فرید اصغریان

در دل سکوت سالن، تئاتر "ساچمه پلو با مربای آلبالو" با نور‌های زرد و قرمز، داستانی از عشق، خیانت و آرمان‌ها را در فضایی پر از حسرت و انتظار روایت می‌کند. کافه‌ای متروک و ساده، که در آن گروهی از جوانان با آرزو‌های بزرگ به دنبال حقیقت هستند. در این فضا، صندلی‌ها و میز‌های فلزی نه تنها تماشاگر را به درون قصه می‌برند، بلکه راز‌هایی از گذشته و تضاد‌های انسانی را فاش می‌کنند. شخصیت‌ها در میان عشق و خیانت گرفتارند و در نهایت، این داستان تراژیک پرسشی را در ذهن تماشاگر باقی می‌گذارد که آیا آرمان‌های شکست‌خورده می‌توانند بذری برای فردای بهتر بکارند؟ این تئاتر این روز‌ها در پردیس مستقل تئاتر مشهد هر روز بر روی صحنه می‌رود.

گردشی در روستای تاریخی اصفهک که دومین روستای ثبت جهانی ایران است؛ در فاصله ۶۰۰ کیلومتری مشهد و در مسیر جاده کویری مشهد به طبس، روستایی قرار دارد که روزگاری بر اثر زلزله به ویرانه بدل شده بود اما حالا بعد از چند دهه ترکیب جذابیت‌ شهرهای کویری است. اصفهک این روزها بعد از ثبت جهانی به عنوان دومین روستای جهانی ایران حال‌وروز خوش و آرامی دارد.

گاهی آنقدر همه چیز برایمان عادی می‌شود که فکرش را هم نمی‌کنیم با عزیزانمان چطور رفتار می‌کنیم. همیشه این رفتارها بد نیستند! درست مثل رفتار عادی با پدرها. وقتی با خودمان فکر کنیم می‌فهمیم درست است حضورشان برایمان عادی شده اما زمانی که خدایی نکرده نباشند قدرشان را می‌دانیم! باور ندارید، دوباره آخرین پیامکی که برای پدرتان فرستادید را مرور کنید.

نوایی از آن ترانه‌های محلی است که خوانندگان بسیاری آن را در حال‌وهوای خودشان اجرا کرده‌اند. نوایی قصه عشق و هجران در سرزمین بزرگ خراسان است. سرزمینی که نغمه‌هایش با دوتار درآمیخته شده است. این اجرای نوایی از سوی ظاهر مرادی و امید رحمانی همراه با نوازندگی ابوالفضل عسکریان شاید تازه‌ترین شکل این ترانه است که بداهه از سوی این هنرمندان موسیقی مقامی در زیر آفتاب پاییزی و کویری اصفهک برای مخاطبان شهرآرانیوز و برنامه مقام‌نامه اجرا شده است.

نمایشنامه شایعات اثر نیل سایمون، این‌بار به کارگردانی مهدی فرخنده در پردیس تئاتر مستقل مشهد به روی صحنه می‌رود. این اثر که یکی از آثار برجسته در ژانر کمدی است، با روایتی پرجنب‌وجوش و طنزی ظریف، تماشاگران را به فضایی شاد و پررمزوراز دعوت می‌کند.

به اندازه همه آدم‌هایی که در حرم مطهر امام رضا(ع) آمد و شد دارند، قصه هست برای شنیدن. قصه‌هایی شنیدنی. مثل قصه اکرم خانم و همسرش که دست روزگار آنها را از تبریز به تهران و پس از آن به مشهد کشانده و الآن ده سال است که مجاور حریم رضوی شده اند. اکرم خانم، چنان شیدای امام هشتم(ع) و مادرش فاطمه زهرا(س) است که طاقت دوری از خاندان عصمت و طهارت(س) را ندارد. قصه مادرانه‌های اکرم خانم در چایخانه صحن کوثر یکی از همان قصه‌های شنیدنی است.

این ویدئو روایت کوتاهی از زندگی بزرگ‌شده خیابان «هفتم‌تیر» مشهد است که اولش آرزو داشت تیمسار شود، اما پدرش که سکته کرد، ورق برگشت و رفت سمت پزشکی؛ سمت رادیوانکولوژی؛ رشته‌ای که کمتر شناخته شده بود و خاطرخواه زیادی نداشت.

قصه آدم‌هایی که در سختی‌ها و کمبود‌ها راهی را شروع کرده‌اند و به‌هدف رسیده‌اند همیشه جذاب است. ماجرای بدرالزمان تیمورتاش که در حوزه دندانپزشکی جزو اولین‌ها بوده است و توانسته با سخت‌جانی اولین دانشکده دندانپزشکی مشهد را راه بیندازد از زبان آذر وکیلی دخترخوانده او دیدنی و شنیدنی است.

گاهی کارمان جوری گیر می‌کند که با یک تماس و درد دل با یک‌نفر می‌توانیم غصه‌مان را سبک کنیم. قرار تلفنی گاهی از هزاران قرار و قرارداد مکتوب محکم‌تر است.

تفاوتی ندارد که چند ساله هستی، یا چه جایگاهی در جامعه و خانواده داری، فرزند که باشی، لبخند مادر از هر چیزی برایت خوشایندتر است. این شب و روز‌ها هم به دنبال این هستی که مادرت را هرطور شده خرسند کنی! ممکن است هر کدام به نوعی هدیه‌ای به مادرمان تقدیم کنیم، اما لبخند مادرانه همه مادرها شبیه هم است.