صفحه نخست

سیاست

اقتصاد

جامعه

فرهنگ‌وهنر

ورزش

شهرآرامحله

علم و فناوری

دین و فرهنگ رضوی

مشهد

چندرسانه‌ای

شهربانو

افغانستان

عکس

کودک

صفحات داخلی

درباره اختراع تلویزیونی که مزه غذا‌ها را بازسازی می‌کند

  • کد خبر: ۹۳۳۱۲
  • ۰۴ دی ۱۴۰۰ - ۱۲:۰۰
هرازگاهی که خبر ثبت اختراعی جدید به گوش می‌رسد، پیش از آنکه خبر امیدبخش و شادی آور باشد؛ عجیب و باورناپذیر است. برای مثال چند روز پیش و در کشور ژاپن از تلویزیونی رونمایی شد که می‌تواند مزه‌ها را تقلید کند و هر چه روی آن به تصویر کشیده می‌شود، طعم آن را با ترکیب ادویه‌های مختلف بازسازی می‌کند.

مریم شیعه زاده | شهرآرانیوز - هرازگاهی که خبر ثبت اختراعی جدید به گوش می‌رسد، پیش از آنکه خبر امیدبخش و شادی آور باشد؛ عجیب و باورناپذیر است. برای مثال چند روز پیش و در کشور ژاپن از تلویزیونی رونمایی شد که می‌تواند مزه‌ها را تقلید کند و هر چه روی آن به تصویر کشیده می‌شود، طعم آن را با ترکیب ادویه‌های مختلف بازسازی می‌کند. در واقع این تلویزیون فراتر از حس بینایی و حس شنوایی، حس چشایی افراد را نیز درگیر می‌کند. تماشاگران این تلویزیون، می‌توانند با لیسیدن صفحه نمایش، طعم ماده غذایی را بچشند که نمایش داده می‌شود و «هومی میاشیتا» امیدوار است که اختراعش ارتباط و تعامل مردم با دنیای خارج را بهبود بخشد.

ایده ساخت این تلویزیون زمانی به ذهن میاشیتا خطور کرد که کووید-۱۹ سبک زندگی مردم را دستخوش تغییراتی کرد و تا حدودی ارتباط آن‌ها با دنیای بیرون را به حداقل رساند. نحوه کار اختراع او، به این صورت است که گردونه‌ای شامل ده اسپری طعم دهنده؛ تلاش می‌کنند تا طعم ماده غذایی را بازسازی و این امکان را مهیا کنند که مردم چیزی مانند غذا خوردن در رستوران را تجربه کنند و همه این‌ها در حالی است که در خانه خود استراحت می‌کنند و به تماشای برنامه‌های تلویزیونی می‌پردازند.

تاریخ اختراعات جهان، پر از محصولاتی است که بود و نبودشان، تأثیر زیادی در بهبود زندگی مردم نداشت و هیچ گاه به ابزار‌هایی همگانی تبدیل نشدند. فارغ از موضوع کارایی این تلویزیون، هزینه بالای ساخت آن نیز باعث می‌شود تا با اقبال عمومی روبه رو نشوند. سال‌ها پیش هم «نیمشجا راناسینگه» از سنگاپور تلاش کرد تا با به کارگیری الکترودها، طعم غذا‌ها را بازسازی کند و پیش‌تر هم کسانی بودند که برای رسیدن به چنین محصولی تلاش کردند. حاصل همه این تلاش ها، اما ایده شکست خورده‌ای بود که راه به جایی نبرد. راناسینگه به دنبال فرایندی غیرشیمیایی بود تا هزینه ذخیره، نگهداری و کار با مواد را به حداقل برساند و مزه‌ها را با واسط‌های چشایی دیجیتال بازسازی کند.

از آخرین تلاش‌های او برای رسیدن به این هدف چیزی حدود ۸ سال می‌گذرد و دیگر خبری از ادامه فعالیت‌های او نشد. برخی ایده‌ها هرچقدر جذاب، اما دست آخر محکوم به شکست هستند. در سال‌های اخیر ایده تلویزیون‌های هوشمند در عصر وب گردی سریع و راحت با تلفن‌های همراه و لپ تاپ یکی از این موارد بود. حالا باید منتظر ماند و دید تا در آینده چه اتفاقی برای تلویزیون‌هایی خواهد افتاد که حس چشایی افراد را درگیر می‌کند.

ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.