سید محمدرضا هاشمی | شهرآرانیوز؛ اگر شما در دوره افغانستان نوین در کابل زندگی کرده باشید؛ با واژه «ایران هراسی» آشنا هستید، پروژه‌ای که معلوم نیست پشت سر او چه فرد یا گروهی است. اما نتیجه اقدامات تفرقه‌افگنانه طرفداران این تفکر بارها اتحاد دو ملت دوست و برادر ایران و افغانستان را نشانه گرفته است.
اصولا ما افغانستانی‌ها رابطه نزدیکی با مردم ایران داریم، مثلا همین هفته پیش بود که مزدور تکفیری‌ها در حرم مطهر رضوی که ارادت مردم افغانستان به این مکان مقدس تنها محدود به شیعیان نیست و اهل تسنن این کشور هم آرزوی زیارت حرم امام مهربانی‌ها را دارند، با حرمت شکنی حریم رضوی، دو روحانی را شهید و یکی دیگر را مجروح کرد، نخبگان و مقامات ایرانی در کنار دیگر اقشار جامعه در کنار مردم افغانستان ایستادند و با صدای بلند فریاد زدند، تروریست قوم و جغرافیا ندارد.
حالا هنوز یک هفته نشده ورق برگشته و باز هم دشمنان برادری و برابری دو کشور همزبان و دارای پیشینه قابل افتخار و احترام با حمله به ساختمان سفارت جمهوری اسلامی در کابل و همچنین کنسولگری ایران در هرات ریشه اتحاد را نشان نگرفتند، تا ایرانی‌ها و افغانستانی‌ها را به جان هم بیندازند.
اما خبر ندارند که ما افغانستانی‌ها خانه شریک ایرانی‌ها هستیم، ما خون شریکیم، غم شریکیم، ما برادریم، برادران خونی.
یا به قول «محمدکاظم کاظمی»:
ما شاخه‌های توأم سیبیم و دور نیست
باری دگر شکوفه بیاریم توأمان
در روزهای گذشته که ساختمان کنسولگری جمهوری اسلامی ایران در هرات مورد تعرض عده‌ای قرار گرفت که هویت مشخصی ندارند، مردم و فرهیختگان هراتی با تبری جستن از عاملان این حادثه با تاکید بر ریشه مشترک دو کشور در صفحات مجازی خود در فیس بوک، اینستاگرام و توئیتر ضمن محکوم کردن این حملات بر اتحاد و دوستی بیشتر تاکید کردند.
دستی بده که ـ گرچه به دنیا امید نیست ـ
شاید پلی برای رسیدن، درست شد
چرا مردم ما بدترین راه را برای بیان احساسات انتخاب می‌کنند!
مردم هرات آنقدر شعور و انصاف دارند که خدمات ایران را برای ملت افغانستان فراموش نکنند
چرا برای بسته بودن مدارس دخترانه تظاهرات نمی‌کنید؟
بیدار و هوشیار باشید
مراقب بازی‌های رسانه‌ای باشیم
روایط دو کشور را با پخش احساسات منفی تخریب نکنیم
ایران حوزه فرهنگی ماست
چه کسی می‌خواهد منو تو ما نشویم
دشمنان کار خود را می‌کنند
بیشتر بخوانید: