فرید اصغریان

نمایشگاه «ناخانه» در گالری هنگام روایت دغدغه حمیده سردارآبادی است از خانه‌هایی که با تخریب‌شان بخشی از خاطرات ما نیز فرو می‌ریزد.

پس از دو سال، نمایش بلوار الیزابت در تماشاخانه بهار جان گرفته است؛ اجرایی تازه با گروهی که تجربه‌های خود را با این متن خانوادگی درهم آمیخته‌اند.

نمایش «آن‌سوی آینه» به کارگردانی حسین اکبرپور که این روزها در پردیس تئاتر مستقل روی صحنه می‌رود، تجربه‌ای از دیدن حقیقت‌های پنهان در زندگی است.

علی مشهدی تو «۳۶۰ درجه» از قصه‌هایی گفت که هنوز بعد بیست سال تماشاگر دارن؛ از «سه‌درچهار» و «نوروز رنگی» تا خاطرات تلخی که با بعضی تهیه‌کننده‌ها گذشت. از عشقش به مشهد گفت، از سختی‌های مسیر، و از این حقیقت تلخ: «برای شکار نهنگ باید به اقیانوس رفت… و تهران همون اقیانوسه.» اما پشت همه‌ی این تجربه‌ها یه چیز پررنگه: شوقِ نوشتن. چیزی که هنوز براش مثل اولین روز، تازه و زنده‌ست. این‌بار در «۳۶۰ درجه»، روایتِ بی‌پرده‌ی علی مشهدی رو بشنوید؛ جایی که هنر و زندگی به هم می‌رسند.

از لحظاتی قبل و با حضور جمعی از مسئولان دستگاه‌های اجرایی، پانزدهمین نمایشگاه تخصصی رنگ و رزین، پوشش‌های صنعتی، چسب، مواد شیمیایی و کامپوزیت‌ها به همراه هفتمین نمایشگاه تخصصی صنعت چوب، یراق‌آلات، ماشین‌آلات مبلمان و صنایع وابسته آغازبه‌کار کرد.

نمایش «صندلی» با جهان یک بازی موبایلی، رقابت و طنزی آشنا را به صحنه می‌آورد و تماشاگر را هم سرگرم و هم به فکر فرو می‌برد.

بعضی روایت‌ها فقط مرور گذشته نیستن؛ سفری‌ان به دلِ روزهایی که هنوز تصویرهاش روشنه.ماشاالله شاهمرادی‌زاده، بازیگری که جنگ رو با گوشت و پوست لمس کرده، این‌بار در «۳۶۰ درجه» از تجربه‌هایی می‌گه که هیچ‌وقت روی پرده درست دیده نشدن؛ از شب‌هایی که برای رزمنده‌ها نمایش اجرا می‌کرد، از تئاترهایی که وسط بیابون با یک چفیه و یک بیل روی صحنه می‌برد، و از روزهایی که هنر، بخشی از همان جبهه بود.از شوقش به سینما گفت، از مسیر پرپیچ‌وخم بعد از جنگ، و از خاطره‌هایی که هنوز مثل یک صحنه‌ی ناتمام توی ذهنش مونده.همراه ما باشین؛ این‌بار جنگ و هنر رو از زاویه‌ی نگاه صریح و پر از خاطره‌ی ماشاالله شاهمرادی‌زاده بشنویم.

نمایشگاه «زیبایی فرّ خداوند است» تازه‌ترین مجموعه آثار رضا فردوسی است که به شاعر پیشکسوت مشهدی، محمدباقر کلاهی اهری تقدیم شده و این نمایشگاه پیوندی است میان رنگ و کلام؛ جایی که نقاشی‌ها روایتگر احترام و دوستی دیرینه یک هنرمند با شاعرند. اگر به تجربه‌های میان‌رشته‌ای در هنر، پیوند نقاشی با ادبیات و گفت‌وگوی رنگ‌ها با کلمات علاقه‌مندید، این نمایشگاه در نگارخانه سفید فرصتی ویژه برای شماست.

معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان برنامه و بودجه کشور گفت: توسعه قطارشهری مشهد، اولویت دولت برای رفاه عمومی و کاهش آلودگی هواست.

