واکنش انسان در برابر بیماری‌ها یک امر عادی و طبیعی است. برای نمونه، با شیوع بیماری کرونا و درگیر شدن افراد با آن، بدن به اقدام مقابله‌ای می‌پردازد. این کار یک واکنش طبیعی در برابر بیماری برای رسیدن به سلامت جسم است. واکسیناسیون نیز در همین راستا انجام می‌شود.
بنابراین، توجه به سلامت جسم یک کار طبیعی و معقول است، ولی از آنجا که ما دارای ۳ ویژگی جسمی، روحی و معنوی هستیم، نباید از هیچ‌کدام غافل شویم. به عبارت دیگر، باید به هر ۳ بعد زندگی انسانی‌مان که قوت، امید و قلب پاک است توجه کافی داشته باشیم تا زندگی لذت‌بخشی را برای خود و اطرافیانمان به ثمر برسانیم.
با این توصیف، دقت در سلامت در هر ۳ بعد گفته‌شده چه در زندگی فردی چه اجتماعی، برای همگان یک وظیفه است، زیرا در جامعه‌ای که یکی از ۳ عنصر سلامت جسمی، روحی و معنوی نباشد، بدون تردید، چهره و صحنه‌ای مریض و بیمارگونه رخ خواهد نمود. این نکته مهم برای شهری که محور و تکیه‌گاهش بارگاه منور رضوی است، بیش از هر منطقه و خطه‌ای باید رعایت شود که البته انگیزه و همت مردم و مسئولان در برآورده شدن آن بسیار کارساز است.
از این نکته برداشت می‌شود که هرچند انسان به درجه‌ای می‌رسد که برای سلامت جسمی‌اش مجبور به رعایت برخی نکات می‌شود، ۲ بعد روح و معنویت از جمله اقدام‌هایی است که شاید هرگز کسی به آن توجه نکند. همین مسئله خانه و کاشانه‌مان را از سرزندگی به بی‌حالی و کسالت می‌کشاند در حالی که جسم سالم به روح و معنویت سالم متکی است.
بنابراین، مسئله سلامت معنوی از جمله بحث‌های جدید یک قرن اخیر است که در دانشگاه‌های پزشکی دنیا مطرح می‌شود و امروز در ایران نیز مدنظر است. با نگاهی به تاریخ اسلام، این مسئله مهم را در سیره معصومان (ع) می‌بینیم.
از این رو، بهترین گزینش برای رسیدن به آن پیروی از خط درست و نتیجه‌بخش ایشان است و برای ما مشهدی‌ها این فرهنگ زندگی با الگوگیری از امام رضا (ع) بیش از همه اهمیت دارد و بدون تردید، برای تقویت معنویت خود، علاوه بر زیارت و سلام هرروزه به آن حضرت، توجه به ارزش‌هایی مانند دوستی، راستی، مهربانی، کرامت، ایثار، کمک و یاری انسان را به سعادت و به‌زیستی می‌رساند.
به همین علت، این زیست معنوی که همان گذشت از خود و دوری از خصلتی همچون دنیاپرستی است، به رضایتمندی و بهره‌مندی از زندگی می‌رسد. وقتی از «خودم‌خودم» ها، دور شویم و کمی حق را به دیگران بدهیم، به طور حتم یک گام به سوی معنویت که جزوی از سلامت در زندگی و در نتیجه طول عمر بیشتر است برداشته‌ایم و نوعی شادمانی و نشاط درونی در خود احساس خواهیم کرد. پس علاوه بر اینکه نباید زندگی را سخت گرفت و بیش‌ازاندازه به دنبال مادیات بود، باید خودخواهی‌ها را کنار بگذاریم تا با انگیزه و هدفمندی به شادمانی و آرامش برسیم.