علی موسی زاده
آخرین مطالب علی موسی زاده
آموزش داستان نویسی | تداوم حافظه (بخش هشتم)
وقتی راجع به لحظه حال یا زمان حال داستان صحبت می‌شود، این را فارغ از زمان دستوری افعال باید درنظر گرفت؛ در اینجا، منظور وضعیت فعلی شخصیت‌ها در روایت است.
آموزش داستان نویسی | تداوم حافظه (بخش هفتم)
اگر ماجرا‌های تشکیل دهنده یک داستان را شبیه به یک توده در نظر بگیریم و مجموعه کلمات متن داستان را محوری از نقطه آ (شروع) تا نقطه ب (پایان)، آن گاه، با جلوبردن نقطه آ روی محور فرضی روایت، می‌توانیم کاری کنیم که وضعیت فعلی داستان با این برش نامتعادل‌تر شود.
آموزش داستان نویسی | تداوم حافظه (بخش ششم)
گلشیری، برای ایجاد پیوند بین عنصر اول و عنصر دوم، که ناشی از تداعی و یادآوری است، به شکل‌های مختلفی عمل کرده است. تکنیک‌هایی که او برای پل زدن بین دو لحظه در این داستان کوتاه به کار برده است، از رمان «خشم و هیاهو»ی فاکنر هم گسترده‌تر است.
آموزش داستان نویسی | تداوم حافظه (بخش پنجم)
در ذهنش، جایی که گذشته دست از سرش برنمی دارد و او را در کوره‌ای از عذاب درونی می‌سوزاند و می‌سوزاند و در تداوم گذشته نگه می‌دارد تا «حالـ» ـش را مسموم و زهرآلود کند.
آموزش داستان نویسی | تداوم حافظه (بخش چهارم)
با این جهش به گذشته، متوجه می‌شویم که «علت» وضعیت فعلی لی چه اتفاقی بوده و در پشت این رفتار‌های خاص چه رخداد ویرانگری پنهان است.
آموزش داستان نویسی | تداوم حافظه (بخش سوم)
انگیزه‌های شخصیت‌ها یکی از مهم‌ترین موتور‌های محرک برای یک روایت است، چون حرکت شخصیت هاست که وقایع و حادثه‌ها و سرنوشت خود آنها و دیگران را می‌سازد.
آموزش داستان نویسی | تداوم حافظه (بخش دوم)
اگر فاکنر در «یک گل سرخ برای امیلی» زمان را در واحد‌های بزرگ جابه جا می‌کند، گلشیری برخوردی میکروسکوپی با خاطرات و تداعی آنها دارد.
آموزش داستان نویسی | تداوم حافظه (بخش اول)
برای مدرنیست ها، زمان متغیر عمل می‌کند و دائم درحال تغییر شکل است. توالی ندارد و ممکن است الان ساعت دو باشد و کمی بعد ساعت یک یا حتی دیروز یا پارسال.
آموزش داستان نویسی | ملخ هایی که زردی گندمزار را جویده اند
یک نویسنده باید یاد بگیرد در کارش به فرم اهمیت بدهد، دایره تکنیک هایش و توانایی فنی اش را آن قدر گسترش و ارتقا دهد که بتواند قلمش را به سمت‌های مختلفی بچرخاند.
آموزش داستان‌نویسی | شاه‌ماهی‌های دریاچه‌های خالی (بخش اول)
بعضی از نویسنده‌ها ممکن است این تصور را داشته باشند که استفاده از عوامل بیرونی نوعی از ناخالصی را به همراه دارد، و ترجیح بدهند که فقط با اتکا به قوه تخیل و پرواز‌های ذهنی شان سوژه‌ها را پیدا کنند.
آموزش داستان نویسی | وقتی فوتون ها کند می شوند (بخش دوم)
گاهی ذهن عادت می‌کند که موقع روایت کردن داستان رویکردی ذره بینی یا حتی میکروسکوپی پیدا کند و وسواس گونه به ریزه کاری‌ها و اجزای کوچک صحنه بپردازد.
آموزش داستان نویسی | وقتی فوتون ها کُند می شوند (بخش اول)
شاید یکی از تفاوت‌های متون تاریخی و داستانی در همین باشد که تاریخ معمولا به کلیت وقایع می‌پردازد و برای تاریخ دان، اغلب، آدم‌هایی اهمیت دارند که در رأس قضایا قرار دارند و توده‌های مردم را به حرکت درمی آورند.
آموزش داستان نویسی | این شانزده نفر که به من زل زده اند (بخش دوم)
گاهی ممکن است چاره‌ای نداشته باشید، یا هر کاری بکنید بازهم از تراکم این ترافیک کم نشود و اصلا شرایط داستانی و قصه‌ای که درحال تعریف آن هستید ایجاب کند که شخصیت‌ها در فضایی متراکم وارد داستان شوند.
آموزش داستان نویسی | این ۱۶ نفر که به من زل زده‌اند (بخش اول)
آدم‌ها در ابتدا سایه‌هایی محو و بی‌هویت‌اند، غریبه‌هایی که هیچ نشانه‌ای از آنها درکار نیست و خواننده اصلا تکلیف خودش با آنها را نمی‌داند.
آموزش داستان نویسی | جمله ای به تمام زبان های دنیا (بخش سوم)
به جز موقعیت‌های داستانی که شخصیت‌ها را به چالش بکشند یا آنها را وادار کنند که بر سر دوراهی‌ها تصمیم‌های حیاتی بگیرند، می‌توان از عنصری دیگر هم اسم برد: تازگی و نوآوری.
آموزش داستان نویسی | جمله‌ای به تمام زبان‌های دنیا (بخش دوم)
عناصر محلی و خاصی که آکوتاگاوا استفاده می‌کند در یک جغرافیای محدود و کوچک تعریف شده‌اند، اما ــ برعکسِ تلقی جهانی شدن تمام مخاطبان را در سرتاسر جهان مجذوب خودش کرده است.
آموزش داستان‌نویسی | جمله ای به تمام زبان های دنیا (بخش اول)
به این علت که اکثر مترجمان ما ادیب و یا نویسنده نیستند میزان تسلط آنها به زبان مقصد (که همان فارسی باشد) به طور نسبی کم است، و همین باعث می‌شود که رویکردی ساده، نزدیک به گفتار و بدون پیچ وخم‌های سبک شخصی پیش بگیرند.
آموزش داستان نویسی | از سنگ و آب و شیاطین دیگر (بخش سوم)
اولین پیامی که در شخصیتی که متحول می‌شود وجود دارد امکان تغییر آدم‌ها از خوب به بد و از بد به خوب و درکل از یک وضعیت به هر وضعیت دیگر است.
آموزش داستان نویسی | از سنگ و آب و شیاطین دیگر (بخش دوم)
تغییروتحول شخصیت چه‌زمانی باورپذیر است و چه زمانی نه. مثلا، می‌شود قبول کرد که یک شخصیت به تغییری عمیق در شخصیت خودش فکر کند و روز بعد که سر از بالش برمی‌دارد به آدم دیگری تبدیل شده باشد؟
آموزش داستان نویسی | از سنگ و آب و شیاطین دیگر (بخش اول)
در این جهان داستانی، وقایعِ روزمره و پیش‌پاافتاده‌اند که روایت و درونیات و دغدغه‌های شخصیت یا شخصیت‌ها را می‌سازند و اجزای قصه با همین واحد‌های پیکسلی ریز شکل می‌گیرند.
۱ بعدی
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.