جنگ روزی تمام شد، اما روایتش هیچ‌وقت متوقف نشد. آنچه در خاکریز‌ها گذشته بود، در تاریکی سالن‌ها دوباره جان گرفت. سینما شد جایی برای ثبت لحظه‌هایی که اگر دوربین نبود، شاید فقط در خاطره‌ها محو می‌شدند. این قاب‌ها یاد ما آوردند که دفاع فقط نبرد با دشمن نبود؛ قصه‌ی مادر‌هایی بود که چشم‌انتظار ماندند، رفاقت‌هایی که در سخت‌ترین لحظه‌ها ساخته شدند، و فرمانده‌هایی که انتخاب‌هایشان سرنوشت یک ملت را تغییر داد.سینمای دفاع مقدس حافظه‌ای جمعی ساخت؛ حافظه‌ای که هنوز هم ما را برمی‌گرداند به روز‌هایی پر از اشک و لبخند، امید و ایستادگی. این ویدئو مروری است بر همان خاطره‌ها؛ روایت تصویری نسلی که با سینما جنگ را به یاد سپرد.

شیرخوارگاه حضرت علی‌اصغر(ع) مشهد به عنوان تنها مرکز و بزرگ‌ترین مرکز نگهداری از نوزادان، کودکان و نوباوگان بدسرپرست و بی‌سرپرست در استان خراسان رضوی، هم‌اینک در حال نگهداری و پذیرش بیش از ۸۰ کودک است.

نمایش «طبیب اجباری» بعد از ده سال بار دیگر با ترکیب موسیقی محلی گیلان و آذربایجان در تئاتر شهر روی صحنه می‌رود.

آیین پایانی یازدهمین کنگره ملی شعر «از توس تا نیشابور» امشب در مشهد برگزار شد و طی آن از هشت شاعر برگزیده و دو پیشکسوت خراسانی تقدیر به عمل آمد.

نمایش « چهار دقیقه» که این روزها در تماشاخانه‌ بهار روی صحنه می‌رود، قصه‌ سوگواری طولانی‌ است که مرز میان واقعیت و خیال را در هم می‌ریزد.

شاخص کیفیت هوای مشهد روی عدد ۱۲۵ و در شرایط ناسالم برای گروه‌های حساس قرار دارد.

نمایشگاه نقاشی «رِمو» که در نگارخانه آسمان برگزار می‌شود آیینه‌ای ترک‌خورده از چهره‌های انسان امروز است؛ زخم‌ها، سکوت‌ها و خاطراتی که هرکدام‌مان در خود حمل می‌کنیم.

نمایش «ایستگاه مترو» که این روزها در تماشاخانه‌ بهار روی صحنه می‌رود، تماشاگر را به دیداری دوباره با خاطره‌ها و مرزهای ناپیدای زندگی دعوت می‌کند.

۲۱ شهریور، روز ملی سینماست. روزی که قرار شد به جای تبریک‌های کلیشه‌ای، برویم سراغ آدمی که زندگی‌اش را پای پرده‌ها گذاشته است.

سرزمین بزرگ خراسان سرشار از قصه‌هایی و نوا‌هایی است که ریشه در تاریخ و جغرافیا دارد. کنار هم نشستن دوتار و آواز این قصه‌ها را تا همیشه ماندگار کرده است. لایق تو با نوازندگی ابوالفضل عسکریان و صدای امید رحمانی مقامی از نوا‌های شنیدنی این سرزمین است که بهانه شنیدنش میلاد پیامبر رحمت است.

برای میلاد قنبری، موسیقی نه از کلاس و دانشگاه، که از کوچه و محله‌های قدیمی آغاز شد. اولین تصویرش از صدا، برمی‌گردد به شش‌سالگی: طبل‌های بزرگ، نیسان آبی قدیمی و نوازنده‌ای که ایستاده بر بام خودرو، بر ریتم دسته عزاداری ویلن می‌زد. همان صداها و همان جمعیت‌های پرهیاهو، نخستین جرقه‌های کنجکاوی او را روشن کردند. سال‌ها بعد، مسیرش از کلاس‌های آهنگسازی به صحنه‌ی تئاتر رسید. روزی که تنها برای یک تست خوانندگی رفته بود، اتفاقی مسیر زندگی‌اش تغییر کرد؛ آهنگساز نمایش کنار کشید و او پیشنهاد داد که موسیقی کار را بسازد. به بهانه‌ی حضور او در جمع ما نشستیم و درباره‌ی تجربه‌های زیسته‌اش، پیوند موسیقی و تئاتر، و مسیری که از کوچه‌های قدیمی تا صحنه‌های رسمی طی کرده، گفت‌وگویی صمیمی انجام دادیم.