به گزارش شهرآرانیوز؛ برای خیلی از ما همین که بتوانیم با همه مشغله‌ای که داریم، چند ساعتی را درطول هفته ورزش و بدنمان را از این خمودگی خارج کنیم، خودش خیلی مهم است. ولی واقعیت امر این است که ورزش کردن هم مانند هرکار دیگری زمان و مکان و اصول و قواعد خودش را می‌طلبد، یعنی مهم است که بدانیم صبح ورزش کنیم یا عصر، گروهی یا انفرادی، قدرتی یا سرعتی و هوازی یا بی‌هوازی؟
شاید فکر کردن به این موضوعات لابه‌لای این همه مشغله و مشکلاتی که گرفتارش هستیم، کاری بی‌اهمیت به‌نظر برسد، مانند فکر کردن به تزیینات غذا، درست در زمانی که بسیار گرسنه‌ایم. ولی اگر واقعا از ورزش کردن به‌دنبال تندرستی و کسب انرژی هستیم، باید به این جنبه از اصول ورزش کردن هم اهمیت بیشتری بدهیم.
۲۰%
افرادی که در عصر ورزش می‌کنند تا ۲۰درصد دیرتر از طرف‌داران ورزش صبحگاهی به نقطه خستگی می‌رسند.
یک ساعت در هفته
کسانی که اهل ورزش نیستند باید ورزش‌کردن را با بیست دقیقه ورزش در روز و سه روز در هفته ادامه و کم‌کم این زمان را افزایش دهند.
۹۰ دقیقه
دست‌کم ۹۰ دقیقه پیش از رفتن به رختخواب باید ورزش را تمام کرد. این کار به بدن زمان کافی می‌دهد تا آرام شود.
۲ تا ۶ بعدازظهر
بین ساعت ۲ تا ۶ بعدازظهر، دمای بدن در بالاترین حد خود و بهترین شرایط قرار دارد و می‌تواند مؤثرترین زمان روز برای ورزش کردن باشد. در این دوره زمانی، بدن انعطاف‌پذیرتر، دارای تحرک بیشتر و پرانرژی‌تر است و احساس چابکی بیشتری می‌کند.
افرادی که مشغله زیادی دارند، بهتر است که صبح‌ها ورزش کنند، چون احتمال قطع فعالیت‌های ورزشی منظم در عصر‌ها و ساعت‌های پایانی روز بیشتر است. خیلی وقت‌ها خستگی زیاد یا داشتن مسئولیت‌های بسیار فرصت ورزش کردن را از ما می‌گیرد.
کارشناسان حوزه سلامت بر ورزش صبحگاهی تأکید دارند و بررسی‌های میدانی پژوهشگران نیز نشان می‌دهد ورزش‌کردن در صبح مزیت بیشتری برای بدن دارد.
تمرین تناوبی با شدت بالا، دویدن زیاد، شنای طولانی و سنگین، طناب‌زنی، پرش، دوچرخه‌سواری رقابتی و وزنه‌برداری سنگین نمونه‌هایی از ورزش‌های سنگین و شدید هستند که انجام آن‌ها درطول روز توصیه می‌شود.
باوجود همه مزیت‌هایی که ورزش صبحگاهی دارد، ورزش در عصر هم می‌تواند فایده‌های دیگری برای بدن داشته‌باشد، البته نه ورزش سنگین و این بستگی زیادی به خود فرد دارد.
ورزش‌های هوازی و کششی، یوگا، پیاده‌روی، شنا، دوچرخه‌سواری آرام و وزنه‌برداری سبک تا متوسط نمونه‌هایی از فعالیت‌های با شدت سبک تا متوسط هستند که انجام آن‌ها در شب و نهایت تا یک‌ساعت پیش از خواب توصیه می‌شود.
تغذیه با ورزش رابطه مستقیمی دارد، یعنی اینکه چه‌چیزی و چه‌زمانی بخوریم، برعملکرد بدنمان در زمان ورزش‌کردن اثرگذار است و می‌تواند سبب عملکرد بهتر عضلات یا حتی تحلیل آن‌ها شود.
برای ورزش‌های سبکی مانند پیاده‌روی یا دوچرخه‌سواری یک‌ساعت پس از غذا و پیش از آن باید ورزش کرد.
اگر برای ورزش‌کردن به انرژی بیشتری نیاز است می‌توان دو تا سه ساعت پس از صرف غذا و پیش از وعده غذایی بعدی ورزش کرد.
غذا‌های سبکی مانند میوه یا آب را می‌توان پیش از ورزش مصرف کرد، اما غذا‌های سنگینی مانند گوشت را بهتر است دست‌کم سه ساعت پیش از ورزش استفاده کرد.
برای چربی‌سوزی باید کالری کمتر از سوخت روزانه دریافت کرد، ولی برای عضله‌سازی باید کالری بیشتری دریافت کرد.
مصرف موادغذایی دارای پروتئین، کربوهیدرات و چربی برای همه افرادی که ورزش می‌کنند، ضروری است و بسته به هدف از ورزش کردن میزان دریافتی آن‌ها متفاوت می‌شود.
بهترین زمان ورزش‌کردن برای چربی‌سوزی صبح زود پس از بیدارشدن و پیش از خوردن صبحانه است، چون سبب فعال‌شدن سیستم لنفاوی، افزایش متابولیسم بدن و کاهش اشتها می‌شود.
تستوسترون در عضله‌سازی نقش مهمی دارد و بدن ما بعدازظهر‌ها این هورمون را بیشتر تولید و ترشح می‌کند، ازاین‌رو ورزش‌کردن دراین زمان کمک بیشتری به عضله‌سازی در مردان و زنان خواهد کرد.
زنان = ورزش صبحگاهی به چربی‌سوزی شکم و بهبود فشارخون در زنان کمک زیادی می‌کند، ولی اگر قصد عضله‌سازی دارند، بهتر است که عصر‌ها ورزش کنند.
مردان = مردان برخلاف زنان با ورزش عصرگاهی چربی شکمی بیشتری می‌سوزانند و فشارخونشان بیشتر کنترل می‌شود. همچنین عضله‌سازی‌شان در حالت بهتری قرار دارد.