد در تریبون مردمی این هفته به سراغ اهالی دهرود برویم ومشکلات ریز و درشت دهرود را گزارش کنیم. مشکلاتی که از خواسته‌های اصلی مردم این منطقه محسوب می‌شود و نیازمند توجه ویژه مسئولان است.
نابسامانی دهرود به دلیل بلاتکلیف بودن آن نیست. متولی دهرود مشخص است و دهیاری وظیفه رسیدگی به امور آنجا را به عهده دارد، اما مسئله‌ای که سبب می‌شود مردم مطالبه شهرنشینی داشته باشند، نزدیک بودن به شهر و در نتیجه ایجاد این تغییرات به تناسب تغییرات تدریجی در محلات هم جوار است. این موضوع سبب شده است حتی شهرداری منطقه ۳ برخی خدمات را در این محدوده ارائه دهد و اهالی دهرورد معتقدند با توجه به این موقعیت لازم است دهرود به شهر الحاق شود.
الحاق نشدن دهرود به محدوده شهری، درحالی که مناطقی دورتر از آن مانند شهرک مهرگان، قرقی، مهر مادر و... به شهر ملحق شده اند، موضوعی است که پیش از این هم در رسانه‌های استان مورد توجه قرار گرفته، ولی به دلیل اینکه دهرود جزو محدوده شهری نیست، شهرداری نمی‌تواند خدماتی در این بخش داشته باشد.
این موضوع خواسته اصلی ساکنان این منطقه است، اما با توجه به تعداد زیاد روستا‌هایی که در نزدیکی مشهد قرار دارند عملا امکان خدمت‌رسانی در حوزه خدمات شهری وجود ندارد و در مواردی نیز ساکنان روستا‌ها نمی‌توانند برخی هزینه‌ها و عوارض شهری را پرداخت کنند. بر همین اساس یکی از ساکنان می‌گوید: دهرود بین ۲ محدوده در یک منطقه شهری قرار گرفته و چطور است که محدوده‌های بعد از ما جزو شهرند، اما ما را به شهر ملحق نکرده اند. عظیمی، از دیگر ساکنان، نیز با بیان اینکه شرایط دهرود با دیگر روستا‌های حریم مشهد متفاوت است می‌گوید: در بافت شهری قرار داریم و می‌توانیم به شهر ملحق شویم، اما برچسب روستا به محل زندگی ما زده اند. محدوده ما انتهای شهر نیست بلکه پیش از پایان یافتن شهر و پیش از چند محله دیگر قرار داریم. چرا ما را به مشهد و منطقه ۳ شهرداری وصل نمی‌کنند؟
محمدی که یکی دیگر از ساکنان این منطقه است کمبود فضای سبز را یکی از مشکلات جدی این منطقه می‌داند و بیان می‌کند که این موضوع مشکلات بسیاری را برای کودکان به وجود آورده است.
او همچنین از کمبود امنیت در این منطقه گله دارد.
نبود گاز و شروع سرما
برخی از ساکنان دهرود هنوز گاز ندارند؛ مسئله‌ای که در بسیاری از روستا‌های دورافتاده نیز حل شده، اما ظاهرا به دلیل شکل گرفتن سکونت ساکنان دهرود در حریم گاز مشهد این موضوع به تعویق افتاده است. آن طور که اهالی می‌گویند گازکشی از یک ماه پیش در محل آغاز شده است، اما هنوز افراد زیادی هستند که بدون گاز روز‌های سرد پاییزی را سپری می‌کنند. یکی از اهالی محل برخی خانه‌های بدون گاز را نشانمان می‌دهد و ما در مسیر رسیدن به آنجا به قطعه زمینی می‌رسیم که دورتادور آن را فنس کشی کرده اند. قنبری که به تازگی به این کوچه نقل مکان کرده است می‌گوید: بخش بزرگی از این زمین انبار شرکت گاز بوده که اکنون آن را تخلیه کرده اند و به دلیل وجود همین انبار است که کوچه‌های اطراف تاکنون گاز نداشته اند! به گفته او تا مدتی پیش با این بهانه که خانه‌های این اطراف جزو حریم گاز هستند امکان لوله کشی و گازرسانی نبود، اما مدتی است که این مسئله حل شده و اکنون تقریبا همه اهالی صاحب گاز شده اند. البته او این را هم می‌گوید که هنوز هم چند کوچه در انتهای روستا گاز ندارند. خیابان اصلی را تا انتها می‌رویم، از کوچه‌های پیچ در پیچ عبور می‌کنیم و به جایی می‌رسیم که تا دوردست‌ها فقط اراضی بایر و خاکی است. ساخت و ساز‌های غیراصولی غیراستاندارد و نقلی که شانه به شانه هم چسبیده اند از دیگر تصاویری است که دهرود را به حاشیه شهر شبیه‌تر کرده است تا روستا، همچنین بلوکه‌های ساختمانی که ما را یاد پلمب‌های شهرداری در شهر می‌اندازد. مرادی، از ساکنان این کوچه، می‌گوید: کسی دیگر امکان ساخت وساز در این محدوده را ندارد و این بلوکه‌ها را هم گذاشته اند تا کسی نتواند این اراضی را بدون حساب و کتاب بفروشد.
محمدی، یکی دیگر از اهالی محل، هم به مشکلات بهداشتی این منطقه اشاره و از کمبود مراکز خدماتی در هم جواری با این روستا گله می‌کند. وی ادامه می‌دهد: به‌علت اینکه ما را جزو منطقه شهری نمی‌دانند بسیاری از خدمات نیز به ما ارائه نمی‌شود و برای مثال در برخی کوچه‌ها با مشکلاتی از جمله کمبود نور دست و پنجه نرم می‌کنیم.
وی می‌گوید: زباله‌ها امانمان را بریده و تجمیع زباله‌ها در این منطقه صدای اهالی محل را درآورده است. در همین رابطه بار‌ها این مشکلات را با مسئولان در میان گذاشته‌ایم و همچنان امیدواریم که سرانجام مشکلات این روستا که در هم جواری با مشهد قرار دارد حل شود.
لعاب سماورسازی‌ها در آب آشامیدنی
داخل خانه هر یک از اهالی دهرود یک دستگاه تصفیه آب وجود دارد. آن‌ها با اینکه وضع اقتصادی مناسبی ندارند و در تهیه بسیاری از کالا‌های ضروری خود مانده اند ناچارند این دستگاه را بخرند و هر چند وقت یک بار فیلتر‌های آن را تعویض کنند؛ دلیلش آب آشامیدنی نامناسبشان است. برخی از ساکنان می‌گویند دلیل این بی کیفیتی این است که آب دهرود از یک منبع تأمین می‌شود و احتمالا منبع آب مشکل دارد. تعدادی دیگر از اهالی، اما دلیل اصلی پایین بودن کیفیت آب دهرود را حضور تعداد زیادی سماورساز می‌دانند. آن طور که یکی از ساکنان می‌گوید این سماورساز‌ها مدام درحال لعاب کاری هستند و آب ناشی از لعاب کاری را در چاه می‌ریزند.
به گفته او از آنجا که تأمین بخشی از آب آشامیدنی اهالی دهرود از چاه است، این آب هم وارد آب آشامیدنی می‌شود که طعم بسیار بدی دارد. اهالی دهرود معتقدند با اتصال به شهر مشکلاتشان برطرف می‌شود و می‌توانند همچون دیگر ساکنان محلات اطراف با امکانات شهری روزگار بگذرانند.
به خیابان اصلی که باز می‌گردیم هرج و مرج، شلوغی و ترافیک نمایان می‌شود. زمین خاکی بزرگی در کنار خیابان تبدیل به ورزشگاه فوتبال اهالی شده است و در آن سوی خیابان هم تعداد زیادی از مغازه‌های خدمات خودرویی مشغول کارند. برای مشخص کردن مرز بین شهر و روستا به کوچه و خیابان ها، ساخت و سازها، خیابان کشی‌ها و ... توجه می‌کنیم، اما تنها چیزی که خودنمایی می‌کند چرای گوسفندان در اراضی وسیع رها شده است.
دهرود به شهر الحاق نمی‌شود
فرماندار مشهد در پاسخ به دغدغه اهالی دهرود مبنی بر الحاق به شهر می‌گوید: پیش از این در مصاحبه‌ای اعلام کردم که دهرود متولی دارد و دهیاری با سرانه‌ای که به این روستا تعلق می‌گیرد به امورات رسیدگی می‌کند، اما اینکه مردم خواستار الحاق به شهر مشهد هستند موضوع دیگری است که باید بررسی شود.
محمدرضا هاشمی در ادامه می‌گوید: در حریم مشهد بیش از ۱۰۰ روستا وجود دارد و نمی‌شود موضوع الحاق به شهر را درباره همه این روستا‌ها به راحتی مطرح کرد.
فرماندار مشهد در پاسخ به قرار گرفتن دهرود در میان یک منطقه شهرداری مشهد می‌گوید: درصورتی که مطالبه مردم این باشد، این موضوع بررسی می‌شود، اما باز هم می‌گویم ده‌ها روستای دیگر در حریم مشهد قرار دارند و زیر نظر بخشداری مرکزی اداره می‌شوند.
آب آشامیدنی سالم است
از دیگر مسائل مهم دهرود نبود آب آشامیدنی مناسب به دلیل وجود لعاب سماورساز‌ها در آب آشامیدنی است. سال ۹۶ یکی از اعضای شورای دهرود در گفتگو با خبرگزاری تسنیم آن را تأیید و بیان کرده بود: قبلا آب این محدوده از چاهی نزدیک سیستم سماورساز‌ها تأمین می‌شده است که با انجام آزمایش‌هایی معلوم شد آب به همین دلیل مشکل دارد که پس از آن موتور این چاه خاموش و برای تأمین آب آشامیدنی دهرود از آب مشهد استفاده شده است. حالا امیر رضایی، دهیار روستای دهرود، می‌گوید: تأمین آب شرب روستا‌ها متفاوت از مناطق شهری است و قبول داریم که آب منطقه دهرود دارای طعم و برای شهروندان آزار دهنده است، اما این آب آشامیدنی است و طعم دار بودن آب نیز امری عادی است.
به گفته رضایی در واقع آب روستا‌ها نیمی از آب شهری و نیمی از آب چاه است و به این شکل آب روستایی تأمین می‌شود و اکنون آب دوباره آزمایش شده و ناسالم بودن آن به دلیل وجود آب لعاب کاری سماورساز‌ها منتفی است.
او درباره وضعیت نامناسب خیابان اصلی نیز می‌گوید: دهرود در میان چند حریم شهری و جاده‌ای قرار دارد که یکی از آن‌ها حریم جاده است و به همین دلیل اقداماتی، چون آسفالت و... در حوزه اختیارات ما نیست. از طرفی ما موظف به حفظ حریم هستیم، اما سعی می‌کنیم داخل خود روستا آسفالت و جدول کشی را تأمین کنیم.
به گفته رضایی به‌تازگی پیمانکاری از‌سوی اداره راه و شهرسازی تعیین شده و آیلند خیابان در هفته آینده اصلاح خواهد شد؛ هرچند اصلاح دوطرف این آیلند نیازمند تأمین بودجه است.
مهم ترین دغدغه ها
الحاق نشدن به محدوده شهری
نبود گازکشی کامل
نداشتن اجازه ساخت و ساز
آب آشامیدنی بی‌کیفیت
خیابان‌کشی و آسفالت‌های نامناسب
زمین‌های رهاشده
جمع‌آوری نامناسب زباله ها
کمبود مراکز خدماتی
کمبود امنیت
کمبود فضای سبز